Կարաոկե. Ռուբեն Հախվերդյան - «Մեր սիրո աշունը»
14:52 28 օգոստոսի, 2014NEWS.am STYLE-ի «Կարոկե» բաժինը շարունակում է ներկայացնել հայկական լավագույն երգերի բառերը: Աշնանն ընդառաջ՝ այս անգամ ներկայացնում ենք Ռուբեն Հախվերդյանի ամենասիրված երգերից մեկի՝ «Մեր սիրո աշուն»-ի բառերը:
Դու կարծում ես այդ անձրևն է արտասվում պատուհանին
Այդ ափսոսանքի խոսքերն են գլորվում հատիկ հատիկ
Գլորվում են ու հոսում են, ապակուց թափվում են ցած
Այս խոսքերը, որ լսվում են իմ երգի մեջ ուշացած:
Ում է պետք խոստովանանքդ, ափսոսանքդ ուշացած
Սերը քո մի հանելուկ էր ու գաղտնիք էր չբացված
Դա գուցե աշնան կատակն էր, տերևներն էին դեղնած
Ծառուղում լուռ արտասվում էր մի աղջիկ մենակ կանգնած:
Մեր սիրո աշունը էլ երբեք չի կրկնվի
Եվ անցյալն ամեն անգամ աշնան հետ կայցելի
Ու պատուհանիդ լուռ կարտասվիի
Ու պատուհանիդ լուռ կարտասվի:
Ես հիմա նոր հասկանում եմ անցածը ետ չես բերի
Այս ամենը հատուցումն է իմ գործած հին մեղքերի
Այն աղջիկը, այն աշունը բախտն էր իմ, որ կորցրի
Դա ջահել իմ խենթությունն էր, որ երբեք ինձ չեմ ների:
Ես գիտեմ երջանկությունը մի անգամ է այցելում
Իսկ հետո երբ հեռանում է այցետոմսն է իր թողնում
Ու հետո ամբողջ կյանքում մեր մենք նրան են որոնում
Այն հասցեն, որ նա թողնում է երբեք ոչ ոք չի գտնում:
Մեր սիրո աշունը էլ երբեք չի կրկնվի
Եվ անցյալն ամեն անգամ աշնան հետ կայցելի
Ու պատուհանիդ լուռ կարտասվի
Ու պատուհանիդ լուռ կարտասվի: