Կամավոր ստրկություն՝ անփոփոխ իրականություն
22:16 28 մարտի, 2015Մի անգամ փարավոնը քրմերի հետ բարձրացնում է արհեստական լեռները եւ նայելով իր ստրուկներին՝ ասում.
– Նայեք, ներքեւում շղթաներով կապված ստրուկներ են անցնում, իսկ նրանց հսկում են բազմաթիվ զինվորներ։ Ինչքան շատ ստրուկներ լինեն, այնքան ավելի լավ կլինի երկրի համար։ Այսպես էին միշտ մտածում, բայց ես կարծում եմ՝ որքան շատ են ստրուկները, այդքան ավելի մեծ է նրանց ապստամբելու հավանականությունը։ Մենք պետք է ուժեղացնենք անվտանգության համակարգը։ Ստիպված ենք լավ կերակրել մեր ստրուկներին, հակառակ դեպքում նրանք չեն կարողանա ծանր ֆիզիկական աշխատանքներ կատարել եւ կապստամբեն...
Այնուհետեւ ավելացնում է՝
– Նայեք, թե որքան դանդաղ են քայլում նրանք։ Անվտանգության աշխատակիցները անգամ մտրակներով չեն հարվածում։ Սակայն առաջընթացը գոհացնող չէ։ Առաջարկում եմ, որ հենց վաղը փոխանցեք նրանց իմ նոր հրամանը. «Լույսը բացվելու պես բոլոր ստրուկները ազատ մարդիկ են։ Նրանց բերած ամեն մի քարի համար կստանան մեկ մետաղադրամ, որը նրանք կարողանան փոխանակել հագուստի կոշիկի, բնակչության վայրի հետ։
Առավոտյան փարավոնը քահանաների հետ կրկին բարձրացավ լեռը եւ ականատեսը դարձավ մի զարմանալի տեսարանի։ Մարդիկ արագընթաց փորձում էին քարերը տեղափոխել։ Կային անգամ նրանք, ովքեր երկուական քարեր էին տանում։ Մարդիկ շտապում էին, քանի որ հանել էին նրանց շղթաները եւ փորձում էին որքան հնարավոր է շատ մետաղադրամներ աշխատել՝ երջանիկ կյանք ապահովելու համար։
Փոփոխությունները անհավատալի էին, իսկ արդյունքը հիացնում էր փարավոնին։ Մի քանի ստրուկ անգամ միավորվել եւ սայլակներ էին ստեղծել՝ գործն ավելի արագ կատարելու համար։ Անգամ ներքին ծառայություններ էին սկսել մատուցել՝ ոմանք ջուր ու սնունդ էին մատակարարում նախկին ստրուկներին։ Շուտով ստրուկներն իրենց համար ղեկավարներ եւ դատավորներ էին ընտրում։
- Թող ընտրեն։ Նրանք իրենց ազատ են համարում, սակայն նրանց էությունը նույնն է. նրանք քար են տեղափոխում, ինչպես նախկինում...
Աբյուրը՝ Cluber.com.