««Ոսկե Ծիրանի» ժյուրին չգիտի, որ մենք 15 տարի լույս չենք ունեցել, ֆիլմեր չենք դիտել եւ վառել ենք բնությունը` տաքանալու համար». Հարություն Խաչատրյան
14:42 17 հուլիսի, 2015«Ոսկե Ծիրան» կինոփառատոնի հիմնադիր, կինոռեժիսոր Հարություն Խաչատրյանն այսօր հանդիպում ունեցավ փառատոնը լուսաբանող լրագրողների հետ եւ կիսվեց իր խոհերով, հայկական կինոյի վերաբերյալ դիրքորոշմամբ, ինչպես նաեւ իր ստեղծագործական տասը տարվա դադարի մասին:
Արվեստի մասին
Այսօր գիշերը ես մտածում էի, թե ինչ եմ ձեռք բերել եւ ինչ` կորցրել: Փառք Աստծո, ընտանիքս չեմ կորցրել: Արվեստը շատ դաժան բան է: Անհնար է արվեստով զբաղվել եւ չդավաճանել ընտանիքը, ընկերներին: Իմ շատ կոլեգաներ մնացին միայնակ, լքեցին իրենց կանանց եւ երեխաներին: Արվեստը միշտ չէ, որ պատվաբեր է: Կարող ես լավ արվեստագետ լինել, բայց մարդկային հատկանիշներդ կորցնել: Այսօր ես կարող եմ ասել, որ չեմ կորցրել այդ ամենը, բայց եւ չեմ կորցրել ֆիլմեր նկարահանելու ախորժակը:
Ստեղծագործական դադարի մասին
Ես իսկական հայ եմ, իսկ յուրաքանչյուր հայ տղամարդ չի կարող իր ընտանիքը թողնել անօթի: Այն տասը տարիները, որոնք ես անցկացրել եմ շինարարության ոլորտում, համարում եմ եւս մեկ ֆիլմի ստեղծում, բայց ափսոսում եմ այդ տարիների համար, որովհետեւ տասը ֆիլմ չեմ նկարահանել:
Նոր ֆիլմի մասին
Նոր ֆիլմ եմ նկարահանում, որը ձեր դատին կհանձնեմ աշնանը: ԱՄՆ գաղթած հայ ընտանիքների մասին է, փորձում եմ ցույց տալ, թե ինչ մետամորֆոզներ են տեղի ունենում նրանց հետ: Նկարահանումներ եմ արել բանտում, նարկոդիսպանսերում, մանկապարտեզներում եւ գեղեցիկ դպրոցներում: Փորձել եմ ցույց տալ թե' լավը, թե' վատը:
Եվս մի քանի ֆիլմի սցենար ունեմ գրած, որոնցից մեկը լինելու է Վահան Տերյանի մասին:
«Ոսկե Ծիրանի» մասին
Ես շատ չեմ սիրում փառատոնին աստղերի հրավիրել, նախընտրում եմ ռեժիսորների հրավիրել, որոնք իրենց հետ պաշար կբերեն եւ կկրթեն այստեղի սկսնակ ռեժիսորներին: Աստղերը սովորաբար նման փառատոների 50 հազար եվրոյով են գնում, մենք մեզ մոտ հրավիրում ենք անվճար` միայն մրցանակ ստանալու:
Հայկական կինոյի մասին
«Հայկական համայնապատկեր» ծրագրի ժյուրիի անդամներից լսել եմ, թե հայկական ֆիլմերը շատ թույլ են, բայց նրանք չգիտեն, որ մենք 10-15 տարի առանց լույս ենք ապրել, ֆիլմեր չենք դիտել եւ վառել ենք մեր շրջապատի բնությունը` տաքանալու համար: Մենք հիմա էլ բլոկադայի մեջ ենք, բայց կարողանում ենք շատ հարուստ հյուրերով փառատոն անցկացնել:
Հայաստանում զարմանում են, թե մարդիկ ինչու են սիրում պրիմիտիվ կոմեդիաները, գրքերն ու երաժշտությունը: Դա նրանից է, որ մարդիկ սկսել են ընկալել միայն պրիմիտիվը, չեն կարողանում հասկանալ մշակութային միտքը, ենթատեքստը, եւ դա ամբողջ աշխարհում է այդպես: Առաջնորդներին դա ձեռնտու է, քանի որ պոպկորնային մասսան հեշտ կառավարելի է:
Շուշան Շատիկյան