«Սրտի վալետ». նոր հումորային սիթքոմի մանրամասները. BACKSTAGE

Գեւորգ Մկրտչյանի եւ Քրիստինա Հովհաննիսյանի առաջին տանգոն

Գեևորգ Մկրտչյանը և Քրիստինա Հովհաննիսյանը պսակադրվեցին

Աներեւակայելի էմոցիաներ. Համասյանի համերգը Խուստուփ լեռան լանջին

Տիհանա Vibes. Ո՞րն է ամուսնության լավագույն տարիքը, եւ կարելի՞ է արդյոք դավաճանել

MOCT 5. Անդերգրաունդ կյանքը Հայաստանում

«Armflix»-ի «Տանդեմ» սերիալի առաջին 3 սերիաների ցուցադրությունը, կարմիր գորգն ու հայտնի հյուրերը (VIDEO)

Անդրեյ Մակարեւիչ. «Ինտերնետը շատ շուտ է հասել մարդկությանը»

Գուշակիր գույնը, ստացիր ծաղկեփունջ. մեկ օր՝ Մայիս Վարդանյանի հետ

Տիհանա Vibes Դավիթ Մանոյանի հետ. Իվետա Մուկուչյանի հետ տեսահոլովակի, Կասպերի եւ այլ թեմաների մասին

Տիհանա Vibes. ZatikArtFest-ի գույներն ու մարդիկ

Տիհանա vibes. Թվում է՝ պարզ հարցեր են, պարզվում է՝ ոչ այնքան

Միխայիլ Շուֆուտինսկին ժամանեց Հայաստան

Տիհանա Vibes. Ընկերները, սեքսը, շաուրման. իսկ ձեզ ի՞նչն է երջանկացնում

Ի՞նչ ակնկալիքներ ունեն երեւանցիները «Եվրատեսիլում» Լադանիվայի մասնակցությունից

«Օսկար 2024». Լավագույնները, «ամենամերկը», հմայիչ Քենն ու մյուս հիշարժան պահերը

Տիհանա Vibes. Իսկ դուք պատրա՞ստ եք ձեր կնոջ համար այսպիսի «քննություն» հանձնել

«Մենչի վերջը» ստենդափի պրեմիերան, հայտնի հյուրերն ու գլխավոր «մեսիջը»

Հայտնի հայեր. մեծ ռեժիսոր Ռուբեն Մամուլյանի վերջին ֆիլմը

20:02, 19 մայիսի

Սրանից 60 տարի առաջ ԱՄՆ-ում էկրաններ բարձրացավ Ռուբեն Մամուլյանի «Մետաքսե գուլպաներ» («Silk Stockings») գունավոր երաժշտական ֆիլմը: Սա կինեմատոգրաֆիայի մեծ ռեֆորմատորներից մեկի 16-րդ, առաջին լայնէկրան եւ վերջին ֆիլմն էր: 

Ֆիլմը Բրոդվեյի նույնանուն մյուզիքլի էկարանովորումն էր, որն, իր հերթին, բեմադրվել էր Էռնեստ Լյուբիչի «Նինոչկա» կոմեդիայի հիման վրա։ Գլխավոր դերում Գրետա Գարբոն էր:


««Մետաքսե գուլպաները» լավագույն մյուզիքլը չէ,- «Մամուլյանի նշանը» աշխատության մեջ գրում է կինոգետ Սվետլանա Գուլյանը:- ֆիլմի հաջողությունը որոշեցին բեմադրողի ճաշակը, փորձն ու հումորի հրաշալի զգացողությունը, ինչպես նաեւ հրաշալի դերասան-պարողներ Ֆրեդ Ասթերն ու Սիդ Չարիսը: Ֆիլմը նկարահանելով՝ Մամուլյանը, իհարկե, չէր ենթադրում, որ դա կինոյում իր վերջին աշխատանքն է: Եվ վերջին անգամ նա փայլեց արվեստի բոլոր տեսակներից հասկանալու իր ունակությամբ, իր ճաշակով ու հումորով: Ճշգրիտ ռեժիսուրան վկայում է այն մասին, որ Մամուլյանը հասել է վարպետության գագաթնակետին: Ինքը դա չնկատելով՝ Մամուլյանը գեղեցիկ կետ է դրել կինեմատոգրաֆիստի իր կյանքում»:

Ֆիլմի գլխավոր դերերից մեկը կատարել է ժամանակին հայտնի դերասան եւ պարող Ֆրեդ Ասթերը, ում անունը հաճախ է հիշատակվում իր պարընկերուհու՝ Ջինջեր Ռոջերսի հետ:

Բայց Մամուլյանի ֆիլմում նրա դերընկերուհին դերասանուհի եւ բալետի պարուհի Սիդ Չարիսն էր, ով մարմնավորում է մյուս գլխավոր հերոսուհուն՝ խորհրդային գործակալ Նինա Յուշչենկոյին:


Ի դեպ, 1952 թվականին դերասնուհու ոտքերը 5 մլն դոլարով ապահովագրված էին, ինչը տեղ է գտել Գինեսի գրքում:

Հերոսների ծանոթությունը տեղի է ունեցել հետեւյալ հանգամանքերում. ամերիկացի Սթիվ Քենֆիլդը Փարիզում ծանոթանում է հյուրախաղերի ժամանած սովետական դաշնակահար եւ կոմպոզիտոր Պյոտր Բորովի հետ: Պրոդյուսերը կոմպոզիտորին համոզում է մնալ Փարիզում եւ երաժշտություն գրել իր ֆիլմի համար: Այդ մասին իմանալով Մոսկվայում՝ արվեստի կոմիսար Վասիլի Մարկովիչը Ֆրանսիա է ուղարկում իր երեք օպերատիվ աշախատակիցներին՝ մոլորյալ կոմպոզիտորին վերադարձնելու համար: Բայց հասնելով Փարիզ եւ տեսնելով արեւմտյան կյանքի հմայքները, կոմիսարների եռյակը մոռանում է հանձնարարության մասին: Երկու ամիս անց Մարկովիչը Մոսկվա է ուղարկում ավելի հուսալի մարդու՝ կոմունիստ Նինա Յուշչենկոյին:


18 տարեկանում նա արդեն կապիտան էր կանանց տանկային կորպուսում: Նրան հաջողվում է հայրենիք վերադառնալ երեք մոլորյալների հետ, բայց նա չի կարողանում մոռանալ հմայիչ Սթիվին, ով սիրահարվել էր նրան:


Որոշ ժամանակ անց կոմիսարների եռյակին կրկին Փարիզ են ուղարկում՝ ցուցահանդեսի բացման: Այս անգամ նրանք վստահ որոշում են այլեւս չվերադառնալ հայրենիք եւ դառնալ Սթիվի գործընկերները: Եւ դարձյալ նրանց հետեւից ուղարկում են Նինային: Սթիվը Նինային ամուսնության առաջարկություն է անում: Եւ այստեղ խստաբարո կոմիսար Նինան վերածվում է հմայիչ Նինոչկայի:


Պարզամի՞տ է: Հնարավոր է... Բայց երկու ժամվա ուրախ տրամադրությունը, գրավող երաժշտական համարները լավ տպավորություն են թողնում: Իհարկե, ֆիլմում կան նաեւ որոշ անհամապատասխանություններ՝ հատկապես կումունիստական Մոսկվայի դրվագները ցուցադրելիս: Օրինակ՝ մշակույթի նախարարն ինքն է անձամբ հարցաքննում բալետի պարուհիներին:
Ընդ որում՝ ԽՍՀՄ-ում ֆիլմը համարվել է հակասովետական եւ նրա ցուցադրությունն արգելվել է: Ռուբեն Մամուլյանի անունը երկար ժամանակ չէր երեւում մամուլում եւ մասնագիտական գրականության մեջ, ինչպես նաեւ արգելված էր նրա մուտքը երկիր, միայն 1971-ին է նա կարողացել ժամանել Հայաստան:


«Մետաքսե գուլպաները» 1958-ին արժանացել է «Ոսկե գլոբուսի»՝ «լավագույն երաժշտական ֆիլմ» եւ «լավագույն դերասանուհի» անվանակարգերում:


Այս ֆիլմը չպետք է լիներ 60-ամյա ռեժիսորի վերջին աշխատանքը, նա ապագայի այլ պլաններ նույնպես ուներ: Բայց ֆիլմի նկարահանման ստուդիայի հետ ունեցած տարաձայնությունների պատճառով՝ «Պորգին ու Բեսը» ֆիլմի նկարահանումները տրվեցին ռեժիսոր Օտտո Փրեմինգերին: Այնուհետեւ տեխնիկական պատճառներով Մամուլյանը հրաժարվեց «Կլեոպատրա» բոլգբաստերի նկարահանումից եւ որոշեց հեռանալ կինոյից:


Սվետլանա Գուլյանն իր գրքում ներկայացում է նաեւ անգլիացի կինոքննադատ Թոմ Միլնի կարծիքը «Մետաքսե գուլպաների» վերաբերյալ. «Հնարավոր է, որ մի օր քննադատները, պատմաբաններն ու կինոգետները կհասկանան, որ սա մեծագույն մյուզիքլներից է»:


Հիշելով ֆիլմի մասին՝ չմոռանանք, որ հոկտեմբերին նշվելու է Ռուբեն Մամուլյանի 120-ամյա հոբելյանը: Վիլյամ Սարոյանի եւ Արշիլ Գորկու հետ նա մեր այն հայրենակիցների եռյակում է, ովքեր մեծ ավանդ են ունեցել ամերիկյան մշակույթում:

Պավել Ջհանգիրով

 


Հետևեք NEWS.am STYLE-ին Facebook-ում, Twitter-ում և Instagram-ում





  • Այս թեմայով



@NEWSam_STYLE

  • Արխիվ
Որոնել