• Գուշակիր գույնը, ստացիր ծաղկեփունջ. մեկ օր՝ Մայիս Վարդանյանի հետ

  Երբ ուզում եմ ջերմություն եւ ժպիտ, դիտում եմ բլոգեր Մայիս Վարդանյանի տեսանյութերը․․․

• «Հայերը պետք է հասկանան՝ մենք փոքր ազգ ենք. պետք է միասին լինենք: Երբ միասնական ենք, մեզ չեն կարող կոտրել». Սաթի Սպիվակովա

  Բեմից իջնելուն պես հայտնի հաղորդավարուհին սիրով հանդիպեց հանդիսատեսի հետ, լուսանկարվեց ու նաեւ պատասխանեց լրագրողներին հետաքրքրող հարցերին…

• Yerevan Cocktail Week՝ գարնան գլխավոր խնջույքը

  Yerevan Cocktail Week-ը լավ հարթակ է տաղանդավոր բարմենների համար, ասում է Yerevan Cocktail Week-ի հիմնադիր եւ կազմակերպիչ, աշխարհահռչակ բարմեն եւ միքսոլոգ Գեղամ Ղազարյանը…

• «Հասկացա, որ պատկանում եմ այս վայրին». հնդիկ գրող Արջուն Կրիշնա Լալը Հայաստանում իր արկածների մասին պատմող գիրք է գրել

  Հնդիկ գործարար, ժամանակակից գրող, Penguin Harper-Collins-ի հեղինակ Արջուն Կրիշնա Լալը Հայաստանում իր արկածների մասին պատմող գիրք է գրել՝ «Կյանք, Սեր, Գինի»…

• Առաջին անգամ Հայաստանում կներկայացվի լեգենդար Էնիո Մորիկոնեի հեղինակային ծրագիրը

  «Երևանյան հեռանկարներ» 25-րդ միջազգային երաժշտական փառատոնը շարունակում է ներկայացնել իրադարձային համերգների շարքը...

• Աֆիշա․ ո՞ւր գնալ այս շաբաթ

  NEWS.am STYLE-ն առաջարկում է․․․

• «Չիկոյի ջազի ժամը»․ Երեւանում տեղի կունենա համերգ՝ նվիրված Արմեն Թութունջյանի ծննդյան 80-ամյակին

  Ապրիլի 1-ին «Արամ Խաչատրյան» համերգասրահում կկայանա Հայաստանի պետական ջազ նվագախմբի համերգը...

• Հիփ հոփն ու հայկականը կմիաձուլվեն Փարաջանովի 100-ամյակին նվիրված «Նռան գույնը» պարային ներկայացման մեջ

  Ա․ Սպենդիարյանի անվան Օպերայի եւ Բալետի ազգային ակադեմիական թատրոնում միաձուլվելու եւ երկխոսելու են մշակույթները…

Երբ անցյալ դարի 80-ական թվականներին հարցում է անցկացվել, թե ազատ ժամանակ խորհրդային մարդիկ ինչով են զբաղվում, հավաքածուներ կազմելը առաջին տեղն է գրավել՝ առաջ անցնելով սպորտից, լուսանկարչությունից, տուրիզմից եւ ազատ ժամանակը լցնելու այլ ձեւերից: Իսկ հավաքածուների ամենատարածված ձեւը ֆիլատելիան էր: Նամականիշներ, փոստային ծրարներ էին հավաքում ե՛ւ մեծահասակները, ե՛ւ երեխաները՝ ըստ ժամանակագրության, ըստ երկրների կամ ըստ թեմաների:

Հայ հավաքորդների ամենատարածված թեմաներից մեկն էր «Հայաստանը փոստային վճարների նշաններում»: Իսկ հավաքելու նյութն առավել քան բավարար էր:
ԽՍՀՄ-ի փլուզումից հետո բնակչության շրջանում նվազեց նաեւ ֆիլատելիայով հրապուրվելը:
Սակայն 25 տարի առաջ՝ 1992 թվականի մայիսի 28-ին, շրջանառության մեջ հայտնվեցին Հայաստանի Հանրապետության առաջին նամականիշները:

Տարբեր արժեքավորության երեք քառակուսի մանրանկար՝ միեւնույն նկարում եւ դիզայնով, եւ 80-մմ-անոց քառակուսի սպիտակ փոստային բլոկ՝ կենտրոնում նույն ձեւաչափի նամականիշով: Կոր եռագույն շերտ, որ անցնում է Արարատի վրա սավառնող արծվի լայն բացած թեւերով:
Դրանց հեղինակը երեւանցի նկարիչ եւ դիզայներ Հարություն Սամուելյանն է, եւ մենք խնդրեցինք պատմել, թե այն ինչպես է ստեղծվել:

«Արեւելքում երեխայի ծննդյան օր է համարվում բեղմնավորման օրը: Եթե դա այդպես է, ապա մեր առաջին նամականիշի ծննդյան օրը պետք է համարել ոչ թե այն օրը, երբ այն շրջանառության մեջ դրվեց՝ ի նշանավորումն Անկախության օրվա, այլ պետք է հայացք նետել դրանից 9 ամիս առաջ»,- պատմում է նա։

«Այդ ժամանակ իմ լավ ընկեր, գրող եւ հրապարակախոս, Գերագույն խորհրդի պատգամավոր Սամվել Շահմուրադյանը, որը հետագայում Արցախում զոհվեց, միտք հայտնեց, որ ինքնիշխան պետության խորհրդանիշները չեն սահմանափակվում դրոշով, զինանշանով, հիմնով եւ արժույթով, այլ պետք է ունենան նաեւ փոստային վճարման իր պետական նշանները: Եվ ցանկանում էր, որ դրանց հեղինակը ես լինեի: Նամականիշներով հրապուրված էի մանկության տարիներից, բայց երբեք չէի մտածել, որ երբեւէ դրանով լրջորեն կզբաղվեմ:

Երբ Սամվելին, ի վերջո, հաջողվեց պետական այրերին համոզել դրանց անհրաժեշտությունը, փոստային առաջին թողարկման նախապատրաստման պետական հանձնաժողով ստեղծվեց: 1991 թվականի դեկտեմբերին եւ 1992 թվականի հունվարին միջազգային մրցույթ անցկացվեց: Հայաստանից եւ այլ երկրներից մի քանի հարյուր նախագիծ ստացվեց:

Իմ նախագիծը հաղթեց, եւ, կարծում եմ, դա խոստովանել են նաեւ ժյուրիի անդամները, վճռորոշ նշանակություն ունեցավ այն հանգամանքը, որ ես միակն էի, որ իմ 10 էսքիզները բնական մեծությամբ էի կատարել...։
Եվ երբ այսօր նայում եմ 25-ամյա վաղեմության լուսանկարները Սամվելի հետ իմ մրցութային վահանակի մոտ, ես լիակատար հիմնավորվածությամբ նրան նոր Հայաստանի փոստային նամականիշի կնքահայրն եմ անվանում:

1992 թվականի ցուրտ եւ մութ ձմռան պայմաններում, մոմի լույսի ներքո լարված աշխատանք կատարվեց չորս անգամ մեծացված բնօրինակի վրա: Թուղթ, ջրաներկ, տեքստերի ֆոտոհավաքածու, այդ թվում՝ ՀԱՅԱՍՏԱՆ լոգոտիպի հեղինակային լրակազմի օգտագործմամբ: Ես, այնուամենայնիվ, մատներս սառցահարեցի, հետագայում ստիպված էի երկար բուժել հալվեի ներարկումներով:
Սակայն մենք հասցրեցինք, եւ կապի նախարար Գրիգոր Պողպատյանը՝ «Նամականիշ» նորաստեղծ ընկերության տնօրեն Ռուբեն Փերիխանյանի հետ, բնօրինակները տարավ Լոնդոնի բարձրակարգ՝ House of Questa տպարան: Նամականիշները տպագրվեցին 100 հազար տպաքանակով, իսկ բլոկը՝ 20 հազար օրինակով:

Կապի նախարարը ստեղծեց «Նամականիշ» ՓԲԸ-ն, որի պարտականությունն էր փոստային վճարման նշանների ծրագրումը, հրատարակումը եւ տարածումը: Ինձ այնտեղ հրավիրեցին որպես գլխավոր նկարիչ:
Սկզբում չորս հոգի էինք, այդ թվում՝ այդ ժամանակ Հայաստանի Ֆիլատելիստների միության նախագահ հարգարժան Սուրեն Ներսեսովիչ Առաքելովը: Թողակումների թեմատիկան երկու տարի ես էի որոշում, այնուհետեւ գեղարվեստական խորհուրդ ստեղծվեց: Երկար ժամանակ նամականիշները ձեռքով էին ստեղծվում, իսկ 1998 թվականից աշխատանքին միացավ համակարգիչը:

Ես այնտեղ աշխատել եմ 12,5 տարի, կարելի է ասել՝ արեւելյան օրացույցով մի ամբողջ շրջափուլ:
«Նամականիշում» իմ աշխատելու տարիներին ավելի քան 350 թողարկում է եղել: Սակայն առաջին թողարկմանը ծանոթ բոլորը այն լավագույնն են համարում բոլոր հաջորդ թողարկումների շարքում»:

Պավել Ջհանգիրով

Հետևեք NEWS.am STYLE-ին Facebook-ում, Twitter-ում և Instagram-ում