Գեւորգ Մկրտչյանի եւ Քրիստինա Հովհաննիսյանի առաջին տանգոն

Գեևորգ Մկրտչյանը և Քրիստինա Հովհաննիսյանը պսակադրվեցին

Աներեւակայելի էմոցիաներ. Համասյանի համերգը Խուստուփ լեռան լանջին

Տիհանա Vibes. Ո՞րն է ամուսնության լավագույն տարիքը, եւ կարելի՞ է արդյոք դավաճանել

MOCT 5. Անդերգրաունդ կյանքը Հայաստանում

«Armflix»-ի «Տանդեմ» սերիալի առաջին 3 սերիաների ցուցադրությունը, կարմիր գորգն ու հայտնի հյուրերը (VIDEO)

Անդրեյ Մակարեւիչ. «Ինտերնետը շատ շուտ է հասել մարդկությանը»

Գուշակիր գույնը, ստացիր ծաղկեփունջ. մեկ օր՝ Մայիս Վարդանյանի հետ

Տիհանա Vibes Դավիթ Մանոյանի հետ. Իվետա Մուկուչյանի հետ տեսահոլովակի, Կասպերի եւ այլ թեմաների մասին

Տիհանա Vibes. ZatikArtFest-ի գույներն ու մարդիկ

Տիհանա vibes. Թվում է՝ պարզ հարցեր են, պարզվում է՝ ոչ այնքան

Միխայիլ Շուֆուտինսկին ժամանեց Հայաստան

Տիհանա Vibes. Ընկերները, սեքսը, շաուրման. իսկ ձեզ ի՞նչն է երջանկացնում

Ի՞նչ ակնկալիքներ ունեն երեւանցիները «Եվրատեսիլում» Լադանիվայի մասնակցությունից

«Օսկար 2024». Լավագույնները, «ամենամերկը», հմայիչ Քենն ու մյուս հիշարժան պահերը

Տիհանա Vibes. Իսկ դուք պատրա՞ստ եք ձեր կնոջ համար այսպիսի «քննություն» հանձնել

«Մենչի վերջը» ստենդափի պրեմիերան, հայտնի հյուրերն ու գլխավոր «մեսիջը»

Տիհանա Vibes. մի քանի շոթ ու դեսից–դենից զրույց Վաչե Երիցյանի հետ

Երեւանյան էսքիզներ. Ավան-Առինջի աղի հանքի քարանձավային կյանքը

14:05, 13 հունիսի

Եթե հետաքրքրվեք Հանրապետական սպելեոթերապեւտիկ կենտրոնի երեւանյան հասցեով, ապա չափազանց կզարմանաք, քանի որ ձեզ կպատասխանեն, որ այն մեծ խորությամբ գետնի տակ է: Այո, բժշկական կենտրոնը 4000 քառակուսի մետր տարածքի վրա տեղակայված է 235 մետր խորությամբ՝ Ավան-Առինջում գտնվող Երեւանյան աղի հանքի աղաշերտերում: Այստեղ բուժում են շնչառական համակարգի հիվանդություններով տառապող մարդկանց:

Հասկանալի է, որ բժշկական կենտրոնի համար արդյունաբերական ձեռնարկության տարածքը լավագույն վայրը չէ, բայց նման խորության վրա հայտնվելու այլ եղանակ չկա:

Անցյալ դարի 50-ական թվականների կեսին «Նավթահետախուզում» տրեստը Քանաքեռի սարահարթում հորատում էր կատարում նավթ որոնելով: Նավթ չգտան, դրա փոխարեն Ավան գյուղի շրջանում ամայի տարածքում՝ 200-ից մինչեւ 600 մետր խորությամբ, աղի հզոր շերտեր հայտնաբերեցին: Ստացած տվյալների հիման վրա Լենինգրադում կազմվեց աղի հանքի նախագիծը, իսկ 1957 թվականին «Թունելշինի» հայ մասնագետները սկսեցին երկու հանքահորերի հորատումը: 4 մետր տրամագծով գլխավոր հորը հասավ 261 մետր նիշին, օժանդակը՝ 235 մետրի: 

Աղի առաջին շերտը բացվել է 212 մետր խորությամբ: Դա գալիտ հանքանյութն է, որն աղի համ ունի՝ ի տարբերություն շատ աղի արյող սելվինիտի: Հորատանցմանը զուգահեռ՝ ստացված աղն ուղարկվեց կենցաղային նպատակներով մշակման: Իսկ աղի հանքը լիովին ձեւավորվեց 1966 թվականին: 

Աղի քարանձավների առողջարար հատկությունները հայտնի են հնագույն ժամանակներից: Աղի հանքեր կան տարբեր երկրներում եւ օգտագործվում են բուժական նպատակներով:

Աղի շերտերի մշակումից հետո առաջացած Ավանի քարանձավները յուրահատուկ են իրենց երկրաֆիզիկական եւ երկրաքիմիական ցուցանիշներով, եւ չէր կարելի այս հանգամանքից չօգտվել: Այնտեղ ջերմությունը մշտապես 19 աստիճան է, առկա է մշտական մագնիսական դաշտ, կայուն խոնավություն, ռադիոալիքների եւ արեգակնային ճառագայթման բացակայություն, որն ամեն վայրկյան մեզ խոցում է մակերեւույթին:

Ավանի քարանձավների օդը, որը Մենդելեեւի աղյուսակի գրեթե բոլոր տարրերը պարունակում է՝ ծանր մետաղների բացառությամբ, արյունը հարստացնում է օրգանիզմի համար անհրաժեշտ միկրոտարրերով: 1980-ական թվականների սկզբին սկսվել է քարանձավի վերակազմավորումը բժշկական կենտրոնի: 1985 թվականին դրա ստորգետնյա հատվածի կառուցումն ավարտվեց, իսկ 1987 թվականի մայիսի 5-ին կենտրոնն ընդունեց առաջին հիվանդներին:
Հիվանդներին այստեղ են հասցնում հանքահորի վերհան վանդակով, որով բարձրացնում են 261 մետր խորությամբ արդյունահանված աղի վագոնները: Գրեթե ազատ անկման 1,5 րոպե, եւ վանդակն արագությունը դանդաղեցնում է:

Բացարձակ լռություն, միայն աղն է ոտքերիդ տակ ճռճռում: Վագոններ, ռելսեր, մի խոսքով՝ հանք: Թունելը լայն դռներին է հասցնում: Իսկ դրանց հետեւում անսպասելի ընդարձակ քարանձավներ են հայտնվում՝ կտորի միջնապատերով պատրաստված հիվանդասենյակներով, միջամտության սենյակներով, սպիտակ խալաթներով բուժանձնակազմով: Բազմոցները, բազկաթոռները, մարզասարքերը բուժհաստատության կենցաղային իրադրությունն են: 
Առաջին հերթին տարածքը զննելու ցանկություն է առաջանում: Նեոնային լամպերի լույսով պատերը շողշողում են աղի բյուրեղների բազմագույն կրակներով:

Այստեղ միաժամանակ կարող են գտնվել մինչեւ 60 հիվանդներ, երեխաներ եւ մեծահասակներ: Հատուկ բուժական միջամտություններ չեն կատարվում: Գուցե միայն հիվանդներին «թթվածնային կոկտեյլ» են տալիս՝ մեկ բաժակ պղպջակող դեղային բաղադրությամբ, որը մասուրի ախորժաբեր բույր ունի: Ինչ-որ պահի կրծքավանդակդ կարծես բացվում է, թթվածինը տառացիորեն հոսքով լցվում է թոքերիդ մեջ, ինքնազգացողությունդ բարելավվում է, ձեռք ես բերում հոգեկան եւ ֆիզիկական հավասարակշռություն: Արտաքին խելահեղ եւ ունայն աշխարհը քեզնից տարանջատված է հողի 200 մետրանոց շերտի զրահով: Ոմանք քնելու են հակվում, նրանք գնում են «հվանդասենյակներ», մյուսները զրուցում են, ընթերցում, խաղում: 

Եվ միայն մի քանի ժամ հետո մակերեւույթ բարձրանալու հնարավորություն կընձեռվի, երբ վերհան վանդակը, ավարտելով արտադրական շրջափուլը, դարձյալ կկանգնի 235 մետր նիշի վրա: Այս մի քանի ժամը մեկ-երկու շաբաթվա ընթացքում փոխարինում է դեղերով եւ ներարկումներով ավանդական բուժմանը:

Ահա եւ դուրս գալու հրավերը: Վանդակն այնքան սրընթաց է վեր սուրում, որ ականջներդ խլանում են: Քարանձավների կիսամութից հետո արեգակի լույսը կուրացնում է: Եվ հանկարծ զգում ես, թե ինչ մթնոլորտում ենք ապրում: Կոկորդդ սկսում է քերծել, հազը խեղդում է, շնչելը՝ դժվարանում: Բայց մեկ-երկու ժամ անց սթրեսը հաղթահարած օրգանիզմը վերադառնում է գործառնության նախկին չափանիշներին:

Գուցե արժե՞, որ մարդկությունը քարանձավ վերադառնա:

Պավել Ջհանգիրով


Հետևեք NEWS.am STYLE-ին Facebook-ում, Twitter-ում և Instagram-ում





  • Այս թեմայով



@NEWSam_STYLE

  • Արխիվ
Որոնել