«Ռեմբո. վերջին արյունը» այս աշնան ամենասպասվող էքշըն մարտաֆիլմերից է եւ կարող է համարձակորեն հավակնել ամբողջ ֆրանշիզի ամենավատ ֆիլմի կոչմանը։ Չնայած շատ լավ նախադրյալներին՝ ֆիլմը միջակ մի բան է ստացվել ինչպես ռեժիսուրայի որակով, այնպես էլ առհասարակ սյուժեով։
Սյուժեն ինքնատիպությամբ չի փայլում։ Ամեն բան ահավոր տափակ է, պարզ ու կանխատեսելի։ Իրադարձությունների զարգացմանը զուգընթաց՝ հուսահատությունն ավելի է խորանում, քանի որ էկրանին տեղի ունեցողը հիշեցնում է էժանագին միջինվիճակագրական В դասի մարտաֆիլմ, որը հեռու է աշխարհում ամենաընդունված ֆրանշիզների ակնկալվող զիլ շարունակությունից։
Ամենից շատ հարցեր առաջացնում է սցենարը՝ գրված շատ ապաշնորհ եւ, ուղղակի ասենք՝ անթաքույց վատ։ Որոշ հերոսների լուծումներն անհիմն են, գործողությունները՝ չմոտիվացված, իսկ երկխոսությունները երբեմն նման են անկապ բառակույտի։
Էքշը՞ն։ Մոռացեք դրա մասին, քանի որ այն գրեթե չկա։ Եվ միայն վերջում՝ վերջին քսան րոպեներին սկսվում է «գազան» մարտաֆիլմ, որը, ցավոք, «այնքան արագ է «թռչում», որ անգամ չես հասցնում հասկանալ, թե ինչ տեղի ունեցավ ընդհանրապես։
Ինչ էլ որ ասելու լինենք, Ռեմբոն բառի բուն իմաստով «սպանության մեքենա» է, որն ի վիճակի է մարտնչել մի ամբողջ զինված բանակի դեմ։ Իսկ այս ժապավենում նրան դիմակայում է տեղի մանր հանցագործների մի ինչ-որ տեղական խումբ, որոնք նույնիսկ վերջին հաշիվ պարզելուն եկել էին ընդամենը մի քանի մեքենայով, չնայած տասնյակ բեռնատարներ էին հարկավոր՝ լցված մինչեւ ատամները զինված մարդկանցով։
Ինչ վերաբերում է դերասանական կազմին, ապա այն որեւէ բանով աչքի չի ընկնում, քանի որ սցենարիստները, ըստ երեւույթին, «մոռացել» են գլխավոր հերոսների համար հետաքրքիր փոփոխություններ մտածել, դրա համար էլ դերասանները պարզապես խաղալու բան չունեն։ Լիովին չի մշակվել հակոտնյա եղբայրների գիծը, անհասկանալի է օգնական աղջկա դերը, որն աջակցություն է ցուցաբերում գլխավոր հերոսին։ Եվ որ գլխավորն է, հեղինակներն անգամ չեն բարեհաճել ավարտին հասցնել հենց Ջոն Ռեմբոյի գիծը։
Ի մի բերելով արդյունքները՝ կարելի է վստահաբար ասել, որ եթե ֆիլմը դիտվի՝ այն հանրահայտ Ռեմբոյի հետ չկապելով, ապա կարելի է ընդամենը մեկ անգամ դիտել ընտանեկան պայմաններում։ Բայց ֆրանշիզի շրջանակում այս կինոժապավենը բանի պետք չէ, մանավանդ վերջաբանի համար։
Հաճելի կինոդիտում
Նորայր Նազարյան
Հետևեք NEWS.am STYLE-ին Facebook-ում, Twitter-ում և Instagram-ում
23:13, 24 ապրիլի
«Ցեղասպանությունը եղել է․ իմ մեծ տատն ու պապը զոհ են գնացել այդ սարսափելի ոճրագործությանը»․ Գեւ Օրկյան22:17, 24 ապրիլի
Վահե Բերբերյանը հրապարակել է Հայոց ցեղասպանության զոհ դարձած իր պապի միակ լուսանկարն ու խոսել իր խոստման մասին21:30, 24 ապրիլի
«Մենք ոգեկոչում ենք 1915 թվականին զոհված հայերի հիշատակը: Նրանց թվում են իմ նախնիները»․ ամերիկահայ դերասանուհի Դիանա Մեդիսոն20:48, 24 ապրիլի
«Ուզում եմ հիշել իմ նախնիներին, ովքեր զոհվել են, եւ նրանց, ովքեր ողջ են մնացել»․ Սերժ Թանկյանի գրառումը՝ Հայոց ցեղասպանության 109-րդ տարելիցի կապակցությամբ19:46, 24 ապրիլի
«Այս ողբերգությունը նրա կյանքի անբաժան մասն է եղել»․ Քրիստինա Ազնավուրը արխիվային լուսանկարներ է հրապարակել Շառլ Ազնավուրի՝ Հայաստան կատարած այցից16:33, 24 ապրիլի
«Հայոց պատմության ուսուցիչս նույնիսկ մեր ավարտական երեկոյի ժամանակ ասաց՝ թուրքին բարեկամ չկարծեք…». Ժաննա Բուտուլյան15:04, 24 ապրիլի
«Երբ մենք հիշում ենք Հայոց ցեղասպանությունը, մենք երդվում ենք երբեք չմոռանալ պատմության դասերը»․ լիբանանահայ դիզայներ Գրիգոր Ջաբոտյան14:29, 24 ապրիլի
Լույս է տեսել Հաքան Սեքինելգինի «Հայոց ցեղասպանությունը եւ Թուրքիան. հանրային հիշողություն եւ ինստիտուցիոնալացված ժխտում» գիրքը13:03, 24 ապրիլի
«Եվրատեսիլ 2024»-ում Հայաստանը ներկայացնող «Լադանիվա» խմբի անդամները հարգանքի տուրք են մատուցել Հայոց ցեղասպանության զոհերի հիշատակին (ֆոտո)12:01, 24 ապրիլի
Մարգարիտա Սիմոնյանը պատմել է Հայոց ցեղասպանությունից փրկված իր նախնիների պատմությունը11:12, 24 ապրիլի
«24.04.2024 ից թող սկսվի Հայաստան-Արցախի վերածննդի հետհաշվարկը: Ես հավատում եմ». Նազենի Հովհաննիսյան10:04, 24 ապրիլի
Աշխարհը՝ Հայոց ցեղասպանության մասին. հայտնի մարդկանց հայտարարությունները՝ ողբերգության 109-րդ տարելիցի կապակցությամբ