• «Հարյուր տարվա մենություն». Netflix-ը ներկայացրել է Գաբրիել Գարսիա Մարկեսի գլուխգործոցի կինոադապտացիայի թիզերը

  Netflix-ը թողարկել է «Հարյուր տարվա մենություն» սերիալի նոր թիզերը…

• Սթիվեն Սփիլբերգը ֆիլմ է նկարահանում ՉԹՕ-ի մասին

  Սթիվեն Սփիլբերգը պատրաստվում է վերադառնալ գիտաֆանտաստիկայի աշխարհ․․․

• Մարտին Սկորսեզեն պատրաստվում է Ֆրենկ Սինատրայի մասին կենսագրական ֆիլմ նկարահանել Լեոնարդո ԴիԿապրիոյի եւ Ջենիֆեր Լոուրենսի մասնակցությամբ

  Մարտին Սկորսեզեն պատրաստվում է Ֆրենկ Սինատրայի մասին կենսագրական ֆիլմ նկարահանել` Լեոնարդո ԴիԿապրիոյի եւ Ջենիֆեր Լոուրենսի գլխավոր դերակատարմամբ․․․

• Հենրի Քավիլի եւ Մարգո Ռոբիի մասնակցությամբ Ջեյմս Բոնդի մասին ֆիլմի կեղծ թրեյլերը YouTube-ում հասել է 2 միլիոն դիտումի

  Ջեյմս Բոնդի մասին ֆիլմի թրեյլերը՝ Հենրի Քավիլի եւ Մարգո Ռոբիի մասնակցությամբ, YouTube-ում հավաքել է 2 միլիոն դիտում, սակայն պարզվել է, որ այն կեղծ է․․․

• «Յաշան ու Լեոնիդ Բրեժնեւը»՝ 5, «Ամերիկացին»՝ 4 մրցանակ. «Անահիտ» մրցանակաբաշխության կարմիր գորգն ու բոլոր մրցանակակիրները (ֆոտո)

  Ապրիլի 16-ին Dvin Music Hall-ում անցկացվեց Հայկական ազգային կինոակադեմիայի 4-րդ «Անահիտ» մրցանակաբաշխությունը...

• «Քաղցր բամբակ»՝ Netflix»-ից. Գայ Ռիչիի «Ջենտլմենները»

  «Ջենտլմենները» սերիալ է՝ հիմնված Գայ Ռիչիի համանուն քրեական կատակերգության վրա, եւ նվիրված է լոնդոնյան քրեական աշխարհին…

• Կաննի կինոփառատոնը ներկայացրել է մասնակիցների կազմը

  Կաննի կինոփառատոնը ներկայացրել է մասնակիցների կազմը. Կաննի 77-րդ կինոփառատոնին կմասնակցեն մի քանի խորհրդանշական ռեժիսորներ․․․

• Մարգո Ռոբին ցանկանում է ֆիլմ նկարահանել «Մոնոպոլիա» խաղի հիման վրա

  Մարգո Ռոբին եւ նրա LuckyChap ընկերությունը մտադիր են գեղարվեստական ​​ֆիլմի նկարահանել ընտանեկան սեղանի խաղի՝ «Մոնոպոլիա»-ի հիման վրա…

Օսկարի 95-րդ մրցանակաբաշխությունը տեղի կունենա 2023 թվականի մարտի 12-ին։ Այս անգամ տարվա լավագույն ֆիլմ անվանակարգում առաջադրվել է 10 ֆիլմ՝ «Խոսում են կանայք» (ռեժ. Ս. Փոլլի), «Թառ» (ռեժ. Թ. Ֆիլդ), «Ամեն ինչ, ամենուր և միանգամից» (ռեժ. Դ. Քվան, Դ. Շայներթ), «Էլվիս» (ռեժ. Բ. Լուրման), «Ֆաբելմանները» (ռեժ. Ս. Սփիլբերգ), «Ինիշերինի Բանշիները» (ռեժ. Մ. ՄըքԴոնահ), «Վշտի եռանկյունի» (ռեժ. Ռ. Էկլունդ), «Top Gun. Մավերիկ» (ռեժ. Ջ. Կոսինսկի), «Ավատար. Ջրի ճանապարհը» (ռեժ. Ջ. Քեմերոն) եւ  «Արեւմտյան ճակատում անփոփոխ է» (ռեժ. Է. Բերգեր): Յուրաքանչյուր ֆիլմ յուրովի ուշագրավ է և, իհարկե, հանդիսատեսի ուշադրությանը արժանի, բայց հաղթելու շանսերն ամենևին էլ հավասար չեն թվում։ Ո՞ր ժապավենն ունի բաղձալի ոսկե արձանիկը ստանալու ավելի մեծ հնարավորություն:

Ավանդաբար ցածր շանսեր ունեն բլոկբաստերները. «Top Gun»-ը եւ «Ավատարը» խելահեղ հաջողություն ունեցան հանդիսատեսի մոտ, բայց դժվար թե ստանան գլխավոր մրցանակը. մեծ ձեռքբերում է արդեն հեղինակավոր անվանակարգում հայտնվելը: Հասկանալի է, որ Քեմերոնի էպիկական կտավը չէր կարող չհայտնվել տարվա լավագույն ֆիլմերի ցանկում, բայց նույնիսկ առաջին «Ավատարը» (2009 թ.) հեռու էր հաղթանակից (9 անվանակարգերից ստացավ միայն 3-ը՝ բոլորը տեխնիկական), իսկ որեւէ նկատելի որակական տարբերություն իր նախորդի համեմատ այս ֆիլմը չունի:

Թոմ Քրուզի բենեֆիսն արդեն իսկ գլխից վեր ցատկել էր։ Ամերիկյան մասսայական մշակույթի համար տոն է. նման ժողովրդական ֆիլմի հայտնվելը հեղինակավոր անվանակարգում շատ հաճելի է, բայց դա շատ ավելի քիչ էմոցիաներ է առաջացնում, քան «Սև հովազի» հիշարժան տրիումֆը (2018): «Սուպերհերոսական» բլոկբաստերը, բացի հատուկ էֆեկտներից, կարող էր պարծենալ բավականին խոր սոցիալական խնդիրների վերհանմամբ, մինչդեռ «Top Gun»-ը, թեեւ հետաքրքրաշարժ, բայց, ցավոք, շատ դատարկ տեսարան է:

Տարվա լավագույն ֆիլմերի յուրաքանչյուր ցանկում պետք է լինի ֆիլմ, որն արտացոլում է ակտուալ հարցերը։ Երբեմն նման ֆիլմերը հանկարծակի հաղթում են գլխավոր անվանակարգում։ Այդպես եղավ, օրինակ, «Լուսնի լույսի տակ» (2016) նիշային գեյ դրամայի դեպքում, որը գերազանցեց այդ տարվա անվիճելի ֆավորիտին՝ «Լա-լա լենդ»-ին (2016): Բայց Փոլիի «Խոսում են կանայք»-ը նույնիսկ ստվերային ֆավորիտի նման չէ։ Սա լավ կամերային ֆիլմ է. ֆեմինիզմի հիմնական հարցերի ջանադիր կոնսպեկտ, բայց ոչ սցենարով, ոչ դերասանական խաղով, ոչ էլ բեմադրությամբ այն ի վիճակի չէ առաջարկել այնպիսի հետաքրքիր մի բան, որ հավակնի գլխավոր մրցանակին:

Շանսերը մեծ չեն նաև  Բ.Լուրմանի «Էլվիս»-ի համար։ Մեծ երաժիշտ Էլվիս Փրեսլիի կյանքի մասին վառ և դինամիկ ֆիլմը հիանալի է արված, բայց այնքան էլ չի առանձնանում այս տեսակի այլ ֆիլմերից, որոնք թողարկվել են վերջին տարիներին («Բոհեմյան ռապսոդիա» (2018), «Ռոքեթմեն» (2019)) . Լուրմանի ֆիլմն ունի իր սեփական դեմքը, բայց դա հազիվ թե բավարարի ուժեղագույն մրցակիցներին հաղթելու համար։

Նույն կերպ քիչ հավանական է Ռ.Էստլունդի «Վշտի եռանկյունի» ֆիլմի հաղթանակը։ Սպառողական հասարակությանն ուղղված այս սուր և չար սոցիալական երգիծանքն արժանացավ Կաննի կինոփառատոնի «Ոսկե արմավենու ճյուղին», սակայն այն չափազանց ոչ ֆորմատային է թվում այնպիսի կինոմրցանակի համար, ինչպիսին Օսկարն է:

Տարվա լավագույն ֆիլմի որոշ այլ հավակնորդներ, պարադոքսալ կերպով, կարող են ձախողվել այլ անվանակարգերում: Թոդ Ֆիլդի «Թառ» մոնումենտալ հոգեբանական դրաման, որը փայլուն կին դիրիժորի մասին է, տիտանական կերպով իր ուսերին տանում է Քեյթ Բլանշեթը» Ամենայն հավանականությամբ, մեծ դերասանուհին կվերցնի իր երրորդ արձանիկը լավագույն կանացի դերի համար, սակայն նրա կատարման շքեղության հետևում խամրում են ֆիլմի մյուս բոլոր արժանիքները։ Եվ դրանց թվում է ֆիլիգրանային սցենարն ու բարձր վարպետության ռեժիսուրան։

ՄըքԴոնահի «Ինիշերինի Բանշիներին» կարող է կրկին բաժին հասնել իդեալական սցենարի անեծքը։ Իռլանդիայում քաղաքացիական պատերազմի ֆոնին երկու ընկերների հարաբերություններում առաջացած խնդիրների ոչ բանալ պատմությունը կարող է պարծենալ եզակի տրագիկոմիկ ինտոնացիաներով, դերասանների հիանալի աշխատանքով և կելտական ​​միստիցիզմի շղարշով: ՄըքԴոնահն աշխարհի լավագույն սցենարիստներից է, իսկ նոր ֆիլմում նա, թերեւս, հասել է իր ստեղծագործական գագաթնակետին։ Այնուամենայնիվ, նրա ավելի մեյնսթրիմային նախորդ աշխատանքը՝ «Երեք գովազդային վահանակ Էբինգի սահմանին. Միսսուրի» (2018) մրցանակի արժանացավ միայն սցենարի համար, ուստի ավելի քիչ ֆորմատային «Բանշիները» նույն ճակատագիրը կրկնելու վտանգի տակ է։

«Արեւմտյան ճակատում անփոփոխ է» ռազմական դրաման, որն անցյալ տարի մեծ հիթ էր սթրիմինգային ծառայությունների համար, առաջադրված է նաեւ «Լավագույն օտարալեզու ֆիլմ» անվանակարգում (գերմանական արտադրության ֆիլմ): Որքա՞ն հաճախ են նման ֆիլմերը ստանում հիմնական արձանիկը։ Նման նախադեպեր եղել են. օրինակ, «Պորտաբույծները» ֆիլմը հաջողության է հասել «Օսկար 2020»-ում, սակայն դեպքը բավականին հազվադեպ է: Ռեմարկի դասական վեպի էկրանավարումը շատ ակտուալ հակապատերազմական ֆիլմ է, բայց նրա մրցակիցները մի փոքր ավելի համոզիչ տեսք ունեն։

Արձանիկի գլխավոր հավակնորդներն են համարվում «Ֆաբելմանները» և «Ամեն ինչ, ամենուր և միանգամից» ֆիլմերը: Ակադեմիկոսները պետք է դժվար ընտրություն կատարեն, և այդ ընտրությունը կանխատեսելը հեշտ չէ: Սփիլբերգը կինոյի կենդանի դասական է, իսկ նրա նոր ֆիլմը արտացոլում է սեփական կյանքն ու ստեղծագործական ուղին՝ հագեցած արվեստի հանդեպ սիրով: Իսկ Դենիելների ֆիլմը կանոնների խուլիգանական ու շատ հնարամիտ քանդում է, փոքրիկ հեղափոխություն վերջին տարիների կինոյում։

Ամեն դեպքում, Օսկարը սիրում է զարմացնել, ուստի բոլոր կանխատեսումները պայմանական են։ Պարզ է միայն մեկ բան՝ ամեն դեպքում, հաղթողը արժանի կլինի մրցանակին։

Անտոն Մուխորտով

Հետևեք NEWS.am STYLE-ին Facebook-ում, Twitter-ում և Instagram-ում