Ընտրության գինը

22:21   3 օգոստոսի, 2015

Անելանելի իրավիճակներ չեն լինում, միշտ էլ ընտրության հնարավորություն կա։ Ամեն անգամ, երբ մենք կարեւոր ընտրության առաջ ենք կանգնում, հարկավոր է հիշել, որ կա երկու տարբերակ՝ ընտրություն հօգուտ անցյալի եւ ապագայի։

Հօգուտ անցյալի կատարած ընտրությունը ծանոթ է ձեզ։ Դրանով դուք ընտրում եք կանոնավոր եւ ձեզ ծանոթ մի ուղի՝ հուսալով, որ վաղվա օրը լինելու է այնպես, ինչպես այսօր է։ Այսինքն՝ փոփոխությունների, նոր ձեռքբերումների կարիք չկա։ Միգուցե դա այնքան էլ ցանկալի տարբերակ չէ, բայց դրան արդեն ընտելացել եք. ո՞վ գիտե, հնարավոր է, ապագան ավելի վատ է լինում։

Հօգուտ ապագայի կայացրած ընտրությունը խուճապ, անտեղյակություն եւ անկանխատեսելիություն է պարունակում իր մեջ, քանի որ իրական ապագան հնարավոր չէ կանխագուշակել։ Հետեւաբար, այդ ընտրությունը հանգիստ չի տալիս ձեզ, բայց հուսադրում է, որ շուտով նոր նվաճումներ են ձեզ սպասվում։

Այսպիսով, ամեն անգամ ընտրության առաջ կանգնելիս պետք է որոշում կայացնել Հանգստության եւ Անհանգստության միջեւ։

Իսկ ինչպես պետք է ընտրություն կատարել կամ հասկանալ՝ ճիշտ էր այն, թե ոչ։ Առաջին հերթին հարկավոր է գիտակցել, որ որոշում ընդունելը հետաձգելը սխալ քայլ է, քանի որ դուք այդպես էլ չեք կայացնի այն։ Մի մտածեք, որ այդ հարցը «վաղը», «հետո», «մի օր» կլուծվի։ Ոչ, որոշումը հենց հիմա է պետք կայացնել։

Ի դեպ, որքան դժվար է որոշումը, այնքան ավելի մեծ է դրա գինը։ Եթե անմտածված եք որոշում ընդունում, ուրեմն սպասեք, որ հայտնվելու եք  զոհի կարգավիճակում, ինչից հետո սկսելու եք զղջալ ու փնտրել մեկին, ում կարելի է մեղադրել ստեղծված իրավիճակի համար։ Ուստի, որոշում կայացնելուց առաջ պետք է մտածել դրա գնի մասին՝ «արժե դիմել այդ քային, թե ոչ»։ Հաջորդիվ հարկավոր է հասկանալ, թե արդյոք դուք պատրաստ եք իրականացնել եւ պատասխանատվություն կրել այդ որոշման համար։

Առաջին հայացքից այս ամենը բավականին հեշտ թվացող երեւույթներ են, սակայն իրականում լուրջ որոշում ընդունելը շատ դժվար գործընթաց է, քանի որ ընտրելով մի տարբերակը՝ դուք մերժում եք մյուսը եւ փակում դրա իրականացման ուղիները։ Կարեւոր է նաեւ հասկանալ՝ ձեր որոշումը մինչեւ վերջ եք կատարելու, թե մասամբ։

Որոշումներ կայացնելու հարցում մարդիկ բաժանվում են երկու խմբի։ Մաքսիմալիստները փորձում են ընտրել լավագույն տարբերակը՝ ոչ թե նվազեցնելով սխալվելու հավանականությունը, այլ ընտրելով ամենաձեռնտու որոշումը։ Օրինակ, եթե նրանք պետք է հեռախոս գնեն, ուրեմն կամ «ամենաթանկը», կամ «ամենավերջին թողարկվածը». կարեւորը՝ «ամենա»-լինի։ Իսկ մինիմալիստները փորձում են գտնել այն տարբերակը, որը լավագույնս բավարարում է նրանց պահանջները։ Օրինակ, եթե նրանք հեռախոս են ցանկանում գնել, նրանց պարզապես հարկավոր է հեռախոս, որով կարելի է զանգել եւ սմս հաղորդագրություն գրել։  

Այսպիսով, լուրջ եւ կարեւոր որոշումներ կայացնելուց առաջ մտածեք հետեւյալ յոթ հարցերի շուրջ։

1. Որոշումը կայացնում եմ հօգուտ անցյալի՞, թե՞ ապագայի։

2. Ո՞րն է իմ ընտրության եւ որոշման գինը։

3. Ես մաքսիմալի՞ստ եմ, թե՞ մինիմալիստ որոշումներ կայացնելիս։

4.Պատրա՞ստ եմ պատասխանատվություն կրել կայացրած որոշումների համար։

5. Իմ ընտրությամբ ես փակու՞մ եմ մյուս բոլոր ուղիները։

6. Որոշումն իրականացնելու եմ ամբողջությա՞մբ, թե մասամբ։

7, Եվ ամենակարեւորը՝ «Ինչու՞ եմ ես հենց դա ընտրում»։

 

Աղբյուրը՝  Klubber

 



© NEWS.am STYLE