Հարմար տեղավորվեք, կարդացեք տեքստը եւ մտածեք նրա իմաստի մասին:
Անապատով գնում էր ասպետը: Նրա ճանապարհը երկար էր: Ճանապարհին նա կորցրեց ձին, սաղավարտը եւ զրահը: Մնաց միայն թուրը: Ասպետը քաղցած էր եւ տանջվում էր ծարավից: Հանկարծ հեռվում լիճ տեսավ: Հավաքեց մնացած բոլոր ուժերը եւ գնաց դեպի ջուրը:
Բայց լճի մոտ երեքգլխանի վիշապ էր նստած: Ասպետը, վերջին ուժերը լարելով հանեց, թուրը եւ սկսեց պայքարել հրեշի դեմ: Մեկ օր պայքարեց, երկու օր պայքարեց: Կտրեց վիշապի երկու գլուխը: Երրորդ օրը վիշապն անուժ ընկավ: Կողքին ընկավ ուժասպառ ասպետը, որն այլեւս ի վիճակի չէր ոտքի վրա մնալ եւ պահել թուրը: Եվ այդ ժամանակ վերջին ուժերը հավաքելով` վիշապը հարցրեց.
-Ասպետ, իսկ ուզածդ ի՞նչ էր:
-Ջուր խմել:
-Դե խմեիր…
Աղբյուրը՝ Creu