Գնացել էի պրեմիերայի. ուրախ սուպերհերոս էր՝ «Շազամ»

Գնացել էի պրեմիերայի՝ «Շազամ», եւ անկեղծ ասեմ՝ «Ակվամենից» ու հենց «Շազամի» թրեյլերներից հետո սպասում էի, որ այս անգամ էլ բավականություն կստանամ ֆիլմից։ Եվ գիտե՞ք ինչ։ Կինոսրահից ժպիտով դուրս եկա։ Իսկ հիմա՝ ավելի մանրամասն...

«Շազամը» DC կինոտիեզերքի յոթերորդ ֆիլմն է։ Ռեժիսորն է Դեւիդ Ֆ.Սանդբերգը, իսկ գլխավոր դերերում նկարահանվել են Զաքարի Լիվայը, Էշեր Էնժելը, Մարկ Սթրոնգը եւ Ջեք Դիլան Գրեյզերը։

Ֆիլմը Բիլի Բեթսոն պատանու մասին է, որը կարող է վերածվել հասուն սուպերհերոսի՝ արտաբերելով մոգական «Շազամ» բառը։

Հերթական սուպերհերոսի մասին ֆիլմն ըստ «Շազամի» կոմիքսների՝ նախորդների ֆոնին, ավելի թարմ է թվում, ունիկալ ու բնական։ Այս պահին դա, թերեւս, ամենաանկեղծ ու անմիջական DC ֆիլմն է։ Նկարի հերոսը չի ձեւացնում, չի փորձում ինչ-որ վիթխարի-էպիկական մի բան թվալ՝ հարազատ մնալով ինքն իրեն, նա հանդիսատեսին ներկայանում է այնպես, ինչպես կա...

Ըստ էության, «Շազամը» ոչ այլ ինչ է, եթե ոչ կատակերգություն՝ սուպերհերոսության միջավայրով։ Ահա մի ոչ մեծ սփոյլեր՝ ի հաստատումն ասվածի։ Մենք բոլորս վարժվել ենք, որ սուպերմենների մասին ֆիլմերում գլխավոր հերոսը, որպես կանոն, պայքարի մեջ է մտնում գլխավոր սրիկայի հետ եւ ամբողջ ուժով փորձում հաղթել նրան։ Իսկ այստեղ Շազամը պարզապես փախչում է, քանի որ վախենում է (չմոռանանք. չէ՞ որ ընդամենը 14 տարեկան երեխա է մեծահասակի մարմնում)։

Ֆիլմում հումոր՝ ինչքան ասես, եւ այն բոլոր տարիքային խմբերի համար է։ Բայց եւ միաժամանակ, կինոնկարում գրագետ ներառված են սոցիալական ենթատեքստեր. շեշտադրումն արված է ընտանիքի եւ ընտանեկան արժեքների վրա։

Իսկ այժմ՝ դերասանների ու կերպարների մասին։

Զաքարի Լիվայը (Բիլի Բեթսոն, Շազամ) պարզապես կատարյալ համապատասխանել է այս դերին։ Թե ինչպես է նա խաղում դեռահասին մեծահասակի մարմնում՝ պարզապես զմայլելի է։ Նրա այդ բոլոր ծամածռությունները, անվարժ պահերը, մեծ երեւալու փորձերն ու այդ ամենին զուգահեռ՝ հիմարությունները. հավաստիացնում եմ՝ ժպիտն ապահովված է։

Էշեր Էնժելը (Բիլի Բեթսոն, Շազամ)՝ նորից  հարյուրտոկոսանոց դերակատարում է։ Էշերը հիանալի է ցուցադրում դժվար դեռահասին, որն իր բնավորության պատճառով շատ դժվար է հարմարվում նորություններին։ Եվ նա ոչ մի կերպ չի ցանկանում վարժվել խորթ ընտանիքին։

Ջեք Դիլան Գրեյզերը (Ֆրեդի Ֆրիմա)՝ անձամբ ինձ համար ամբողջ կինոնկարի զարդն է։ Ֆրեդին հումորային է, չարաճճի, կենսուրախ եւ լավատես, հենց նա է օգնում Շազամին ճանաչել իր ամբողջ հզորությունը։ Թե ինչպես է ցուցադրում իր հերոսին Ջեքը, առիթ է տալիս պնդելու՝ այս տղան Հոլիվուդում մեծ ապագա կունենա։

Իսկ ահա, այսպես ասենք, թե ով հուսահատեցրեց, ապա դա Մարկ Սթրոնգն էր ու նրա կերպարը՝ չարագործ դոկտոր Թադեուշ Սիվանան։ Ժանրի ստանդարտներից ու կաղապարներից դուրս լինելով անգամ՝ չարագործը չափից ավելի կլիշեացված է ստացվել։ Իմանալով, թե որքան լավ դերասան է Սթրոնգը, համոզված եմ, որ մեղքը սցենարիստներինն է, որոնք չեն կարողացել գտնել այն, ինչը հարկավոր էր այս կերպարին։

Տակը մնաց իսկապես ուրախ կատակերգություն ամբողջ ընտանիքի ու երկրորդ շնչառություն DC կինոտիեզերքի համար։

Հաճելի կինոդիտում,

Նորայր Նազարյան