«Խորհուրդ ենք տալիս դիտել». Շախ եւ Մատ. «Թագուհու քայլը»

Սպորտային դրաման գրեթե միշտ հիթ է։  Նախկինում այս ժանրում տիրում էր բռնցքամարտը, հետո ավելացան ամերիկյան ֆուտբոլը եւ բասկետբոլը, իսկ վերջերս՝ նաեւ հոկեյը, թենիսը եւ նույնիսկ «Ֆորմուլա 1-ը»։

Շախմատը էկրանավորման համար ձանձրալի նյութ է համարվել, բայց այսօր ամեն ինչ փոխվել է:

NEWS.am STYLE-ը ներկայացնում է «Թագուհու քայլը» մինի-սերիալը, որը բաղկացած է ընդամենը մեկ եթերաշրջանից (7 սերիա), որը ցուցադրվել է  Netflix սթրիմինգային ծառայությունում  2020 թվականի հոկտեմբերի 23-ին:

Սա  պատմություն է որբ Էլիզաբեթ Հարմանի մասին, ում ուղարկել են կաթոլիկ որբանոց։ Այնտեղ էլ աղջիկը ծանոթանում է տարեց հավաքարար Շայբելի հետ, ում խնդրում է իրեն շախմատ խաղալ սովորեցնել։ Մի քանի տարի անց աղջկան որդեգրում են: Նա սկսում է բոլորովին այլ կյանքով  ապրել, բայց նրա կյանքում գլխավորը լինելու է սերը շախմատի հանդեպ։

«Թագուհու քայլը» ոչ միայն պատմություն է թմրանյութերից կախվածություն ունեցող վունդերկինդի մասին, այլ շատ ավելի մեծ կտավ է, հետաքրքիր եւ բավականին գրագետ փորձ՝  շախմատն  էկրան տեղափոխելու համար:

Հեղինակները կարողացել են ցուցադրել ոչ միայն բուն խաղը, այլև նրա առանձնահատուկ աշխարհը։ Մի աշխարհ, որում եռում են իրական կրքերը, կոտրվում են սրտեր, փշրվում են ճակատագրեր և նույնիսկ պարզաբանվում են  գերտերությունների միջև հարաբերությունները:

Մի կողմից սա էպիկական պատկեր է այն մասին, թե ինչպես է«նոունեյմից» դառնալ աստղ, մյուս կողմից ՝ ուղեցույց նրանց համար, ովքեր չեն ցանկանում տառապել «աստղային հիվանդությամբ», երրորդ կողմից ՝ սա պատմություն է վստահության, նպատակասլացության  և  սեփական գործին նվիրվածության մասին։

Նախագծին հատուկ հմայք է տալիս առանձնահատուկ մթնոլորտը.առերևույթ ամեն ինչ պարզապես հոյակապ է, գունաշարը  սեպիայի տոնայնության մեջ լիակատար տեղափոխում է հանդիսատեսին 50-60-ական թվականներ:

«Սառը պատերազմի» մասին ֆիլմերը Հոլիվուդում վաղուց են սովորել նկարահանել հիանալի ոճով (հիշենք «Լրտես, դուրս արի» կամ «Լրտեսական կամուրջ» ֆիլմերը)։ «Թագուհու քայլը» վստահաբար տեղ է զբաղեցնում այդ դարաշրջանի մասին ճշգրիտ պատմող  սերիալների շարքում։ Այստեղ եւ՛ անհավատալի հագուստներ կան, ե՛ւ անսպասելի վայրեր, եւ՛ հզոր մոնտաժ, եւ՛ հիշարժան երաժշտություն, եւ այլն:

Սերիալում շատ զարմանալի է  Խորհրդային Միության մատուցումը: Խորհրդային շախմատիստներն ու Խորհրդային Միությունն ընդհանուր առմամբ մեծ համակրանքով են ցուցադրվում, անգամ գլխավոր հակառակորդ Բորգովը եզրափակիչ փուլում բացահայտվում է անսպասելի տեսանկյունից, իսկ խորհրդային պաշտոնյաներն ամերիկացիներից շատ ավելի համակրելի են:

Իհարկե, կան նաև բացասական կողմեր։ Բացի ակնհայտ հոլիվուդյան ավարտից, դա նաեւ ընդհանուր սյուժեն  է. այն բավականին փխրուն է, իսկ երբեմն՝ բացահայտ անփույթ: Սցենարիստների վրիպումները, ավաղ, թույլ չեն տալիս սերիալը անվանել մեծ, բայց, չնայած դրան, այն իսկապես հիասքանչ է:

Սերիալի ամենակարեւոր առավելությունը դերասանական կազմն է:

Անյա Թեյլոր-Ջոյն  իր կարիերայի դեռևս լավագույն դերն է խաղացել, իսկ նրա աչքերում կարելի է բառացիորեն խեղդվել:

Հարի Մելինգը, ով ավելի շատ հայտնի Է «Հարրի Փոթթերում» Դադլիի դերով, հոյակապ է իր՝ բարձունքին հասած շախմատիստի կերպարով։

Թոմաս Սանգսթերը փայլուն կերպով պատկերել է շախմատի աշխարհի ռոք աստղին։

Մարցին Յարոցինսկին թեկուզ եւ շեշտադրմամբ,այնուամենայնիվ կարողացել է փոխանցել սպառնալիքի զգացողությունը, որը գալիս է խորհրդային անպարտելի չեմպիոն Վասիլի Բորգովից։

Արդյունքում կարելի է եզրակացնել, որ «Թագուհու քայլը» վառ, գրավիչ եւ ինքնաբավ նախագիծ է, որն ավելի շատ ընկալվում է որպես ամբողջական յոթժամյա ֆիլմ, քան սերիալ, քանի որ այն նկարահանված է սիրով եւ գործի իմացությամբ:

Հաճելի դիտում

Նորայր Նազարյան