Ֆիլմը պատմում է, թե ինչպես է միայնակ մայրը երկու դեռահաս երեխաների հետ բնակություն հաստատում Օկլահոմայի հին ֆերմայում, որը ժառանգություն է ստացել հորից, որին, սակայն, նա չի ճանաչում: Երեխաները փորձում են ավելին իմանալ իրենց պապիկի մասին և գտնում են Ecto-1 ավտոմեքենան, որը պատկանել է հայտնի ուրվականների որսորդներին:
«Ուրվականների որսորդները 3»-ը հայտնվեց ավելի քան 30 տարի անց (2016 թվականի ռեմեյքը՝ կին դերասանական կազմով, հաշվի չենք առնում, քանզի այն հենց սկզբից էլ անհաջող փորձ էր):
Մի շարք պատճառներով պրեմիերան բավականին երկար ժամանակով հետաձգվեց, բայց, այնուամենայնիվ, պատմությունը վերջապես ստացավ իր շարունակությունը, որը հաջողված է և ամենակարևորը՝ անկեղծ։ Երրորդ ֆիլմի հեղինակների հարգալից վերաբերմունքն Այվան Ռեյթմանի պաշտամունքային ֆիլմերի նկատմամբ զգացվում է դիտման ողջ ընթացքում: Հիմնական պատճառն այն է, որ Ռեյթմանի որդին՝ Ջեյսոնն է «Ժառանգների» ռեժիսորը։
Իհարկե, Ջեյսոն Ռեյթմանը ապացուցեց իր հարգանքը ֆրանշիզայի նկատմամբ, բայց նա աշխատեց զուսպ, ինչի պատճառով էլ «Ժառանգները» աներևակայելի քաղցր ու նոստալգիկ, բայց նաև որոշ չափով կանխատեսելի էին։
Սաունդթրեքը դասական 80-ականների ոգով է, և, այո՛, ֆիլմում հնչում է այն հիթային երգը:
Դերասանական կազմը՝ ո՛չ հին գվարդիան, ո՛չ երիտասարդությունը, հիասթափության տեղիք չտվեց։ Զգացվում էր, որ երիտասարդ դերասաններն իրենք են շահագրգռված լինել այս ֆրանշիզայի տիեզերքում: Դե իսկ ավագ դերասանների մասին խոսելն ավելորդ է։ Բիլ Մյուրեյը, Դեն Այքրոյդը և Էռնի Հադսոնը հիանալի են:
Մի խոսքով, ի տարբերություն վերջին ռեբոթերի, ֆիլմը բավականին արժանի ստացվեց։
Հաճելի դիտում
Նորայր Նազարյան