Ամերիկացի հայտնի երգչուհի եւ դերասանուհի Դայանա Ռոսն այսօր՝ մարտի 26-ին, նշում է ծննդյան 78-ամյակը:
Համաշխարհային ճանաչում վայելող աստղն իր կարիերան սկսել է The Supremes խմբում, որը ժամանակի ամենահաջողակ խմբերից էր, սակայն նրա հանրաճանաչությունն աճել է սոլո կարիերա սկսելուց հետո: Դայանա Ռոսը թողարկել է մի շարք հիթային ալբոմներ, որոնցից են՝ Touch Me In The Morning, Mahogany, Diana Ross եւ այլն:
Դայանա Ռոսին ժպտացել է նաեւ հեռուստատեսային կարիերան. նրա մասնակցությամբ հայտնի ֆիլմերից է «Լեդին երգում է բլյուզ»-ը/Lady Sings The Blues, որտեղ նա մարմնավորել է Բիլի Հոլիդեյին ու արժանացել «Ոսկե Գլոբուս»-ի:
Ռոսն իր կարիերայի ընթացքում ստացել է մի շարք հեղինակավոր պարգեւներ. 2012 թ-ին նրան է տրվել «Գրեմմի» հատուկ մրցանակ՝ իր տարիների վաստակի համար, իսկ 2016-ին արտիստն արժանացել է նախագահական շքանշանի:
Դայա Ռոսն ամուսնացած է եղել երկու անգամ, նա ունի 5 երեխա:
Շատերին ոգեշնչող երգչուհու հետաքրքիր մտքերից մի քանիսը ներկայացնում ենք ստորեւ.
«Անցյալը վերհիշելու փոխարեն ես փորձում եմ նայել 20 տարի առաջ՝ դեպի ապագա, եւ մտածում, թե ինչ պետք է անեմ հիմա՝ այնտեղ հասնելու համար»:
«Չի կարելի պարզապես նստել ու սպասել, թե երբ է ինչ-որ մեկը քեզ տալու քո ոսկե երազանքը: Պետք է ոտքի կանգնես ու ինքդ այն իրականություն դարձնես»:
«Եթե ես գտնեմ մեկին, ով ինձ հավատա, ես կկարողանամ շրջել սարեր»:
«Ինձ ոչինչ չի կարող հուսահատեցնել»:
«Կարծում եմ՝ իմ ընտրած երգերի միջոցով մարդիկ կարողանում են հասկանալ, թե ինչ է իրականում կատարվում իմ ներսում»:
«Ես մի բան եմ սովորել՝ եթե ինչ-որ մեկն ինձանից որեւէ բան է խնդրում, որը ես չեմ ցանկանում անել, ես դա, պարզապես, չեմ անում: Դա ինձ համար սկզբունք է, եւ կապ չունի, թե ինչ գումարի մասին է խոսքը»:
«Անգամ, երբ փորձում ես չհետեւել քննադատությանը, այն քեզ ցավեցնում է: Ես շատ հաճախ եմ լաց եղել իմ մասին գրված հոդվածների պատճառով, բայց միշտ առաջ եմ շարժվել»:
«Առաջին տեղում ինձ համար երեխաներս են, այնուհետեւ՝ կարիերաս»:
«Իմ ճանապարհորդություններն ինձ բերել են այն կետին, որտեղ հիմա ես կամ: Երբեմն այդ քայլերը եղել են ցավոտ, դժվար, բայց դրանք են ինձ առաջնորդել դեպի երջանկություն ու նոր հնարավորություններ»:
«Ինձ իմ էմոցիաները չեն անհանգստացնում, ես միայն ուրախ եմ դրանք ունենալու համար. դա շատ օգտակար է իմ աշխատանքի համար: Անառողջ են միայն այն էմոցիաները, որոնք մեր մեջ են մնում, ինչպես բարկությունը»:
Լուսանկարները՝ Jason DeCrow, Getty Images, Michael Ochs, Steve Granitz, Chip Somodevilla