«Հայկական տխրությունը միշտ իմ երգերում առկա է». ֆրանսիահայ երաժիշտ Եսայի Ալթունյան

Հայկական արմատներով ֆրանսիական երաժիշտ Եսայի Ալթունյանը Հայաստանում արդեն եղել է:

Եսային երգիչ է, կոմպոզիտոր, պրոդյուսեր, գործիքավորող, տարբեր տարիների երգեր է գրել Միշել Լեգրանի, Ամել Բենտի, Էնթոնի Կավանի, Մայքլ Յունի, Ջենիֆերի, Օֆելի Ուինթերի, Պասսիի, Լորիի եւ ֆրանսիական հայտնի այլ կատարողների համար:

NEWS.am STYLE-ի հետ հարցազրույցում Եսային պատմեց իր, իր ծրագրերի եւ ստեղծագործական գործունեության մասին՝ նշելով, որ հայկական զգայունությունն ու Հայաստանի պատմությունը միշտ առկա են իր երաժշտության մեջ:

Եսայի, մեր զրույցը սկսենք Ձեր մանկությունից: Որտե՞ղ եք ծնվել ու մեծացել:

Ես ծնվել եմ Փարիզում: Մեծացել եմ փարիզյան գետտոյում՝ բազմամշակութային միջավայրում: Այդ յուրովի ազդեցություն է ունեցել ինձ վրա: Ինձ շրջապատում էին աֆրիկացիներ Մարոկկոյից, Ալժիրից, Թունիսից, իտալացիներ, իսպանացիներ եւ այլն: Շրջան էր, որտեղ բազմաթիվ համայնքներ էին ներկայացված: Կարծում եմ՝ այդ ինձ օգնեց բաց լինել բոլորի համար, շփվել աշխարհի հետ: Ես սովորեցի գնահատել իմ բոլոր ընկերների ու ծանոթների մշակույթը (խոհանոց, երաժշտություն, պարեր), քանի որ մենք նույն թաղամասում էին բնակվում: Տարատեսակ երաժշտությունն ազդում էր ինձ վրա, իսկ ես իմ հերթին նրանց ներկայացնում ու փոխանցում էի իմ մշակույթն ու պատմությունը:

Ե՞րբ սկսեցիք հետաքրքրվել երաժշտությամբ:

Երաժշտությամբ սկսել եմ զբաղվել 3 տարեկանում: Ինձ հետ մայրս էր պարապում. նա երաժիշտ է: Երաժշտությունը մեր տանն առկա էր առավոտից երեկո:

Որքան գիտեմ, Դուք ոչ միայն երգերի հեղինակ ու կոմպոզիտոր եք, այլեւ պրոդյուսեր: Աշխատել եք այնպիսի մեծերի հետ, ինչպիսիք են Միշել Լեգրանը, Ամել Բենտը, Էնթոնի Կավանը, Մայքլ Յունը, Ջենիֆերը, Օֆելի Ուինթերը, Պասսին, Լորին: Այլ աստղերի հետ հետագա ծրագրեր ու նախագծեր ունե՞ք: 

Այո, ես աշխատել եմ նրանց եւ շատ այլ աստղերի հետ, մասնավորապես՝ Միշել Լեգրանի: Ներկայում ֆրանսիական հեռուստաալիքներից մեկում աշխատում եմ որպես երաժշտական տնօրեն: L'ecole des Fans nouvelle generation հեռուստաշոուն եթեր է հեռարձակվելու 2014 թվականի հունվարից, Gulli հեռուստաալիքով:

Ընդհանուր առմամբ, հիմա Ֆրանսիայի բազմաթիվ կատարողների համար եմ գրում: Նոր սերունդը խոստումնալից է: Ես երաժշտություն եմ գրել ֆրանս-ալժիրյան համատեղ արտադրության ֆիլմի համար: Այն հսկայական բյուջեով ժապավեն է, Ջեյմս Բոնդի նման մի բան, որտեղ գլխավոր հերոսուհին երգչուհի Լորին է:

Ֆիլմը հաջորդ տարի ցուցադրվելու է Կաննի կինոփառատոնի ընթացքում: Բացի այդ, Լոս Անջելեսում աշխատում եմ իմ նոր ալբոմի ուղղությամբ: Արդեն երկար ժամանակ է՝ ապրում եմ Ֆրանսիայի եւ Լոս Անջելեսի միջեւ:

Ինչպե՞ս կնկարագրեք Ձեր երաժշտությունը, այն ի՞նչ ոճում է:

Իմ ոճը ես նկարագրում եմ որպես URBAN SOUL: Այն փողոցի եւ հոգու երաժշտությունների խառնուրդ է: Ժամանակակից ալքիմիա հոգու եւ սրտի բաբախյունի միջեւ:

Երաժշտությունն ինքնարտահայտման ձեւ է: Ձեր ստեղծագործությունների վրա հայկական արմատներն ազդո՞ւմ են:

Ակնհայտ է, որ իմ հայկական զգայնությունն ամեն ինչի հանդեպ եւ մեր երկրի պատմությունը մշտական ներկայություն ունեն իմ երաժշտության մեջ: Ստեղծագործելիս ես անընդհատ զգում եմ այդ: Հայկական տխրությունը միշտ իմ երգերում առկա է: Վստահ եմ, որ այդ ինձ փոխանցվել է ծնողներիս, պապիկիս ու տատիկիս միջոցով: Իմ երաժշտության մեջ միաժամանակ ուրախություն եւ հույս կա, եւ, իհարկե, տխրություն, որը պայմանավորված է մեր պատմությամբ: Իմ պապիկը վերապրել է Ցեղասպանությունը: 5 տարեկան է եղել, երբ նրա աչքի առջեւ սպանել են մորը: Նաեւ պատմում էր այն ամբողջ մղձավանջը, որ իր ընտանիքը ստիպված էր վերապրել: Արցունքն աչքերին նա գիրք գրեց իր անցյալի մասին, որպեսզի մենք երբեք չմոռանանք, թե որտեղից ենք եկել եւ ուր ենք գնում: Մենք հայ ենք, եւ ես հպարտ եմ դրանով:

Երաժիշտներից ո՞վ է առավելապես ազդել Ձեր ճաշակի վրա:

Կարծում եմ՝ Motown-ի եւ Քվինսի Ջոնսը: Իհարկե, նաեւ էթնիկ երաժշտությունը, որը մշտապես շրջապատում է ինձ: Ավելացնենք Սթիվի Ուոնդերին, Փրինսին եւ այլն:

Դուք արդեն եղել եք Հայաստանում, զուգերգ եք ձայնագրել Էմմիի հետ: Ինչպիսի՞ն է Ձեզ համար պատմական Հայրենիքը: Նորից Հայաստան այցելելու մտադրություն ունե՞ք:

Ես շատ եմ ճամփորդել Հայաստանում 2011-2012 թ.թ.: Էմմիի հետ երգել եմ «Էրեբունի-Երեւան» երգը: Աշխատել եմ հայկական հեռուստաալիքների հետ: Հրաշալի արկածներ էին… Երգը դուրս եկավ Հայաստանի սահմաններից, այն սկսեցին ճանաչել նաեւ դրսում: Ես ուրախ էի, որ օտարներն իմացան այդ հիասքանչ երգի մասին, որը գրել են Պարույր Սեւակն ու Էդգար Հովհաննիսյանը: Ես ամբողջ սրտով մխրճվեցի նախագծի մեջ: Հայաստանն աներեւակայելի երկիր է, զգացմունքներով լի: Երբեք Հայաստանից չես հեռանում նույն մարդու նման, ինչպիսին էիր մինչեւ երկիր գալը: Հայաստանը քաղաքակրթության բնօրրանն է:

Հայաստանում ինչ-որ ուժ կա, հոգի. ես շատ եմ ցանկանում վերադառնել, որպեսզի նորից տեսնեմ իմ մտերիմ մարդկանց, բոլոր հայերի աչքերի փայլը:

Հորոսկոպով Կարիճ եք, այսինքն՝ նպատակասլաց մարդ եք: Ձեզ այդպիսին համարո՞ւմ եք:

Այո՛, ես հստակ գիտեմ, թե ինչ եմ ուզում: Ես ամեն ինչ անում եմ՝ նպատակիս հասնելու համար: Բայց ինձ իմ սիրտն է առաջնորդում, ճանապարհ ցույց տալիս: Ես անընդհատ աշխատում եմ, քանի որ առանց երաժշտության ես երջանիկ չեմ: Ինձ երջանկացնում են աշխատանքը, երաժշտությունը եւ մարդիկ, ովքեր սիրում են ինձ եւ միշտ ինձ հետ են. իմ ընտանիքը, դուստրս եւ ընկերներս:

Ի՞նչ է նշանակում Ձեզ համար «սեր» բառը:

Սերը մեր սիրելի մարդկանց համար ցանկացած զոհողության գնալու ունակություն է, հանուն նրանց մեռնելու պատրաստակամություն:

Զրուցեց Պարույր Սինյավսկին