«Անտանելի լռություն»․ այս արտահայտությամբ սկսվեց Սանկտ Պետերբուրգից ժամանած Kannon Dance Theatre խմբի ելույթը, որը տեղի ունեցավ Երեւանի Կոնստանտին Ստանիսլավսկու անվան ռուսական պետական դրամատիկական թատրոնում՝ ժամանակակից պարերի միջազգային փառատոնի շրջանակներում։ Խումբը ներկայացրել է մակեդոնացի պարուսույց Իգոր Կիրովի «The CUBE UNTOLD» ներկայացումը։
«Անտանելի լռություն» արտահայտությունը դերասանը գրել է բեմի եւ դահլիճի միջեւ տեղադրված ապակե պատի վրա։ Աստիճանաբար պատին ավելի ու ավելի շատ մակագրություններ են հայտնվում։ Շատ շուտով լսելի է դառնում հանդիսատեսի շշուկը, որը ջանասիրաբար բարձրաձայն կարդում էր արտահայտությունները։ Այսպիսով, պարային բեմադրությունը շոու է, որտեղ պատմությունը պատմվում է ոչ միայն պարի, այլեւ բառերի միջոցով:
Ներկայացումը մեզ փոխանցում է ապակու ետևում գտնվող շարժառիթին. միայն եթե Քերոլի Ալիսը քայլում էր կախարդական այգիներով և անտառներով, ապա պարողները բանտարկվում էին պատերի մեջ՝ վախի և հուսահատության մեջ ելք փնտրելով:
Ներկայացման կեսերին ամբողջ պատը սկսում է նմանվել մտքերի հոսքի. «ու՞մ վստահել», «ամեն ինչ ջնջվում է», «ի՞նչ է ես-ը», «պայքարելու իմաստ կա», «քանի դեռ նրանք ինձ չեն ջնջել» եւ շատ այլ արտահայտություններ, որոնք բաց են հանդիսատեսի մտքերի եւ զգացմունքների համար:
Հոգե-փիլիսոփայական ներկայացումը հանդիսատեսին թողնում է պատասխաններ փնտրելու տարածք՝ չտալով միանշանակ պատասխան վերջում։ Ի՞նչ է թաքնված մեր խոսքերի հետեւում, ինչո՞ւ ենք մենք պատեր դնում մեր եւ ուրիշների միջեւ ու ինչո՞ւ է մեր մեջ միշտ մի մասը թաքնված։ Արդյոք բառերը կամ պարը կարող են պատասխանել այս հարցերին, յուրաքանչյուր հանդիսատես ինքն է որոշում:
Ռեգինա Մելիքյան
Լուսանկարները՝ Միխայիլ Բուրցեւ