«Սրտի վալետ». նոր հումորային սիթքոմի մանրամասները. BACKSTAGE

Գեւորգ Մկրտչյանի եւ Քրիստինա Հովհաննիսյանի առաջին տանգոն

Գեևորգ Մկրտչյանը և Քրիստինա Հովհաննիսյանը պսակադրվեցին

Աներեւակայելի էմոցիաներ. Համասյանի համերգը Խուստուփ լեռան լանջին

Տիհանա Vibes. Ո՞րն է ամուսնության լավագույն տարիքը, եւ կարելի՞ է արդյոք դավաճանել

MOCT 5. Անդերգրաունդ կյանքը Հայաստանում

«Armflix»-ի «Տանդեմ» սերիալի առաջին 3 սերիաների ցուցադրությունը, կարմիր գորգն ու հայտնի հյուրերը (VIDEO)

Անդրեյ Մակարեւիչ. «Ինտերնետը շատ շուտ է հասել մարդկությանը»

Գուշակիր գույնը, ստացիր ծաղկեփունջ. մեկ օր՝ Մայիս Վարդանյանի հետ

Տիհանա Vibes Դավիթ Մանոյանի հետ. Իվետա Մուկուչյանի հետ տեսահոլովակի, Կասպերի եւ այլ թեմաների մասին

Տիհանա Vibes. ZatikArtFest-ի գույներն ու մարդիկ

Տիհանա vibes. Թվում է՝ պարզ հարցեր են, պարզվում է՝ ոչ այնքան

Միխայիլ Շուֆուտինսկին ժամանեց Հայաստան

Տիհանա Vibes. Ընկերները, սեքսը, շաուրման. իսկ ձեզ ի՞նչն է երջանկացնում

Ի՞նչ ակնկալիքներ ունեն երեւանցիները «Եվրատեսիլում» Լադանիվայի մասնակցությունից

«Օսկար 2024». Լավագույնները, «ամենամերկը», հմայիչ Քենն ու մյուս հիշարժան պահերը

Տիհանա Vibes. Իսկ դուք պատրա՞ստ եք ձեր կնոջ համար այսպիսի «քննություն» հանձնել

«Մենչի վերջը» ստենդափի պրեմիերան, հայտնի հյուրերն ու գլխավոր «մեսիջը»

Դասականի հավերժականության, երաժշտի եւ երաժշտության փոխհարաբերությունների մասին՝ տուբահար Հարություն Հաջինյանի հետ

11:03, 17 ապրիլի

Երաժշտության պատմության մեջ երաժշտական ​​ոճերից կարեւորագույնը ինձ համար դասականն է, ասում է 37–ամյա տուբահար Հարություն Հաջինյանը:

«Ժամանակակից կոմպոզիտորները դասական նվագախմբի տեխնիկան ներառել են նույնիսկ այն երաժշտական ​​ժանրերում, որոնք շատ են տարբերվում դասական երաժշտությունից։ Դասական գործիքավորումը շարունակում է կատարելագործել ժամանակակից երաժշտության ձայնային ներկապնակը՝ փոփ և ռոք երաժշտությանը՝ լարայինից մինչև պղնձյա և փայտյա  երաժշտության ինտեգրում ֆիլմերի պարտիտուրներում»,– ասում է երաժիշտը եւ թվարկում.

муз1.jpg (55 KB)

«Էլեկտրական կիթառները դարձան ռոքի, բլյուզի և շատ այլ ժանրերի շարժիչ ուժը։ Ժամանակակից երաժշտության ժանրերում հաճախ օգտագործվում են դաշնամուր, ջութակ, թավջութակ, ֆլեյտա, պղնձյա և փայտյա  գործիքներ։

Էլեկտրոնային երաժշտության մեջ սինթեզատորներն ու սեմփլերները կրկնում են դասական նվագախմբային գործիքների հնչյունները: Դասական նվագախմբով ոգեշնչված լարային մշակումների օգտագործումը տարածված է ժամանակակից փոփ և ռոք երաժշտության մեջ:

Կամերային էստրադային ենթաժանրը, որն առաջացել է 1960-ականներին և հայտնի է դարձել 1990-ականներին, փոփ-զգայունությունը միախառնում է դասական գործիքավորման հետ, ինչպիսիք են լարայինները և փայտյա փողերը:

Roland TR-808-ի և TR-909-ի նման հարվածային մեքենաները ձևավորել են էլեկտրոնային պարային երաժշտությունը (EDM) և հիփ-հոփը:

Դաշնամուրը և ստեղնաշարային տարբեր գործիքները երկարատև ազդեցություն ունեն ժանրերի վրա՝ դասականից ջազից մինչև փոփ: Դրանք ծառայում են որպես բազմակողմանի գործիքներ կոմպոզիցիայի, դասավորության և սոլո կատարման համար:

Սաքսոֆոններն ու շեփորները, ի թիվս այլ փողային և փայտային փողային գործիքների, իրենց դրոշմն են թողել ժամանակակից երաժշտության վրա՝ օգնելով ստեղծել աչքի ընկնող փողային և եղջյուրային հատվածներ:

Ժողովրդական, ռոք և այլընտրանքային երաժշտության մեջ դուք կարող եք լսել ժամանակակից լարային գործիքներ, այդ թվում՝ ջութակ, թավջութակ և կոնտրաբաս» ,– ասում է Հարությունը։

муз4.jpg (36 KB)

 Հարություն Հաջինյանը ավարտել  է Երևանի Կոմիտասի անվան պետական կոնսերվատորիայի փողային բաժնի մագիստրատուրան որպես տուբահար։ 2004-ից աշխատում է «Երևան» պետական փողային նվագախմբում։ 2012-ից աշխատում է Հայաստանի պետական սիմֆոնիկ նվագախմբում։ 2018-ից դասավանդում է Երևանի Չայկովսկու անվան երաժշտական միջնակարգ մասնագիտական դպրոցում։ Մասնակցել է երաժշտական փառատոնների և մրցույթների, արժանացել բազմաթիվ մրցանակների։ 2019-ից Arm.Strong Brass խմբի տուբահարն է։ Հարությունի հետ զրուցել ենք նրա անցած ճանապարհի, երաժշական ճաշակի, երաժշտի եւ երաժշտության փոխհարաբերությունների մասին։

Հարություն, ո՞վ կամ ի՞նչն է ձեզ ոգեշնչել զբաղվել երաժշտությամբ։ Ի՞նչն է ամենակարևոր ազդեցությունը թողել ձեր երաժշտական ​​կյանքի և կարիերայի վրա:

Ես սկսեցի ջութակ, տուբա նվագել և երգել, երբ բավականին երիտասարդ էի: Թեև իմ ընտանիքում ոչ ոք պրոֆեսիոնալ երաժիշտ չէր, մենք, այնուամենայնիվ, միասին շատ էինք երգում, մինչ մայրս մեզ ուղեկցում էր դաշնամուրով: 7 տարեկանում հետևեցի ծնողներիս խորհուրդներին և ընդունվեցի մեր թաղամասի ամենահայտնի երաժշտական ​​դպրոցներից մեկը՝ թիվ 22 դպրոց (հետագայում՝ Ավետ Տերտերյանի անվան դպրոց): Ի սկզբանե ջութակ նվագելու այնքան էլ սիրահար չէի, քանի որ մատներս հոգնում էին, երբ փորձում էի ջութակի լարերը բռնել։ Այդուհանդերձ, մասնակցեցի տարբեր մանկական նախագծերի, օրինակ՝ Յուրի Բախշյանի անվան սիմֆոնիկ մանկական ֆիլհարմոնիկ էստրադային նվագախմբի կազմում մասնակցեցի բազմաթիվ համերգների և հյուրախաղերի, «Հայաստան 1700» մրցութային փառատոնին, որում արժանացել եմ ՀՀ մշակույթի և սպորտի նախարարության «Սևանի մարզական հասարակության» հանրապետական ​​խորհրդի «Ոսկե արծիվ» մեծ մրցանակի և «Դափնեկիր» պատվավոր կոչման։ Դրանից հետո ես սկսեցի սովորել տուբա նվագել, և դա դարձավ իմ կյանքի անբաժան մասը։ Նվագելով տարբեր նվագախմբերում, լինելով այդ տեսակ համայնքի մի մասը և զգալով միասին երաժշտություն ստեղծելու զարմանալի զգացողությունը այդքան բարձր մակարդակի վրա՝ ես իսկապես սիրեցի այդ գործիքը և երաժշտության աշխարհը: Կարծում եմ՝ սա այն պահն էր, երբ իմ մեջ առաջին անգամ ծնվեց այդ կախվածությունը՝ այն զգացումը, որ առանց երաժշտության կյանքը նույնը չէր լինի:

муз.jpg (86 KB)

Որո՞նք են եղել ձեր կարիերայի ամենամեծ մարտահրավերները:

Կարծում եմ, որ կարևոր է անձնական կապ գտնել երաժշտության հետ, հասկանալ, թե ինչպես պետք է ներկայացնես այն և ինչպես հաղորդակցվես մարդկանց հետ: Եթե ​​դուք մնում եք այնպիսին, ինչպես կաք, այսինքն՝ ձեր ներքին ինքնությունը չեք կորցնում և փորձում եք լավ զգացմունքային կապ գտնել և հաղորդակցվել դրա հետ, ապա դա կարող է բավականին հեշտ լինել: Իսկ ընդհանրապես, դա բավականին բարդ աշխատանք է, թեկուզ նրանով, որ որպես տուբա նվագող, դուք ձեր գործիքը ձեզ հետ եք կրում օրը 24 ժամ՝ հաշվի չառնելով դրա մեծ չափերը և ծանրությունը: Մենք պետք է կապված լինենք մեր գործիքի հետ. պետք է ընդունենք, երբ այն չի աշխատում և բարի լինենք դրա նկատմամբ: Դժվար է չափազանց եսակենտրոն չդառնալ և չմտածել միայն մեր մասին: Դա շատ դժվար բան է, և մենք պետք է ճանապարհներ գտնենք դրա դեմն առնելու համար:

Բեմից դուրս ի՞նչն է ձեզ ոգեշնչում բեմում:

Ոգեշնչում գտնելը մեր մասնագիտության հիմնական տարրն է: Մենք այնքան շատ ենք տալիս բեմին, ամեն անգամ փորձում ենք տալ այն, ինչ կարող ենք, որ իրականում ունենք ներշնչանքի կարիք։ Ներշնչանքի աղբյուրները տարբեր են՝ գնալ համերգների, հետևել տարբեր բեմերի անցուդարձին, ինչպես են մարդիկ շարժվում և կարծես թե մտածում են. «Այս երաժշտությունը  ինձ հիշեցնում է ինչ-որ մի ֆիլմի կերպար»: Ես վայելում եմ հիանալի ժամանակներ այլ ոգեշնչող մարդկանց հետ, լսում նրանց պատմությունները, հետաքրքրվում եմ, մենք գնում ենք տարբեր երկրներ, համերգներ ունենում աշխարհի մեծագույն բեմերում, ինչպիսիք են Վարշավայի ֆիլհարմոնիկ համերգասրահը, Համբուրգի Էլբֆիլհարմոնիան, Մադրիդի «Ռեալը», Սարագոսայի «Մոցարտ» համերգասրահը, Մոսկվայի Չայկովսկու անվան կոնսերվատորիայի մեծ համերգասրահը, Մյունխենը, Բեռլինը, Լոնդոնի «Բարբիկանը», Վիեննան, Պրահան, Թել Ավիվը և շատ այլ համերգասրահներ, որոնք բացում են մեր մարմնի բոլոր ծակոտիները, որպեսզի նորից ոգեշնչում գտնենք բոլոր մեծ կոմպոզիտորների տարբեր գլուխգործոցները կատարելու համար: Նաև միշտ հարցեր են առաջանում այն մասին, թե ինչու ենք մենք դա անում այսպես, ինչու ենք նվագում այս տեմպը, ինչու ենք ժամանակ հատկացնում այստեղ, ինչու է այս բառը կարևոր մեզ համար և այլն։ Շատ անգամ պետք չէ ուղղակի հարցեր տալ, մենք իրականում պետք է ստեղծենք և երբեք պարզապես չմատուցենք, այլ յուրովի ներկայացնենք երաժշտության ուրույն աշխարհը հանդիսատեսին:

муз5.jpg (48 KB)

Ըստ Հարություն Հաջինյանի` երաժշտության հնարավորությունները անսահմանափակ են.  «Այն կարող է կոտրել կարծրատիպեր, միավորել ու համերաշխ դարձնել մարդկանց»։


Հետևեք NEWS.am STYLE-ին Facebook-ում, Twitter-ում և Instagram-ում




Տպել    |  In English

  • Այս թեմայով

TV SHOWS PHOTO VIDEO


@NEWSam_STYLE

  • Արխիվ
Որոնել