• Ինչո՞ւ են հասուն կանայք նախընտրում ավելի երիտասարդ տղամարդկանց

  «Քո մասին պատկերացումը» նոր ռոմանտիկ կատակերգությունը, որը հիմնված է համանուն գրքի վրա, պատմում է այն մասին, թե որքան գեղեցիկ կարող են լինել տարիքային տարբերություն ունեցող սիրահարների հարաբերությունները․․․

• Ինչպես անզգամին տարբերել հոգեգարից. գիտնականները գտել են պատասխանը

  Ցանկանո՞ւմ եք իմանալ գարշելի բնավորությամբ կնոջ և կատարյալ հոգեգարի տարբերությունը…

• Օպտիկական պատրանքը կարող է ցույց տալ՝ որքան «փակ մարդ եք» դուք

  Օպտիկական պատրանքը կարող է բացահայտել՝ արդյոք դուք «փա՞կ» մարդ եք, թե՞ չափազանց «շփվող»…

• Դավաճանություն՝ քնած ժամանակ. ի՞նչ են նշանակում անհավատարմության մասին երազները

  Ամուսնուն/կնոջը դավաճանելը ոմանց համար մղձավանջային սցենար է…

• Մարկ Ցուկերբերգն ապացուցում է, որ մորուքով տղամարդիկ ավելի գրավիչ են

  Մորուքով տղամարդիկ ավելի գրավիչ են։ Մարկ Ցուկերբերգի խմբագրված լուսանկարը․․․

• Գրավիչ կանայք տղամարդկանց ոգեշնչում են ասել ճշմարտությունը, իսկ կանանց՝ ստել

  Հետազոտությունը, որը հրապարակվել է Economic Behavior & Organization ամսագրում, փորձել է պարզել, թե ինչպես է կնոջ արտաքինն ազդում մյուսների բարոյական վարքագծի վրա․․․

• Որտե՞ղ են խորհրդավոր կերպով անհետանում գուլպաները

  Նայեք ձեր գուլպաների դարակում եւ հաշվեք, թե քանի՞ զույգն է պակասում…

• Տղամարդիկ, ովքեր սոցցանցերում վիրավորակամ մեկնաբանություններ են գրում կանանց, բարդութավորված կնատյացներ են

  Տղամարդիկ, ովքեր սոցցանցերում նողկալի մեկնաբանություններ եւ վիրավորանքներ են գրում կանանց հասցեին, բարդութավորված անբաններ են․․․

Մենք՝ հայերս, շատ ենք սիրում կառչել մեր հնագույն մշակույթից եւ պատմությունից, բայց դրա հետ մեկտեղ, սեփական ձեռքերով ամեն ինչ անում ենք դրանք վերացնելու համար: Չգիտես ինչու՝ մինչեւ հիմա, չնայած մեր հնագույն ծագմանը, այդպես էլ չենք սովորել սիրով վերաբերվել մեր սեփական տանը, իսկ հայրենիքի մասին պաթոսով ենք խոսում: Ռուսական լավ ասացվածք կա. «Մի աղտոտիր այն վայրը, որտեղ ուտում ես»: Բնօրինակն ավելի կոպիտ է հնչում, ամեն դեպքում՝ այն շատ դիպուկ արտացոլում է մեր դառն իրականությունը: Ամեն անգամ քաղաքից դուրս գալիս ես սթրես եմ ապրում, իմ մեջ «Բրեյվիկն» է արթնանում, երբ տեսնում եմ եղբայրներիս՝ բնության գրկում գտնվելու հետեւանքները:

Հայերը յուրաքանչյուր վայրկյան այնպես են ապրում, կարծես այդ իրենց կյանքի վերջին օրն է, ով չի հասցնում, նա ուշանում է եւ «մեզանից հետո թեկուզ ջրհեղեղ»: Ահա հիմնական դրույթները, որոնցով, հավանաբար, բնության գրկում անցկացվող «մշակութային» միջոցառումների ընթացքում առաջնորդվում են մեր հայրենակիցները: Տարածքները, որոնք հանգստի համար լայն ճանաչում ունեն, դժվար չեն բացահայտել աղբի մեծ քանակությունից: Օրինակ՝ Շաքեի ջրվեժի ամբողջ տարածքն աղտոտված է, այնպես որ՝ ջրվեժի ամբողջ հրաշքը վայելելը, մեղմ ասած, բարդ է: Մեր եղբայր-հայերին չի հասնում ակնհայտ միտքը, որ վաղն իրենց երեխաները, թոռներն ու ծոռները նույնպես ցանկանալու են հիանալ բնության հրաշքներով, իսկ ի՞նչ են տեսնելու. աղբակույտեր, որոնք իրենց նախնիներն են թողել:

Մենք այդպես ենք մեզ պահում ոչ միայն բնության գրկում, այլեւ քաղաքում: Դատելով ամեն ինչից՝ հնագույն ազգի ներկայացուցիչները չեն ցանկանում իրենց նեղություն տալ աղբը թափել այնտեղ, որտեղ սահմանված է: Կոմունալ ծառայությունների աշխատանքի մասին ես կլռեմ, դա այլ թեմա է: Բայց պետք է խոստովանել, որ նրանք վատ չեն կատարում իրենց պարտականությունները, եթե խոսքը քաղաքի կենտրոնի եւ փողոցների տեսանելի հատվածների է մասին է: Ի դեպ, եթե Երեւանը համեմատենք Նեապոլի հետ, ապա հավատացեք, մենք շահեկան վիճակում ենք: Բայց նախքան կոմունալ ծառայություններին եւ «մութ ուժերին» քննադատելը, անհրաժեշտ է առաջին հերթին ուշադրություն դարձնել ինքներս մեզ եւ հասկանալ, թե ինչո՞ւ ենք մենք այդքան արհամարանքով եւ անհարգալից վերաբերվում սեփական երկրին, քաղաքին, հարեւաններին եւ ինքներս մեզ:

Ինչո՞ւ մենք մեզ թույլ չենք տալիս ծխախոտի մնացորդը տանը՝ գետնին նետել, բայց առանց մտածելու պատուհանից դուրս ենք նետում, ինչո՞ւ մեր բնական կարիքները չենք հոգում զուգարանակոնքի կողքին եւ թուղթը հատակին նետում, բայց աշխատավայրի կամ ռեստորանի սանհանգույցում այդպես ենք վարվում, երկրի սահմաններից դուրս մենք օրինապաշտ եւ քաղաքավարի ենք դառնում, իսկ մեր նախնիների հողում մեզ խոզի պես ենք պահում:

Համաձայնեք, որ արտասահմանում հայը նախքան ծխախոտի մնացորդը գետնին նետելը կամ անթույլատրելի հատվածով փողոցն անցնելը մտածում է, թե իրեն ինչ է սպասվում դրա համար: Արդյո՞ք իրեն չեն տուգանի: Եվ եթե այդ աշխատում է այնտեղ, գուցե նաեւ նման տուգանքներ Հայաստանո՞ւմ կիրառվեն: Օրինակ՝ Սինգապուրում փողոցում ծամոն ծամելու կամ այն նետելու համար 500 դոլար տուգանք է սահմանված: Երեւանում կարելի է տուգանել փողոցում թքելու համար, իսկ նրանց, ովքեր իրենց բնական կարիքները բնության գրկում են հոգում, պետք է նվազագույնը 15 օր ազատազրկել՝ դրա հետ մեկտեղ ստիպելով, որ նա վերացնի իր հանգստի բոլոր հետքերը: Հավանաբար, միայն այսպիսի հրեշային միջոցները կարող են ազդել մեր հայրենակիցների վրա, քանի որ, չնայած մեր հնագույն ծագմանը եւ հարուստ մշակույթին, այդ ամենը սիրել եւ հարգել կարող ենք միայն մահակի սպառնալիքով:

«Էս երկիրը երկիր չի» տարածված արտահայտությունը հիանալի ցուցադրում է հայերի հոգեբանությունը, մեզանից բացի` բոլորը մեղավոր են: Իսկ աղտոտում ենք ոչ թե մենք, այլ «չար ոգիները», իսկ այդ բոլորը նրա համար, որ «Էս երկիրը երկիր չի»: Հարմար է, այնպես չէ՞: Ես այդպիսի արտահայտություն երբեք չեմ լսել ո՛չ ռուսներից, ո՛չ իտալացիներից, ո՛չ վրացիներից ու ո՛չ էլ որեւէ այլ ազգից: Ինչո՞ւ է այդքան հնագույն ազգն իրեն նվաստացնող վերաբերմունք թույլ տալիս:

Ալեքս Ալիխանյան

Հետևեք NEWS.am STYLE-ին Facebook-ում, Twitter-ում և Instagram-ում