«Սրտի վալետ». նոր հումորային սիթքոմի մանրամասները. BACKSTAGE

Գեւորգ Մկրտչյանի եւ Քրիստինա Հովհաննիսյանի առաջին տանգոն

Գեևորգ Մկրտչյանը և Քրիստինա Հովհաննիսյանը պսակադրվեցին

Աներեւակայելի էմոցիաներ. Համասյանի համերգը Խուստուփ լեռան լանջին

Տիհանա Vibes. Ո՞րն է ամուսնության լավագույն տարիքը, եւ կարելի՞ է արդյոք դավաճանել

MOCT 5. Անդերգրաունդ կյանքը Հայաստանում

«Armflix»-ի «Տանդեմ» սերիալի առաջին 3 սերիաների ցուցադրությունը, կարմիր գորգն ու հայտնի հյուրերը (VIDEO)

Անդրեյ Մակարեւիչ. «Ինտերնետը շատ շուտ է հասել մարդկությանը»

Գուշակիր գույնը, ստացիր ծաղկեփունջ. մեկ օր՝ Մայիս Վարդանյանի հետ

Տիհանա Vibes Դավիթ Մանոյանի հետ. Իվետա Մուկուչյանի հետ տեսահոլովակի, Կասպերի եւ այլ թեմաների մասին

Տիհանա Vibes. ZatikArtFest-ի գույներն ու մարդիկ

Տիհանա vibes. Թվում է՝ պարզ հարցեր են, պարզվում է՝ ոչ այնքան

Միխայիլ Շուֆուտինսկին ժամանեց Հայաստան

Տիհանա Vibes. Ընկերները, սեքսը, շաուրման. իսկ ձեզ ի՞նչն է երջանկացնում

Ի՞նչ ակնկալիքներ ունեն երեւանցիները «Եվրատեսիլում» Լադանիվայի մասնակցությունից

«Օսկար 2024». Լավագույնները, «ամենամերկը», հմայիչ Քենն ու մյուս հիշարժան պահերը

Տիհանա Vibes. Իսկ դուք պատրա՞ստ եք ձեր կնոջ համար այսպիսի «քննություն» հանձնել

«Մենչի վերջը» ստենդափի պրեմիերան, հայտնի հյուրերն ու գլխավոր «մեսիջը»

«Կիկոսի մահը». Ֆատալիզմ հայկական ձեւով

22:04, 18 ապրիլի

Դուք հեքիաթներ սիրո՞ւմ եք: Ես պարզապես պաշտում եմ, մինչեւ հիմա վերընթերցում եմ՝ չնայած պատկառելի տարիքիս եւ ամեն անգամ բացահայտումներ եմ անում: Իմ կարծիքով, ժողովրդական հեքիաթները ճիշտ արտացոլում են այս կամ այն ազգի բնույթն ու էությունը: Մարդը, ով կարողանում է հեքիաթներ գրել, պարզապես հանճար է: Վերջերս զարմուհուս համար կարդում էի Հովհաննես Թումանյանի «Կիկոսի մահը»: Հիանալի ստեղծագործություն է, նրբորեն նկարագրում է հայերի ազգային առանձնահատկությունները: Դրանում իմաստություն կա ու բարի ինքնահեգնանք, եւ այն մինչ օրս արդիական է: Ավելին, ես կասեի, որ այն այսօր ավելի արդիական է, քան երբեւէ: Այդ փոքր, թվում է՝ մանկական ստեղծագործության մեջ ինչ-որ չափով հայերի ողբերգությունն արտահայտված, թեկուզ հեգնական իմաստով: Տաղանդների՝ սեփական թուլությունները ծաղրելու ուժ, ինչն էլ Թումանյանն արել է:

Մի պահ մտածեք, Կիկոսը խորհրդանշական, ես կասեի՝ մետաֆիզիկական կերպար է: Բայց այդ կերպարը ցուցադրում է հայերի տանջվելու պահանջը ցանկացած առիթով, ինչն իրականում չկա ու, հավանաբար, չի էլ լինի: Այդ մեր ազգի հոգեբանական առանձնահատկությունն է, սեփական ցավի մազոխիստական ցուցադրական դրսեւորումը, դրա հետ մեկտեղ՝ զուրկ առողջ դատողությունից եւ համարժեք եզրահանգումների ընկալումից: Կիկոսը, ըստ էության, մեր հայկական ամեն ինչն է, մեր Ալֆան ու Օմեգան: Ցանկացած հայ ու հայուհի մորական կաթի հետ վերցնում է այդ «անխուսափելի Կիկոսի» զգացողությունը, նրանք մտնում են նրա ճակատագրի մեջ, ողբում դառն արցունքներով: «Կիկոսի մահը» հայկական ֆատալիզմ է, տաք լավաշի, ծիրանի չրի բույրով ու քարե անապատի քամով: Ես այդ հեքիաթը հոգեբանական լուրջ հետազոտության առարկա կդարձնեի, որը կբացատրեր մեր շատ բացթողումներն ու վերելքները: Այն բացատրում է հայ ազգի հոգին, նրա էությունը, նրա անտանելի գոյության զգացումը:

Կիկոսն ինչ-որ առումով բացատրում է հայերի վախը նորի ու անհայտի նկատմամբ: Հենց Կիկոսն է մեզ՝ հայերիս ստիպում հիշատակներ կազմակերպել եւ թաղել անհասկանալի մտքերն ու նորարարությունները՝ առանց դրանց էությունը հասկանալու: Հենց Կիկոսն է հայերին ստիպում սարերում մնալ եւ իրենց մոտ չթողնել «այլասերված» այլազգիներին: Եվ հենց այդ Կիկոսն է մեզ սովորեցրել բոլորից բարձր ծիծաղել ինքներս մեզ վրա: Իհարկե՝ այնպես, որ այդ ոչ ոք չտեսնի…

Ալեքս Ալիխանյան


Հետևեք NEWS.am STYLE-ին Facebook-ում, Twitter-ում և Instagram-ում





  • Այս թեմայով



@NEWSam_STYLE

  • Արխիվ
Որոնել