«Սրտի վալետ». նոր հումորային սիթքոմի մանրամասները. BACKSTAGE

Գեւորգ Մկրտչյանի եւ Քրիստինա Հովհաննիսյանի առաջին տանգոն

Գեևորգ Մկրտչյանը և Քրիստինա Հովհաննիսյանը պսակադրվեցին

Աներեւակայելի էմոցիաներ. Համասյանի համերգը Խուստուփ լեռան լանջին

Տիհանա Vibes. Ո՞րն է ամուսնության լավագույն տարիքը, եւ կարելի՞ է արդյոք դավաճանել

MOCT 5. Անդերգրաունդ կյանքը Հայաստանում

«Armflix»-ի «Տանդեմ» սերիալի առաջին 3 սերիաների ցուցադրությունը, կարմիր գորգն ու հայտնի հյուրերը (VIDEO)

Անդրեյ Մակարեւիչ. «Ինտերնետը շատ շուտ է հասել մարդկությանը»

Գուշակիր գույնը, ստացիր ծաղկեփունջ. մեկ օր՝ Մայիս Վարդանյանի հետ

Տիհանա Vibes Դավիթ Մանոյանի հետ. Իվետա Մուկուչյանի հետ տեսահոլովակի, Կասպերի եւ այլ թեմաների մասին

Տիհանա Vibes. ZatikArtFest-ի գույներն ու մարդիկ

Տիհանա vibes. Թվում է՝ պարզ հարցեր են, պարզվում է՝ ոչ այնքան

Միխայիլ Շուֆուտինսկին ժամանեց Հայաստան

Տիհանա Vibes. Ընկերները, սեքսը, շաուրման. իսկ ձեզ ի՞նչն է երջանկացնում

Ի՞նչ ակնկալիքներ ունեն երեւանցիները «Եվրատեսիլում» Լադանիվայի մասնակցությունից

«Օսկար 2024». Լավագույնները, «ամենամերկը», հմայիչ Քենն ու մյուս հիշարժան պահերը

Տիհանա Vibes. Իսկ դուք պատրա՞ստ եք ձեր կնոջ համար այսպիսի «քննություն» հանձնել

«Մենչի վերջը» ստենդափի պրեմիերան, հայտնի հյուրերն ու գլխավոր «մեսիջը»

Ամերիկացի Գրեգորի Դիլ. «Հայաստանը հավակնությունների երկիր է, որտեղ ձախողման վախը տանում է դեպի լճացում»

21:30, 8 օգոստոսի

«Պահպանողականությունը, անհաջողության ենթագիտակցական վախն ու դատապարտումը Հայաստանը վերածում են հավակնությունների երկրի: Շատերի մոտ բացակայում է անկախ ընտրություն կատարելու կամքը։ Հասարակության կողմից մերժված լինելու կամ ձախողվելու վախն այն ուժն է, որը ժխտում է զարգացման ու առաջընթացի բոլոր հնարավորությունները»,- ասում է ամերիկացի Գրեգորի Դիլը, ով արդեն մի քանի տարի է, ինչ ապրում է Կալավանում։ Ցանկանալով ավելին իմանալ իր արմատների եւ հայ տատիկի մասին՝ նա 2019 թվականին տեղափոխվել է Կալավան գյուղ ու այդ ժամանակվանից հաստատվել այնտեղ։ Հայաստանում գտնվելու ընթացքում նա գրել է բազմաթիվ գրքեր, վարում է սեփական բլոգը եւ վարում անգլերենի նորարարական դասընթաց։ Գրեգորին NEWS.am STYLE-ին պատմել է Կալավանում տեղի ունեցած մի քանի դեպք, որոնք մշակութային շոկի եւ զայրույթի պատճառ են դարձել։

Ձեռնարկատիրություն հայկական ձեւով…

«Կալավանն իրեն ներկայացնում է որպես տնտեսական զարգացման գյուղ եւ շատ է կենտրոնացած բիզնեսի վրա, բայց այս մարդիկ օգտագործում են անհասկանալի բառեր: Նրանց դուր է գալիս իմիջը, ձեռներեց լինելու գաղափարը, միայն այն պատճառով, որ մի քանի հոգի հյուրատներ են բացել, եւ հանկարծ ամբողջ գյուղը սուպեր ձեռներեց է դառնում»:

Գրեգորին մի ամբողջ գիրք է գրել «Հայկական ձեռներեցության մասին»՝ «Բոլորը ձեռներեց են», որը թարգմանվել է հայերեն։ Գիրքը պատմում է այն ամենի մասին, ինչը խանգարում է հայերին հաջող բիզնես վարել։

«Նրանք դեռ աղքատ են եւ չեն էլ հասկանում, թե ինչու այստեղ խանութ բացելը լավ գաղափար կլիներ տնտեսական շրջանառությունը հեշտացնելու համար: Նրանք ինձ ասում են. «Իսկ եթե չստացվի: Ի՞նչ կմտածեն բոլորն իմ մասին: Իսկ, եթե ինձնից ոչ ոք գնումներ չկատարի՞»։ Նրանք նախընտրում են մի քանի ժամ մեքենայով գնալ Դիլիջան կամ Իջեւան՝ իրենց համար ինչ-որ բան գնելու համար։ Նրանք չեն կարողանում հասկանալ, թե ինչու է տեղական խանութ ունենալը իրերի մեծամասնությամբ, որոնց ձեռքբերման համար սովորաբար պահանջվում է մեկ ժամ, կյանքը կհեշտացնեն, ապրանքներն ավելի մատչելի կդարձնեն, հնարավորություններ կստեղծեն և այստեղ բոլորին ավելի հարուստ կդարձնեն»:

500 դոլարի «խարդախությո՞ւն»

 Հարեւաններիցս շատերն ինձ համարում էին ոչ այլ ինչ, քան խնայատուփ։ Նրանք անընդհատ ուզում էին ինձնից պարտքով գումար վերցնել կամ ստում էին ինձ որոշ բաների արժեքի մասին: Օրինակ, այն տղան, ով օգնեց ինձ այստեղ տուն գնել, Ռոբերտ Ղուկասյանն է (Սյունիքի մարզի ղեկավար - խմբ.), քաղաքական գործիչ, ով գովազդում է Կալավանը։ Ես նրան ասացի, որ պետք է սանտեխնիկա եւ էլեկտրական լարեր տեղադրեմ, որպեսզի կարողանամ տեղափոխվել, քանի որ այդ տանը չկա: Նա ինձ ասաց, որ 500 դոլար ուղարկեմ իր բանկային հաշվին, եւ ինքը կխնդրի իր շինարարներից մեկին սկսել տան աշխատանքները։ Ես համաձայնեցի՝ մտածելով, որ դա խելամիտ է, եւ թվում էր, թե նա նախկինում դա արել էր եւ գիտեր, թե ինչ է անում»:

«Նա ոչինչ չի արել։ Ես գրեցի նրան, որ հասկանա, թե ինչպես են գործերը գնում, նա անտեսում է իմ հաղորդագրությունները։ Ի վերջո, նա ոչինչ չարեց, ես տեղափոխվեցի տուն եւ ստիպված եղա ինքս կազմակերպել բոլոր աշխատանքները։ Անցնում է մեկ տարի, եւ ես պետք է հիշեցնեմ նրան ոը անընդհատ պնդեմ, որ նա ինձ վերադարձնի իմ գումարը՝ 500 դոլարը, որը ես նրան ուղարկել եմ մի գործի համար, որը երբեք չի արվել:

Այս մարդը քաղաքական գործիչ է։ Նրան լավ ճանաչում են այս երկրում։ Ես վստահ եմ, որ նա ֆինանսապես ապահովված է եւ իմ 500 դոլարի կարիքը չունի: Բայց այս մարդկանց պարզապես չի հետաքրքրում: Զարմանալի է։ Կարծես անասուններով եմ շրջապատված: Միակ բանը, ինչի մասին նրանք մտածում են, դա է «վայ, ես գնալու եմ այնտեղ եւ մի քիչ խոտ ուտեմ»: Եվ ես փորձում եմ իրական զրույց ունենալ նրանց հետ, բայց նրանք ժամանակ չունեն այդ մասին մտածելու… Ահա թե ինչպիսին է կյանքը այստեղ»:

Բաց թողնված հնարավորություններ Կալավանի երեխաների համար

Կալավանի բնակիչներն աներեւակայելի ուրախ էին, որ գյուղում առաջադեմ մարդ ունեն՝ մինչեւ վերջինս այստեղ տեղափոխվելը։ Հենց այդ ժամանակ ամեն ինչ փոխվեց։

«Երբ ես այստեղ տուն գնեցի, գյուղը գովազդող մարդիկ այնպես էին վարվում, կարծես իրենց շատ էր հետաքրքրում, որ ինձ նման մեկը գա գյուղ ապրելու իմ բիզնեսի զարգացման փորձի եւ ամբողջ աշխարհում անգլերեն դասավանդելու իմ փորձի պատճառով: Թվում է, թե իսկապես լավ հնարավորություն է, այնպես չէ՞: Եվ հավելյալ բոնուսն այն է, որ ես բնիկ անգլերեն խոսող եմ, ինչը աներեւակայելի կարեւոր է անգլերենի լավ դասավանդման համար: Կարծես թե գյուղում նման հնարավորությունները շատ չեն»:

Գրեգորին փորձել է համագործակցել տեղի դպրոցի հետ եւ անգլերեն դասավանդել: Տնօրենն ու աշխատակիցները հիանալի տիրապետում էին «ահաբեկելու» նուրբ արվեստին։ Զրույցները հանգեցին հետեւյալին. «Սա հիանալի գաղափար է: Ինչ-որ կերպ պետք է դա անենք», բայց այս ուղղությամբ ոչինչ չի արվել, եւ իրավիճակը չի փոխվել արդեն 4 տարի։

Փոխարենը, Կալավանի ղեկավարությունը «հազարավոր դոլարների հարկային եկամուտ է ծախսում հսկայական գրադարան կառուցելու համար, որը լցված է անգլերեն գրքերով, որոնք ոչ ոք չի կարող կարդալ: Ես միակն եմ գյուղում, ով կարող է կարդալ այս գրքերը։ Ես միակն եմ, ով վարժ խոսում է անգլերեն: Նրանք դա անում են, քանի որ այն լավ տեսք ունի լրատվական տեսախցիկների վրա: Նրանցից քանի՞սը կարող են կարդալ այս գրքերը: Ոչ մեկ։ Հիանալի է։ Տեսեք, թե որքան գումար եք վատնել ձեր դարակները անպետք թղթի կտորներով զարդարելու համար:

Բայց ոչ բոլորն են մտածում իրենց իմիջի մասին։ Որոշ մարդիկ «թքած ունեն այն ամենի վրա, ինչ տեղի է ունենում»: Նրանք ապրում են իրենց սեփական պղպջակի մեջ՝ թքած ունենալով իրենց շրջապատող որեւէ բանի վրա։ Նույնիսկ եթե դա կարող է վնասել նրանց կամ նրանց հարեւաններին:

Մատիտ, արատավոր շուն եւ հարեւան

«Ես երեք տարի կույր կատու ունեի։ Նրա անունը Մատիտ էր։ Այստեղ տեղափոխվելուց կարճ ժամանակ անց ինչ-որ մեկը նրան բերեց ինձ մոտ որպես կատվի ձագ՝ սարսափելի աչքի վարակով, որը նրան ընդմիշտ կուրացրեց: Այսպիսով, նա ինձ հետ է այս տուն տեղափոխվելու առաջին օրերից: Նա իսկապես սահմանեց այստեղ լինելու իմ փորձը: Իսկ անցյալ տարի, երբ նա երեք տարեկան էր, հարեւանի շունը սպանեց նրան օրը ցերեկով, իմ աչքի առաջ, վաղ առավոտյան։ Դա իմ կյանքի ամենատրավմատիկ օրն էր, որ կարող եմ հիշել: Ամենասարսափելին այն է, որ դա նույնիսկ չի դիպչել հարեւանին: Նրան ընդհանրապես չէր հետաքրքրում»:

Երբ Գրեգորին դիմեց հարեւանին. «Քո շունը վտանգավոր է, նա սպանեց այն արարածին, որին ես սիրում եմ աշխարհում ամեն ինչից առավել: Դուք պետք է ձերբազատվեք այդ շնից, նախքան նա նորից ինչ-որ մեկին սպանի»: Հարեւանն ասաց. «Ախ, կներես, բայց գիտե՞ս ինչ կարող եմ անել», «այդպես է կյանքը» ուսերը թոթվելով: «Ի՞նչ վերցնել նրանից, սա շուն է», - ասաց նա:

Գրեգորին սպառնացել է ոստիկանություն կանչել կամ սպանել շանը, եթե այն նորից մտնի իր տարածք։ Բայց հարեւանը շանը կապած չի պահել։ Անցան ամիսներ, իսկ հարեւանը ոչինչ չարեց։ «Անասնաբուծական մտածելակերպը հասնում է իր գագաթնակետին, երբ նույնիսկ ոստիկանությանը բախվելու կամ իր ընտանի կենդանուն սպանելու վտանգի տակ գտնվող հարեւանը շարունակում է ապրել այնպես, կարծես ոչինչ չի եղել: Միակ բանը, որ ստացվել է, Կալավանի բնակիչ ընկերոջ ներգրավումն էր, ով խելքի բերեց հարեւանին։ Իսկ ինչպե՞ս է դա արել։ Ես նրանից ֆինանսական փոխհատուցում պահանջեցի այն բոլոր կենդանիների համար, որոնց շունը սպանել էր»։

Բայց նույնիսկ այդ ժամանակ հարեւանը ոչինչ չարեց, պարզապես թույլ տվեց, որ նա վերցնի շանը եւ տեղափոխի Կալավանից դուրս։

Գրիգորին ստիպել են մեկ ժամ անցկացնել մեքենայում մի շան հետ, որը սպանել է իր այդքան սիրած կատվին։

 «Այս վայրը փոխելու միակ ճանապարհը այստեղ առաջադեմ երիտասարդության ներգրավելն է, ովքեր ժամանակակից տեսարաններ եւ նոր մոտեցումներ կբերեն այստեղ։ Ինչի վրա սկսեցի աշխատել: Ես բացեցի իմ տունը լայնախոհ մարդկանց համար, ովքեր կարող էին անվճար գալ ու մնալ։ Եվ ես հիմա սա առաջարկում եմ որպես «Սեյֆ Հաուս» տարբերակ. եթե դու երիտասարդ ես, որին վռնդում են իր տնից հայ հասարակության ընդհանուր ընդունված հայացքների հետ անհամապատասխանության պատճառով, կարող ես անվճար գալ ու ապրել իմ տանը: Ես կօգնեմ քեզ ոտքի կանգնել եւ վերահսկել քո կյանքը»:

Մինչդեռ Ռոբերտ Ղուկասյանը կտրականապես հերքեց Գրեգորի Դիլի պնդումները՝ ընդգծելով, որ ամերիկացին առաջին անգամը չէ, որ իր վատ տրամադրության պատճառով խնդիրներ է ունենում համագյուղացիների հետ։ «Նա ինտեգրման հետ կապված լուրջ խնդիրներ ունի։ Նա անընդհատ մեղադրում է հարեւաններին ինչ-որ բանում. նա պնդում է, որ հարեւաններն իրենց շներին ուղարկում են իր հավերին ու նապաստակներին գողանալու, որ գիշերը հարևանները գալիս են իր տուն, խաբում եւ կողոպտում են իրեն։ Անընդհատ վիրավորում է մարդկանց՝ ասելով, որ իրենք հիմար են, ոչինչ չգիտեն, պետք է իրեն լսեն ու սովորեն 1000 դրամով աշխատել»։ Կոնֆլիկտը հասավ նրան, որ Ղուկասյանը գյուղացիներին կոչ արեց ուղղակի չշփվել նրա հետ. «Ես վաղուց գյուղում չեմ, հույս ունեի, որ ամեն ինչ հարթվել է, բայց, ինչպես տեսնում եմ, ոչ»։

Անդրադառնալով վերցրած 500 դոլարի եւ չկատարված աշխատանքին՝ Ղուկասյանը նշեց. «Առաջին անգամը չէ, որ զրպարտում է ինձ։ Անձամբ ես նրան շատ եմ օգնել։ Քանի որ միայն ես էի խոսում անգլերեն, երբ գյուղացիներն աշխատում էին, ամեն ինչ փոխանցում էի նրանց։ Նրան ամեն ինչով օգնում էր ամբողջ գյուղը, ջուր ու լույս ունեին։

 

Ալեքսանդրա Ունանյան


Հետևեք NEWS.am STYLE-ին Facebook-ում, Twitter-ում և Instagram-ում





  • Այս թեմայով

TV SHOWS PHOTO VIDEO


@NEWSam_STYLE

  • Արխիվ
Որոնել