• Իրինա Շեյքը մերկացել է Marc Jacobs-ի գովազդային արշավի համար

  Սուպերմոդել Իրինա Շեյքը մերկացել է Marc Jacobs-ի գովազդային արշավի համար...

• Թոմ Քրուզը «շոյված է» այն մտքից, որ Իրինա Շեյքը հետաքրքրված է իրենով, բայց այս «առաքելությունն անհնարին է»

  Թոմ Քրուզը «շոյված է» այն մտքից, որ Իրինա Շեյքն իրեն դիտարկում է իր պոտենցիալ նոր ընկերոջ դերում, սակայն սուպերմոդելի համար դա կարող է լինել «անհնարին առաքելություն»․․․

• «Հնդկական հարսանեկան դիմահարդարում»՝ նոր թրենդ Tiktok-ում եւ Instagram-ում. Գոհար Ավեստյանը ներկայացրել է իր տարբերակը

  «Հնդկական հարսանեկան դիմահարդարումը» դարձել է նոր թրենդ Tiktok-ում եւ Instagram-ում…

• Դիտա ֆոն Թիզը ապացուցում է, որ ժամանակն իր հանդեպ անզոր է

  Բուրլեսկի աստղ Դիտա ֆոն Թիզը ապացուցում է, որ ժամանակն իր հանդեպ անզոր է…

• Էլիզաբեթ Հերլին ցուցադրել է իր՝ «տարիքին մարտահրավեր նետող» կազմվածքը

  58-ամյա դերասանուհի Էլիզաբեթ Հերլին Մալդիվյան կղզիների լողափերից մեկում արեւը վայելելիս ցուցադրել է իր՝ «տարիքին մարտահրավեր նետող» կազմվածքը․․․

• Քիմ Քարդաշյանը ներկայացել է նոր արտասովոր կերպարով

  Քիմ Քարդաշյանը ներկայացել է նոր արտասովոր կերպարով. Instagram-ում հրապարակած նոր լուսանկարում նրա՝ սովորաբար երկար մազերը զգալիորեն կարճ են եւ ներկված են վարդագույնով․․․

• Իրինա Շեյքը բուռն սելֆի է հրապարակել՝ Թոմ Քրուզի հետ հանդիպել ցանկանալու լուրերի ֆոնին

  Սուպերմոդել Իրինա Շեյքը անհարմար չի զգում ցուցադրել իր անհավանական կազմվածքը ամսագրերում եւ նորաձեւության հավաքույթներում․․․

• Կիրկորովը պատմել է, թե ինչու է դադարել շփվել Պուգաչովայի հետ

  Ռուսաստանցի երգիչ Ֆիլիպ Կիրկորովը խոստովանել է, որ չի շփվում Ալլա Պուգաչովայի հետ նրա ամուսնու՝ Մաքսիմ Գալկինի պատճառով․․․

Սաթի Սպիվակովայի վերջին երեկոն Երևանում կայացավ հանրային Public Talk ձևաչափով՝ Գաֆեսճյան արվեստի կենտրոնում։ Սպիվակովան Երևան է եկել լեգենդար օպերային դիվա Մարիա Կալասի կյանքի վերջին օրերի մասին պատմող «Դեղձանիկը» ներկայացմամբ։ Շրջագայության համակազմակերպիչ գործընկերներն էին GeoProMining Gold-ը և Ազգերի թատրոնը:

Երեկոն անցավ շատ ջերմ մթնոլորտում։ Սաթի Սպիվակովային լսելը հաճույք է։ Նա կատակում էր հանդիսատեսի հետ՝ պատասխանելով տարբեր հարցերի։ Իրեն բնորոշ նուրբ ինքնահեգնանքով Սաթին խոսեց այն մասին, թե ինչպես է պատրաստվել դերին, Փարանջանովի նվերի մասին, թե ինչու է արհեստական ինտելեկտը համարում չարիք և շատ ավելին։ Ահա մի քանի էսքիզներ երեկոյից։

Մարիա Կալասի մասին

Իմ յուրաքանչյուր դերը շատ կարևոր էջ է իմ կյանքում, շատ կարևոր պատմություն... Ներկայացմանը նախապատրաստվելիս նորից դիտել ենք բոլոր վավերագրական ֆիլմերը, որոնք կան Կալլասի մասին։ Կարդում էի այն ամենը, ինչ կարող էի… Ես ընկերություն եմ անում ֆրանսիացի կիսով չափ հայազգի դերասանուհի Ֆանի Արդանի հետ (դերասանուհին օպերային դիվային խաղացել է Ֆրանկո Զեֆիրելիի 2002 թվականի «Callas Forever» ֆիլմում - խմբ.)։ Եվ երբ այս դերը հասավ ինձ, նրա հետ հաջորդ հանդիպման ժամանակ ես հարցրի. «Ֆանի, ի՞նչ ես դու արել»: Բայց նա ամեն ինչի նկատմամբ իր մոտեցումն ունի, օրիգինալ կին է։ Եվ այսպես, նա ինձ ասաց. «Գիտե՞ս, ես ոչինչ չեմ կարդացել, ես պարզապես կարդացի սցենարը, բայց ես լսել եմ հնարավոր ամեն ինչ: Ինձ պետք էր անընդհատ լինել նրա ձայնի աուրայի մեջ»…

Ինձ համար կարևոր էր ինչ-որ դետալներ գտնել: Նրա նամակներից մեկում ես գտա, թե ինչպես է նա եվրոպական փոքր քաղաքներից մեկում շրջագայության ժամանակ խնդրում Փարիզից բերել իր սիրելի օծանելիքը, որը վերջացել էր, և նա չէր կարողանում այնտեղ գնել այն: Ես իմացա, որ խոսքը Hermès-ի Caleche օծանելիքի մասին է։ Ես գտա այս օծանելիքը։ Իհարկե, դա իմ բույրը չէ: Սովորաբար ես դա չէի կրի: Բայց ես ինձ սովորեցրի: Ներկայացման օրը ես կրում եմ հենց այս օծանելիքը և ինձ թվում է, որ այն ինչ-որ կերպ մթնոլորտ է ստեղծում։

Մենք չենք էլ ձգտել Կալասի հետ արտաքին նմանության հասնել։ Մեր նկարիչը նույնիսկ ինձ ասաց. «Սլաքներ մի նկարի, մաքուր դեմքով դուրս արի»:  Բայց ես ռիսկի չդիմեցի։ Ընդհանրապես, ինձ թվում է, որ առաջին բանը, որ նա անում էր, երբ արթնանում էր, ատամները լվանալուց հետո, իր հայտնի սլաքները նկարելն էր, մինչև վերջին օրը։ Նրա մեկ դիմանկար կա նրա մահից մի քանի շաբաթ առաջ, ինչ-որ մեկը նրան լուսանկարել է փարիզյան փողոցներից մեկում, որում նա սանրված չէ, շատ գունատ դեմքով, բայց, այնուամենայնիվ, կան ներկված սլաքներ։

Ամենադժվարը ներքին վիճակը պլաստիկ կերպով փոխանցելն էր։ Ես շատ վավերագրական ֆիլմեր եմ դիտել, հատկապես որտեղ նա հարցազրույցներ է տալիս։ Կալասը, ինչպես ցանկացած կին, շատ է փոխվել իր կյանքի ընթացքում։ Խոսքը ոչ թե արտաքին փոփոխության, այլ ներքին վիճակի մասին է։

Հարցազրույց կա մինչև Օնասիսի հետ հանդիպումը (Արիստոտել Օնասիսը հույն միլիոնատեր ձեռնարկատեր է, Կալլասի սիրելցյալը - խմբ.), երբ նա արդեն հայտնի օպերային դիվա է և ամբոխներ է հավաքում։ Նա այնտեղ շատ էլեգանտ է, շատ աստղային, բայց ինչ-որ ահաբեկված հայացքով, այսպես ասենք, բավականին լարված կին, որն անընդհատ նյարդերի վրա է: Հետո հայտնվում է Օնասիսը։ Եվ այս հարցազրույցներում՝ 1958-1967 թվականներին, սա բոլորովին այլ կին է՝ միանգամայն երջանիկ երանության վիճակի աչքերով, շատ կոկետական սադրիչ սեքսուալ ժպիտով։

Երեւանի մասին 

Երեւանի թատերական հանդիսատեսին պետք է մի փոքր կրթել. Ես չգիտեմ, թե ում պետք է վստահել այս կարեւոր գործը։ Ես ինքս վաղուց Երևանում թատերական ներկայացումների չեմ գնացել։ Բայց երբ բերում ենք Ռուսաստանի Դաշնության ժողովրդական արտիստ Եվգենի Միրոնովի ձայնը, ով ասում է. «Հարգելի հեռուստադիտողներ, անջատեք ձեր բջջային հեռախոսները...» Իսկ ահա դահլիճում մեկ այստեղ, մեկ այնտեղ հեռախոսի վառվող են։ Այդ անվերջ զանգերն այն են, ինչը վատ է, դա նյարդայնացնում է: Բայց սա մեր ազգային հայկական բնավորությունն է... Մի օր կես ժամ հետո սկսեցինք, իսկ երկրորդը՝ 20 րոպե հետո... Դերասանները բոլորը պատրաստ էին, բայց մինչև բոլորը կգան, կխոսեն, կբարևեն։ Սա այն մինուսն է, որը հուսով եմ տարիների ընթացքում կվերանա։

Ինչը ինձ դուր եկավ երևանյան հանդիսատեսի մեջ… Ահա եկավ ռեժիսորս ու ասում է. «Օ, Սաթի, որքան գեղեցիկ են հագնված բոլորը, իսկ կանայք փոխում են կոշիկները»։ Բոլորը գալիս էին այնպես, կարծես տոնի էին եկել։ Կարծում եմ՝ մեզ հաջողվեց գրավել 600 հոգանոց հանդիսատեսի ուշադրությունը։ Լռության այնպիսի կարևոր պահեր կային։ Արվեստագետի համար այս լռության պահերը շատ կարևոր են, երբ պահում ես հանդիսատեսին: Սա նշանակում է, որ մարդիկ կապվել են, եղել է էներգիայի այս փոխադարձ փոխանակումը բեմի և դահլիճի միջև։ Ի վերջո, հանդիսատեսը հանցակից է, ներկայացման համահեղինակ...Այստեղ (Երևանում) շատ աշխույժ ուշադրություն կար, սա շատ կարևոր էր ինձ համար։

Ինձ համար շատ կարևոր և պատասխանատու էր Երևանի բեմում խաղալը։ Ես երազում էի այս մասին, չեմ թաքցնում, ես ձգտում էի դրան և GeoProMining Gold ընկերության շնորհիվ ամեն ինչ տեղի ունեցավ:

Սաթին խոստովանեց, որ չի կարողացել զբոսնել իր սիրելի վայրերում։ «Ես զբաղված էի։ Ես դարձա  «Ժպիտների քաղաք» հիմնադրամի բարի կամքի դեսպանը: Եվ որոշվեց երեւանյան երկու ներկայացումներից ստացված հասույթը տրամադրել այս հիմնադրամին... Գլխավորն այն է, որ տեսա ընկերներիս։ Միակ վայրը, որտեղ կարողացա այցելել՝ լիցքավորվելու համար, Սերգեյ Փարաջանովի տուն-թանգարանն էր, ում անձամբ ճանաչում էի։ Այնտեղ նրանք շատ ուշադիր և ակնածանքով վերստեղծել են նրա թբիլիսյան տան մթնոլորտը: Սա այն վայրերից է, որտեղ ես միշտ ուժ եմ ստանում։

 ...Տխուր եմ, որ ծնողներս այլեւս այստեղ չեն: Ահա թե ինչքան ծաղիկ նվիրեցին ինձ երկու օրում, անհավանական քանակություն։ Ես հավաքեցի բոլորին և տարա ծնողներիս գերեզման։ Եվ ինձ թվում էր, որ այս կերպ ես նրանց ներգրավեցի իմ հաջողության մեջ։

Նվեր՝ Փարաջանովից

Վերջին անգամ նրա տուն այցելել ենք 1989 թվականին՝ բառացիորեն նրա մահից մեկ տարի առաջ։ Նա արդեն հիվանդ էր, իր հիվանդության մասին պատմում էր իրեն բնորոշ պատմություններ, լրիվ ֆանտազմագորիկ... Իսկական թատերական իմպրովիզացիա էր...

Եվ երբ մենք հեռացանք Վոլոդյայի հետ (ամուսնուս Վլադիմիր Սպիվակովի հետ - խմբ.), իսկ ես այնպես չէի ուզում հեռանալ: Եվ ահա, նա ասում է. «Ախր, ի՞նչ նվիրեմ ձեզ»: Նա նայում է շուրջը և հառաչում. «Այս տանը ամեն ինչ կոտրված է, մեզ չկոտրված բան է պետք»: Նա բացում է պահարանը և հանում է այս ԳԴՀ-ից ուռուցիկ շաքարամանը, կապույտ և սպիտակ: Սպասքի սովորական մաս։ Ներսում շաքարի մեծ կտոր կար։ Նա վերցնում է այս շաքարը: Նա սկսում է մի փոքր ծծել այն և ձուլել այն մինչև այս շաքարամանի հատակը: Հարցնում է. «Կպա՞ծ է։ Այո, այն կպել է: Ահա, կյանքդ քաղցր դարձնելու համար վերցրու այս շաքարամանը»։ Եվ հետո ես նոր հասկացա, թե քանի տարի է անցել, որ ես այն չեմ լվացել: Ես խնամքով պահում եմ այն: Ես չեմ կարող, չեմ օգտագործում այն։ Մյուս կողմից էլ այնտեղ Փարաջանովի թուքն է։ Փարաջանովը կպցրեց հատակին։ Նա գիտեր, թե ինչպես ստեղծել արվեստի առարկաներ ամեն ինչից։

Արհեստական բանականությունը չարիք է

Կարծում եմ՝ արհեստական ինտելեկտը հսկայական սպառնալիք է։ Սարսափելի է, եթե մեր ստեղծածը սկսի վերահսկել մեզ: Դա նման է ջինին շշից դուրս հանելուն, որը հետո քեզ կխեղդի: Սա սարսափելի ուժ է։ Որոշ բաներում, հավանաբար, մարդը պետք է ինչ-որ կերպ վերահսկի դա, քանի որ եթե մենք կորցնենք վերահսկողությունը, ես նույնիսկ վախենում եմ պատկերացնել, թե ինչ կարող է լինել: Արվեստի առումով, այո, կարծում եմ, որ արհեստական ինտելեկտը սպառնալիք է: Արհեստական ինտելեկտը չարիք է արվեստի համար։

Ինչ է ասել Գոհար Գասպարյանն իր «Անուշի» մասին

Սպիվակովան խոստովանեց, որ դերը ստացել է «Անուշ» (1983) օպերային ֆիլմում հիմնականում այն բանի շնորհիվ, որ նա մեծացել է երաժշտական մշակույթում և իր «տնային պատրաստության մեջ»։

Հիշում եմ այս օրը, երբ եկա լսումների՝ 1981թ.-ի  30 դեկտեմբերին։ Ձմեռային արձակուրդներին ԳԻՏԻՍ-ից եկա Երևան՝ ծնողներիս մոտ։ Հայրս ինձ ասում է. «Ես այստեղ հանդիպել եմ իմ ընկերոջը»։ Եվ նա ընկերներ ուներ ամբողջ Երևանով մեկ։ Ընկերս, պարզվեց, ռեժիսոր Մարատ Վարժապետյանն է, ով առաջարկեց, որ հայրիկս ինձ փորձի։ Իսկ թե ինչպես էին անցնում լսումները՝ պետք էր բացվել արիայի ձայնի տակ և մտնել ֆոնոգրամա:

Հայրիկը շատ լավ ճանաչում էր Գոհար Գասպարյանին և աշխատում էր նրա հետ։ Նա պատրաստեց հիմնական երեք արիաների ձայնագրությունը, որոնք կլինեին թեստի ժամանակ։ Ամբողջ օրը լսեցի, կանգնեցի հայելու առաջ ու բերանս բացեցի, որ մտնեմ ֆոնոգրամա Սա շատ դժվար է, փորձեք դա անել այնպես, որ թվա, թե իրականում երգում եք: Այս ամենը սովորեցի ու շտապեցի կինոստուդիա։ Նրանք շատ զարմացան, որ ես եկա և սկսեցին ինձ բացատրել, թե ինչ և ինչպես պետք է անեմ։ Եվ այսպես, ես դերը ստացա երկու ժամում։ Ամեն ինչ ողբերգական ավարտ ունեցավ, ինձ համար ոչինչ հարթ չի ընթանում: Հետո մենք եկանք տուն այդ նյութը լվանալու: Բոլորը զվարճանում էին: Եվ ես ինձ ահավոր վատ եմ զգում։ Ամբողջությամբ քոր եմ գալիս: Կարծում էի, որ դա շպարի պատճառով է, բայց պարզվեց, որ ես ջրծաղիկ հիվանդացա Նոր տարվա օրը՝ 20 տարեկանում։ Ես նստած էի կանաչ ներկով ծածկված, բայց երջանիկ, որ ստացա այս դերը։

Գոհար Գասպարյանի հետ չենք աշխատել, նա տվել է ձայնագրությունն օգտագործելու համաձայնությունը։ Բայց ես հիշում եմ այն օրը, երբ ֆիլմը ցուցադրվեց, և Գոհար Միխայլովնան մոտեցավ հորս և ասաց մի արտահայտություն, որը ես շատ ամաչում եմ և անհամեստություն եմ համարում կրկնելը։ Նա Զառա Սահակյանցին ասաց. «Ձեր աղջիկն ինձ կլանել է»։ Ես գիտեմ, որ նա իրոք հավանել է այս ֆիլմը:

Ամուսնու մասին

Պատասխանելով այն հարցին, թե ինչպես է իր համար ապրել նման տաղանդավոր մարդու հետ, Սաթին կատակով նշեց. «Ես երբեք չեմ ապրել անտաղանդի հետ, ուստի համեմատելու ոչինչ չունեմ»։ «...Երբեք մեկ տախտակի վրա և մի մակարդակի վրա չեմ դնի իմ ամուսնու Աստծո պարգևն իմ ակտիվ իմպուլսների ու ինքնարտահայտվելու ցանկության կողքին...»:

Հետևեք NEWS.am STYLE-ին Facebook-ում, Twitter-ում և Instagram-ում