• Օպտիկական պատրանքը կարող է ցույց տալ՝ որքան «փակ մարդ եք» դուք

  Օպտիկական պատրանքը կարող է բացահայտել՝ արդյոք դուք «փա՞կ» մարդ եք, թե՞ չափազանց «շփվող»…

• Դավաճանություն՝ քնած ժամանակ. ի՞նչ են նշանակում անհավատարմության մասին երազները

  Ամուսնուն/կնոջը դավաճանելը ոմանց համար մղձավանջային սցենար է…

• Մարկ Ցուկերբերգն ապացուցում է, որ մորուքով տղամարդիկ ավելի գրավիչ են

  Մորուքով տղամարդիկ ավելի գրավիչ են։ Մարկ Ցուկերբերգի խմբագրված լուսանկարը․․․

• Գրավիչ կանայք տղամարդկանց ոգեշնչում են ասել ճշմարտությունը, իսկ կանանց՝ ստել

  Հետազոտությունը, որը հրապարակվել է Economic Behavior & Organization ամսագրում, փորձել է պարզել, թե ինչպես է կնոջ արտաքինն ազդում մյուսների բարոյական վարքագծի վրա․․․

• Որտե՞ղ են խորհրդավոր կերպով անհետանում գուլպաները

  Նայեք ձեր գուլպաների դարակում եւ հաշվեք, թե քանի՞ զույգն է պակասում…

• Տղամարդիկ, ովքեր սոցցանցերում վիրավորակամ մեկնաբանություններ են գրում կանանց, բարդութավորված կնատյացներ են

  Տղամարդիկ, ովքեր սոցցանցերում նողկալի մեկնաբանություններ եւ վիրավորանքներ են գրում կանանց հասցեին, բարդութավորված անբաններ են․․․

• Ինչու են տղամարդիկ ստում իրենց առնանդամի չափսի մասին

  Տղամարդիկ ծանոթությունների հավելվածներում ստում են իրենց «տղամարդկության» չափսի մասին․․․

• Փոքր փորով տղամարդիկ սիրված են կանանց կողմից

  Փոքր փորով տղամարդիկ սիրված են կանանց կողմից: Մաչոները, ովքեր ունեն «dad bod» կազմվածք, ինչպես Թեյլոր Սվիֆթի ներկայիս բոյֆրենդ՝ Թրևիս Քելսին, ավելի հաճախ և հաջողակ են գրավում կանանց սրտերը՝ համեմատած իրենց հասակակիցների հետ՝ սլացիկ կազմվածքով և պռեսով...

Օրերս Երեւանում առանց ձեռքերի եւ ոտքի մեկ թաթի ծնված երեխան իսկական իրարանցում առաջացրեց ոչ միայն բժիշկների ու ծնողների մոտ, այլեւ ամբողջ համացանցով մեկ։ Սոցիալական կայքերի  ակտիվ օգտատերերը սկսեցին քննարկել ու քննադատել երեւույթը՝ սկսած բժիշկների անփութությունից, ովքեր ժամանակին չէին նկատել երեխայի արատները, վերջացրած՝ ծնողների անտարբերությամբ, որով նրանք պատրաստակամություն հայտնեցին լքել երեխային եւ հանձնել մանկատան խնամքին։ Իհարկե, մեղադրելը միշտ էլ հեշտ է, եւ ես չեմ ուզում այսօր խոսել բժիշկների կամ երեխայի ծնողների ճիշտ ու սխալ լինելու մասին, ես ուզում եմ խոսել բոլորովին այլ բանի մասին։

Առանց ձեռքերի եւ մեկ ոտքի թաթի ծնված երեխան ինձ ստիպեց խորհել շատ ավելի կարեւոր բանի մասին, որն է մարդու արտաքին ու ներքին գեղեցկությունը։ Դեռ մանկուց ամենուր մեզ սովորեցնում են, որ կարեւորը ոչ թե մարդու արտաքինն է, այլ ներքինը, որ մարդ նախ պետք է հոգով գեղեցիկ լինի, հետո միայն մարմնով։ Չկա մի մարդ, ով դեմ լինի այս պնդմանը։ Ավելին, եթե կա մեկը, ով հակառակն է մտածում, ում համար առավել կարեւոր է մարդու արտաքինը, ապա դժվար թե այդքան խիզախ լինի եւ բարձրաձայն խոստովանի այդ մասին։ Չէ՞ որ մեզանում արտաքինը հոգուց ավելի բարձր դասելը լավ բան չի համարվում։

Այդ փոքրիկը չունի երկու ձեռք, չունի մեկ ոտնաթաթ, եւ դրա համար նրանից հրաժարվում են։ Հրաժարվում են, որովհետեւ նա նման չէ բոլորին, նրա արտաքինը չի համապատասխանում  «ստանդարտներին»։ Գիտեք՞, ամենեւին էլ նպատակ չունեմ քննադատել երեխայի ծնողներին, ովքեր հրաժարվում են իրենց՝ «ստանդարտներից դուրս» երեխայից, սակայն ինձ մի հարց է տանջում. եթե այս երեխան ծնվեր առանց վերոնշյալ ֆիզիկական արատների եւ, ենթադրենք, 15 տարի անց, դժբախտ պատահարի արդյունքում զրկվեր իր վերջույթներից, ի՞նչ պետք է անեին ծնողներն այդ ժամանակ։ Դարձյա՞լ պետք է հրաժարվեին նրանից։ Գիտեմ՝ հիմա կասեք, 15 տարի պահել-մեծացնելն ուրիշ է...Իսկ ինչ կասե՞ք այն ինն ամիսների մասին, երբ մայրը կրել է երեխային իր սրտի տակ։ Միթե՞ դրանք դեր չեն խաղացել այդ կնոջ համար։ Միթե՞ արտաքին թերությունների հանդեպ տրամադրվածությունը վեր է գտնվել մայրական բնազդից ու սիրուց։

Նորից կրկնում եմ՝ չեմ քննադատում եւ վատաբանում երեխայի ծնողներին, սակայն երեխայից հրաժարվելը, ինչ է թե նա չունի վերջույթներ, նույնն է, թե հրաժարվես երեխայիցդ, քանի որ նրա աչքերի գույնն, օրինակ, կապույտ չէ, այլ սեւ կամ շագանակագույն, բավարար չափով բարձրահասակ չէ կամ չափից դուրս գեր է։ Չէ որ՞ վերջին երկուսը  մեզանում նույնպես համարվում են «թերություններ»։ 

Ես միայն մի բան գիտեմ՝ մարդու արտաքինն այնքան փոփոխական է ու աննշան... Ոչ ոք ապահովագրված չէ, որ եթե այսօր ծնվել է երկու ձեռքով եւ ոտքով, մի քանի տարի անց կամ հենց վաղը նա չի զրկվի դրանցից, եւ մերժել նրանց միայն այն բանի համար, որ նրանց արտաքինը փոխվել է, որ «ստանդարտից դուրս է», անմտություն է։ Եթե մենք սիրում ենք մարդկանց նրանց աչքերի, քթի, շուրթերի, վարսերի, ոտքերի կամ գեղեցիկ կառուցվածքի համար, ապա ի՞նչ ենք մենք սիրելու այդ մարդկանց մեջ, երբ տարիները սրբեն-տանեն դրանց գեղեցկությունը։ Մտածե'ք, մարդիկ եւ քանի դեռ ուշ չէ, վերանայեք ձեր արժեքները։

Աշա 

Հետևեք NEWS.am STYLE-ին Facebook-ում, Twitter-ում և Instagram-ում