Մեկ տարի առաջ՝ երկրորդ երեխայիս լույս աշխարհ գալուց հետո, ես մի լավ գիրացա։ Անկեղծ ասած՝ ես երբեք էլ շատ նիհար չեմ եղել, բայց վերջերս նայեցի ինձ հայելում եւ սարսափեցի։ Հայելու միջից ինձ նայում էր մի գեր կին՝ «երկրորդ կզակով», իսկ որովայնի շուրջը՝ մեծ ծալքերով։ Կանգնելով կշեռքին՝ ես քիչ էր մնում ուշաթափվեի. ունենալով 168սմ. հասակ՝ ես 73 կգ. էի կշռում։ Այս պահից սկսած ես որոշեցի հետեւել ինքս ինձ, սակայն պարզվեց, որ ամուսինս կտրականապես դեմ է, որ ես նիհարեմ։
Դիետա պահելու ժամանակ առաջին շաբաթը մեծ դժվարություններով հաղթահարեցի։ Նշեմ, որ ես ապրում եմ երեխաներիս, ամուսնուս եւ նրա ծնողների հետ եւ երբ տեսնում ես, թե ինչպես են բոլորը համեղ ուտեստներ ճաշակում, չես կարողանում դիմադրել։ Ընտանիքի բոլոր անդամները մշտապես գայթակղում էին ինձ՝ ուտելով բուտերբրոդներ, նրբերշիկ, թխվածքներ, բայց ես զսպում էի ինձ ինչպես անագե զինվոր։ Ճիշտ է, երբեմն ես մի քիչ նեղանում էի, երբ իմ ամուսինը, ինձ սատարելու եւ խրախուսելու փոխարեն, կատակում էր կամ ծաղրում ինձ, բայց ես չէի մտածում, որ այդ կատակի ետեւում իրականում «բողոք» է թաքնված։ Այն բոլոր նկատողություններ, որ «տղամարդը շուն չէ, որ ոսկոր գցես նրա առաջ», «կնոջ մարմնի վրա պետք է մի բան լինի, որից կարելի է բռնվել», ես ընդունում էի որ նա այդպես փորձում էր «խայթել» ինձ։ Սակայն երբ 10 օր անց ես նրան ուրախությամբ հայտնեցի, որ արդեն 4կգ-ով նիհարել եմ, նա ինձ հիասթափեցրեց. «Հետո, ում է պետք հյուծված կինը»։ Ես պատրաստ էի նրանց սպանել, բաց դրա փոխարեն սկսեցի լաց լինել։
«Այս ամենը քաղցից է,-ասաց ամուսինս,-անգամ քո հայացքն է փոխվել։ Աչքերդ անընդհատ ուտելիք է փնտրում. ասես նախամարդ լինես»,- քմծիծաղով ասաց նա։ Նրա ամեն խոսքը, կարծես, դանակի հարված լիներ սրտիս մեջ։ «Դու շատ դաժան ես. չէ՞ որ ես քեզ համար եմ տանջվում»,- հեկեկալով պատասխանեցի ես։
«Մոռացիր այդ կանացի «թիթիզությունները». ինձ չես կարող հիմարացնել։Դուք՝ կանայք, պարզապես կենտրոնացել եք Ձեր քաշի վրա, իսկ տղամարդկանց կարծիքը Ձեզ ընդհանրապես չի հետաքրքրում։ Քանի անգամ եմ քեզ ակնարկել, որ ինձ դուր է գալիս քո մարմինը, եւ ես հիանում եմ քո որովայնով եւ հետույքով։ Իսկ դու միայն երեւան ես հանում քո թերությունները, եւ դա ինձ դուր չի գալիս»,- հայտարարեց նա եւ դուրս եկավ սենյակից՝ դուռը շրխկացնելով երեսիս։ Նրա ելույթը բավականին ազդեցիկ էր. ես ոչ թե լաց էի լինում, այլ ողբաձայն հեկեկում էի։ Այնքան «ինքնամոռաց» էի լաց լինում, որ անգամ չնկատեցի, թե ինչպես ամուսինս ետ եկավ։ Նա մի մեծ ամանով կոտլետներ եւ աղցան էր բերել, որը տալով ինձ ասաց. «Քեզ ցավով եմ նայում քեզ։ Գոնե մի բան կեր»,-նրբորեն ասաց նա։ Եվ պատկերացնու՞մ եք, ես կերա. ուտում էի, լաց լինում, ծիծաղում։ Ասեմ, որ երբեք կոտլետներն այդքան համեղ չէին եղել, որքան այդ օրը։ Իսկ ամուսինս նայեց ինձ եւ ժպտալով ասաց. «միեւնույնն է, կանայք հիմար են»։
Ալինա Հակոբյան
Հետևեք NEWS.am STYLE-ին Facebook-ում, Twitter-ում և Instagram-ում
12:05, 27 սեպտեմբերի
«3 տարի առաջ վերջին գիշերը, որ քնել էինք հանգիստ ու առանց տագնապի։ Արթնացանք ու սկսվեց մղձավանջը, որը շարունակվում ա․․․»․ Նազիկ Բաղդասարյան11:13, 27 սեպտեմբերի
«Ցավից ու անճարությունից սառել ու քարացել եմ․․.»․ Արմինկա10:15, 27 սեպտեմբերի
«Լեռները թշնամուն տվեցինք ու մնացինք ջրափոսի մեջ սպասող..․»․ Նազենի Հովհաննիսյան09:00, 27 սեպտեմբերի
ՍԵՊՏԵՄԲԵՐԻ 27-Ի ՁԵՐ ՌՈՄԱՆՏԻԿ ՀՈՐՈՍԿՈՊԸ18:25, 26 սեպտեմբերի
Արամ Խաչատրյանի 120-ամյակին նվիրված համերգի ողջ հասույթը կտրամադրվի Արցախյան 44-օրյա պատերազմում զոհվածների ընտանիքներում լույս աշխարհ եկած նորածիններին15:01, 26 սեպտեմբերի
«Դադարեցրեք տեղի ունեցող դժոխքը»․ Էլինա Ջանիբեկյան14:32, 26 սեպտեմբերի
«Ու վերջում ես կհիշեմ ոչ թե թշնամիներիս արածներն, այլ՝ ընկերներիս չարածները։ Ոչ թե թուրքի ասածն, այլ՝ ընկերոջս լռությունը»․ Արա Ղազարյան14:11, 26 սեպտեմբերի
«Այլեւս կապի դուրս չի եկել…»․ Արցախում երեկվա պայթյունի ժամանակ այնտեղ է եղել նաեւ Մանե Գրիգորյանի եղբայրը14:07, 26 սեպտեմբերի
«Թուլամտությունը ծանր բան է»․ Բրյուս Ուիլիսի կինը պատմել է, որ դերասանի վիճակը վատանում է12:19, 26 սեպտեմբերի
Սոֆի Լորենը վիրահատվել է12:03, 26 սեպտեմբերի
«Կոտրված եմ, որ աշխարհը ոչինչ չարեց արցախահայությանն օգնելու համար»․ Քրիս Բոհջալյան11:36, 26 սեպտեմբերի
«Գրավիտացիա» մոնոներկայացումը հետաձգվում է