MOCT 5. Անդերգրաունդ կյանքը Հայաստանում

«Armflix»-ի «Տանդեմ» սերիալի առաջին 3 սերիաների ցուցադրությունը, կարմիր գորգն ու հայտնի հյուրերը (VIDEO)

Անդրեյ Մակարեւիչ. «Ինտերնետը շատ շուտ է հասել մարդկությանը»

Գուշակիր գույնը, ստացիր ծաղկեփունջ. մեկ օր՝ Մայիս Վարդանյանի հետ

Տիհանա Vibes Դավիթ Մանոյանի հետ. Իվետա Մուկուչյանի հետ տեսահոլովակի, Կասպերի եւ այլ թեմաների մասին

Տիհանա Vibes. ZatikArtFest-ի գույներն ու մարդիկ

Տիհանա vibes. Թվում է՝ պարզ հարցեր են, պարզվում է՝ ոչ այնքան

Միխայիլ Շուֆուտինսկին ժամանեց Հայաստան

Տիհանա Vibes. Ընկերները, սեքսը, շաուրման. իսկ ձեզ ի՞նչն է երջանկացնում

Ի՞նչ ակնկալիքներ ունեն երեւանցիները «Եվրատեսիլում» Լադանիվայի մասնակցությունից

«Օսկար 2024». Լավագույնները, «ամենամերկը», հմայիչ Քենն ու մյուս հիշարժան պահերը

Տիհանա Vibes. Իսկ դուք պատրա՞ստ եք ձեր կնոջ համար այսպիսի «քննություն» հանձնել

«Մենչի վերջը» ստենդափի պրեմիերան, հայտնի հյուրերն ու գլխավոր «մեսիջը»

Տիհանա Vibes. մի քանի շոթ ու դեսից–դենից զրույց Վաչե Երիցյանի հետ

POP NEWS. Շաբաթվա իրադարձությունները` մեկ տողով

«Բարի օր»՝ տաքսիստ Հենդոյի հետ. Մհեր Մխիթարյանի հայտնի կերպարի մասին ֆիլմի պրեմիերան ու կարմիր գորգը

Տիհանա Vibes. Ո՞վ է Նեմրայում ամենաcute-ն ու ամենաsexy-ն

Տիհանա Vibes Արսեն Գրիգորյանի հետ. Ընկերուհի չունեմ, ժամանակ չունեմ

Իմ պատմությունը. «Երջանկությունդ երբեք ձեռքիցդ բաց մի թող»

21:12, 16 մայիսի

NEWS.am STYLE-ի խմբագրությունն ընթերցողներից բազմիցս նամակներ էր ստանում, ովքեր առաջարկում էին բացել նոր խորագիր, որտեղ յուրաքանչյուր ցանկացող անորոշ հասցեատերերի շրջանակին ուղղված կարճ էսսեի, նամակի միջոցով կարող է ինքնարտահայտվել, ներկայացնել կյանքի մասին փիլիսոփայական մտորումները եւ այլն:

Կայքի խմբագրությունն անսաց այդ բազմաթիվ խնդրանքներին եւ սկսեց աշխատել նոր խորագրի ստեղծման ուղղությամբ, որը որոշվեց վերնագրել «Իմ պատմությունը»: Այսուհետ ձեզանից յուրաքանչյուրը կարող է մեզ ուղարկել սեփական պատմությունը [email protected] հասցեով (կարելի է նաեւ լուսանկարներով), իսկ մենք անպայման այն կտեղադրենք մեր կայքում՝ ցանկության դեպքում պահպանելով անանունությունը: Ամենից պատկերավոր, հուզիչ կամ արձագանք ստացած շարադրանքը խմբագրության կողմից մրցանակ կստանա:

«Կցանկանայի պատմել իմ կյանքի՝ փոքրիկ պայքարով լի մի հատվածը:

17 տարեկան էի, պետք է ընդունվեի համալսարան, քրտնաջան պարապում էի եւ վերջին քննության ժամանակ տեսա Նրան: Մենք նույն թաղամասում էինք բնակվում, բայց երբեւէ չէինք շփվել: Քննության օրն այնպես ստացվեց, որ կողք կողքի նստեցինք: Այլ պարագայում առաջինը չէի սկսի խոսակցությունը, բայց…

- Բարեւ: Կարծեմ՝ «Ն.»-ն եք:

- Այո, Դուք էլ՝ «Մ.»-ն:

Մինչեւ քննությունը սկսելը խոսում էինք պատմությունից: Քննությունն ավարտվեց, եւ ես մոռացա ամեն ինչ. թե՛ մեր խոսակցությունը, թե՛ քննությունը:

2 օր անց Նա եկավ մեր ընդհանուր ծանոթի բակ, որտեղ ես հաճախ էի լինում  մտերիմ ընկերուհուս հետ: Մեր շփումը շարունակեցինք որպես ընկերներ. 4 մտերիմներ էինք՝ ես, ընկերուհիս, Նա եւ մեր ընդհանուր ծանոթը:

Եկավ հուլիսը, երբ հայտնի էին բուհ ընդունվածների անունները: Ես դիմել էի Արվեստաբանության բաժին, Նա` իրավագիտության, մեր ընդհանուր ծանոթը` լրագրողական, իսկ ընկերուհիս՝ Կոնսերվատորիա:

Ես եւ Նա չընդունվեցինք: Այնքան ծանր տարա այդ փաստը, որ թողեցի ամեն ինչ եւ 4 օրով գնացի տատիկիս մոտ՝ հանգստանալու: Այդ 4 օրերի ընթացքում հասկացա, որ կարոտում եմ Նրան:

Երբ վերադարձա, չկարողանալով զսպել զգացմունքներս՝ մատնեցի ինքս ինձ: Նա հասկացավ եւ ցանկացավ վերջ դնել անգամ մեր ընկերությանը, որպեսզի ես չտառապեմ: Ինձ համար այդ դժվար էր եւ ամբողջ գիշեր նրա հետ համացանցում շփվում էի՝ հավատացնելով, թե չեմ սիրում իրեն:

Հաջորդ օրը նորից լավ ընկերներ դարձանք: Մեկ շաբաթ անց ինձ թվաց` Ն.-ն սիրում է իմ ընկերուհուն: Ասացի, որ գեղեցիկ զույգ են: Նա զայրացավ, եւ մենք նորից վիճեցինք, բայց եւս մեկ անքուն գիշեր անցկացնելով՝ եկանք նույն կետին:

Այդ օրից Նա սկսեց շփվել զանազան աղջիկների հետ. ե՛ւ համացանցով, ե՛ւ դրսում: Ես խանդից պայթում էի, ուզում էի բոլոր աղջիկներին վերացնել, բայց հասկանում էի, որ Նա ազատ մարդ է եւ կարող է անել ամեն ինչ, իսկ ես պետք է ինձ հարկադրեմ մոռանալ Նրան:

Մեկ շաբաթ անց նորից վիճեցինք, եւ Ն.-ն վերջակետ դրեց: Ես չկարողացա վերադարձնել Նրան: Ես մեռած էի, առանց նրա ցամաքել էի, գոյություն չունեի, կողքից բոլորն ասում էին՝ քեզ հավաքիր, եթե անգամ Նա մնար կողքիդ, միեւնույն է, քոնը չէր: Ն.-ն կորել էր, ոչ մի կերպ չէի կարողանում գտնել: Մի պայծառ օր, սակայն, հայտնվեց: Ես հանդիպեցի Նրա հետ եւ ասացի, որ իսկապես սիրում եմ իրեն, բայց փոխարենը ոչինչ չեմ ուզում: Ցանկանում եմ միայն իմանալ, որ կա, մոտ է, թեկուզ իմը չէ: Չէր համաձայնվում: Այդ ժամանակ խնդրեցի ինձ մեկ շաբաթ ժամանակ տալ: Այդ մեկ շաբաթը ցանկանում էի լինել Նրա հետ, իսկ հետո մեր շփումը՝ անգամ ընկերական, կավարտվեր: Վերջապես համաձայնվեց:

Հոկտեմբերի 22-ն էր, չարաբաստիկ մեկ շաբաթվա առաջին օրը:

Այդ օրը պարզ էին նաեւ հեռակա ուսուցմամբ սովորողների անունները: Ն.-ն գնաց եւ կարդաց իր անունը, իսկ ես վախենում էի, եւ իմ փոխարեն գնացին մայրս ու քույրս: Այդ օրն անցկացրեցի Նրա հետ: Մենք ավելի շատ լռում էինք, քան խոսում: Հետո զանգահարեց մայրս եւ ասաց, որ ընդունվել եմ: Ուրախությունից գրկեցի նրան: Հուզված խնդրեցի, որ ինձ տուն ուղեկցի: Անցավ 2 ժամ: Նա զանգահարեց եւ ասաց իմ կյանքի ամենահիասքանչ խոսքերը. «Այսուհետեւ դու միայն իմն ես: Ես քեզ չեմ թողնի ոչ մի շաբաթ, ամբողջ կյանքում դու իմն ես լինելու: Եթե անգամ չհամաձայնվես, միեւնույն է, իմն ես: Ես քեզ չեմ հարցնում, այլ ասում եմ: Ես քեզ սիրում եմ եւ երջանկությունս ձեռքիցս բաց չեմ թողնի»:

Հետո իմացա, որ իր մտերիմն այդ օրը իրեն ասել էր.

- Եթե առանց Մ.-ի տառապում ես, ուրեմն եղիր նրա հետ, երջանկությունդ երբեք ձեռքիցդ բաց մի թող:

Արդեն 3 տարի է անցել, ինչ միասին ենք: Ն.-ն ծառայում է, իսկ ես սպասում եմ, որովհետեւ անչափ շատ եմ սիրում, առանց Նրա չեմ կարող ապրել: Նա նույնպես չի պատկերացնում իր կյանքն առանց ինձ: Մենք շատ ենք սիրում միմյանց, ու եթե պետք լինի՝ նորից կպայքարեմ, որովհետեւ չեմ ցանկանում երջանկությունս ձեռքիցս բաց թողնել:

Ես նրան շատ եմ նրան կարոտում, օրերը դարեր են թվում, բայց միտքը, որ Նա իմն է հավետ, իսկ ես՝ նրանը, կյանքիս իմաստ է տալիս:

Մ.Մ.»


Հետևեք NEWS.am STYLE-ին Facebook-ում, Twitter-ում և Instagram-ում







@NEWSam_STYLE

  • Արխիվ
Որոնել