Սամի Նասերին Հայաստանում տվեց EV Rally-ի մեկնարկը

Լիալուսին, անձրեւ ու շատ աստղեր. Երեւանում կայացավ Full Moon Fest-ը

Երևանյան ջազի հմայքը Լևոն Մալխասյանի հետ

Ավելի քան 10 տարի կրթելով սերունդներ. «Հայասի» պարային համույթը պատրաստվում է մեծ համերգի

Այլմոլորակայինների հանելուկը՝ հայերի հավատալիքներն ու կասկածները

Եգոր Գլումով. Այժմ սեփական հիմարությունը ցույց տալու ավելի շատ հնարավորություններ կան

Սոսո Պավլիաշվիլի. Արհեստական բանականությունը նեռի նմանակն է

Սոսո Պավլիաշվիլիի 60-ամյակը Հայաստանում. տոնական երեկո աստղերի հետ

Stylish Faces. Հնարքներ՝ Հայկ Freestyle-ից. «Ռեկորդ եմ ուզում գրանցել Գինեսում»

Սոսո Պավլիաշվիլին իր 60-ամյակը նշելու առթիվ ժամանել է Երեւան (ՈւՂԻՂ)

Լալա Մնացականյանի հոգեհանգստի արարողությունը՝ Կոնդի Սուրբ Հովհաննես եկեղեցում (ՈւՂԻՂ)

«Կապ» մշակույթի և մարդկանց միջև

Հումորը հաղթահարելու մեխանիզմներից մեկն է, որը եթե չանես կգժվես. Նարեկ Մարգարյան

Համլետ. նոր հայացք դասական դրամային

Այնքան ճշմարտություններ ասվեցին այդ օրը, որ ծրագիրը փակեցին. Արթուր Բախտամյան

Գունավոր մարդիկ, բարձր տրամադրություն. Գույների փառատոնը՝ Երեւանում

Football Fest. մրցույթներ, չելենջներ ու մարտահրավերներ

Երևանում պաշտոնապես բացվեց Armflix-ի գրասենյակը

Գրող Շառլ Ազնավուր. «Իմ երգերում կամ արձակում ես սիրում եմ վերակենդանացնել մոռացված հիշողությունները»

19:17, 22 մայիսի

Շառլ Ազնավուրը կիրք ուներ պոեզիայի նկատմամբ․ նա գրել է մի քանի քնարական ժողովածուներ, ինչպես նաեւ մի շարք վեպեր, այդ թվում՝ ինքնակենսագրական։ Ազնավուրը բավականին հաճախ է դիմել էսսեիստական ​​մտորումների եւ ինքնակենսագրության ժանրին եւ մի քանի տարին մեկ հրատարակել է գրքեր, որտեղ պատմել է իր կյանքի մասին։

«Անցած օրեր»-ը (2003) Ազնավուրի հուշերն է այն մասին, թե ինչպես է նա, լինելով հայ գաղթականի որդի, դարձել հայտնի կոմպոզիտոր։

«Անցյալ եւ ապագա» (2004)՝ շանսոնյեի հուշերը, որոնցում նա խոսում է իր երգարվեստի, իր ուղու, կինոյում իր փորձի եւ իր սիրային արկածների մասին:

«Իմ կյանքի պատկերները» (2005) Ազնավուրի լուսանկարչական ալբոմն է, որը պարունակում է նաեւ շանսոնյեի մեկնաբանություններն ու հիշողությունները ներկայացված լուսանկարների վերաբերյալ։

«Շշուկով» (2009)՝ Ազնավուրի մեկ այլ ինքնակենսագրական գիրք՝ նվիրված ժամանակակից միտումների, հայտնիների եւ սիրո մասին նրա մտքերին։

«Վերջին դուռը» (2011) ինքնակենսագրական վեպ է, որտեղ Ազնավուրը խոսում է ժամանակակից արվեստի եւ հեռուստատեսության մասին, ինչպես նաեւ կիսվում է իր կյանքի ամենավառ իրադարձություններով՝ միաժամանակ բացահայտելով հայ-ֆրանսիական ինքնորոշման կարեւոր թեման։

«Փառքի գագաթնակետին» (2011)՝ 78-ամյա շանսոնյեի նկարազարդ ինքնակենսագրությունն է՝ ներկայացված 350 լուսանկարների միջոցով՝ ներառյալ արխիվային եւ ընտանեկան կադրերը։

«Մինչ իմ սիրտը բաբախում է» (2013)՝ Ազնավուրի ինքնակենսագրական վեպն է, որը նվիրված է շանսոնյեի կյանքի, աշխատանքի, փորձառությունների եւ հայացքների վերաբերյալ անձնական մտորումներին, որոնք ձեւավորել են նրա անհատականությունը։

«Բարձր շշուկով» (2015)՝ այստեղ Ազնավուրը փնտրում է իր՝ վաղուց մոռացված հիշողությունները։ 2019 թվականին գիրքը վերահրատարակվել է հայերենով։

«Կյանքին կառչած» (2017)՝ Ազնավուրի վերջին կենսագրականն է, որում նա կրկին վերադառնում է իր կյանքի հիշողություններին՝ փորձելով ընկալել դրանք իր տարիների տեսանկյունից։

Ազնավուրն ինքնակենսագրության հանդեպ իր կիրքը բացատրում է այսպես. «Դիտելով իմ կյանքի ֆիլմը՝ ես պարզապես չեմ վայելում իմ անցյալը։ Ինձ ոչ պակաս հետաքրքրում է այլ մարդկանց կյանքը։ Սա այն է, ինչ ես փորձում եմ վերակենդանացնել իմ ստեղծագործությամբ. իմ երգերում կամ արձակում ես սիրում եմ վերակենդանացնել մոռացված հիշողությունները, որոնք երբեմն վստահում են ինձ հանդիպումների ժամանակ կամ նույնիսկ երբ ինքնագիր են խնդրում»:

«Իմ հայրը հսկա է» (2007)՝ Ազնավուրի, թերեւս, ամենավառ գրքերից է, որը չի պատկանում ինքնակենսագրության եւ հուշերի ժանրին։ Նա ներկայացնում է գեղարվեստական ​​վեպ՝ բաղկացած 16 տարբեր պատմություններից՝ լի հումորով, հեգնանքով եւ սիրով։


Հետևեք NEWS.am STYLE-ին Facebook-ում, Twitter-ում և Instagram-ում





  • Այս թեմայով



@NEWSam_STYLE

  • Արխիվ
Որոնել