• «Արեւածաղիկ, եգիպտացորեն, փախլավա»․ Դուբայում գտնվող Ժաննա Լեւինան օգտատերերին Սոչիի լողափնյա առեւտրականի է հիշեցրել

  Ժաննա Լեւինան սոցցանցերի օգտատերերին վաղուց հայտնի է իր կատակներով․․․

• Հայաստանում լավաշը հեղափոխական է, իսկ տնական օղին «քաշում են» երեխաները. Միխայիլ Շիրվինդտի «Съедобное- несъедобное» հաղորդման նոր թողարկումը (վիդեո)

  Սա արդեն Շիրվինդտի հաղորդման երրորդ թողարկումն է Հայաստանի մասին…

• Բրիտանական հրատարակությունը խորհուրդ է տալիս այցելել Հայաստան եւ հստակ գիտի՝ ինչ է հարկավոր տեսնել

  Երեկոյան Երեւանից մինչեւ Ֆիոլետովո գյուղ...

• «Թարմ խեցգետնից պատրաստված քաբաբը ռումբ է, չեք կարող կշտանալ համից». Коммерсантъ.FM

  Մեկնեք Հայաստան, քանի դեռ շոգ չէ…

• «Հայաստանը «կուշտ շնչելու» համար հինգ օրը բավարար էր, սակայն կրկին վերադառնալու ցանկություն է առաջացել»

  Ճանապորհորդի նկատառումները…

• Exclusive. «Աշխարհիկ ամեն բան այնքան անհեթեթ ու աննշան է թվում». Գեւորգ Գասպարյան, որը հայկական դրոշը ծածանել է Հիմալայների գագաթին

  Հաջորդ թիրախը 7 հազար մետրն է...

• Դուք սրան պատրաստ չէիք. հրապարակվել են արքայազն Չարլզի լողափնյա լուսանկարները

  Եղիսաբեթ Երկրորդի որդին ծաղկային պրինտով շորտ է կրում...

• Շարմ էլ Շեյխ կամ, այնուամենայնիվ, Ա՞րմ էլ Շեյխ

  «Վաստակավոր» զբոսաշրջիկի նոթագրությունը...

Անվերջ Ջեքի Չաներ եւ Բրյուս Լիեր արտադրող այս գործարանի ուրվագիծը կարելի էր տեղադրել մարզական լրահոսում, բայց հույզերն ու տպավորություններն այնքան շատ են, որ որոշեցինք «Մեկ օր պեկինյան Շաոլինից»-ն ամեն դեպքում ներկայացնել այստեղ, քանի որ խոսքը հիմնականում այնտեղ տեղի ունեցածի վերաբերյալ իմ ընկալման մասին է:

Ձեր խոնարհ ծառան Հայաստանի Կունգ-ֆուի ֆեդերացիայի թեթեւ ձեռքով հայտնվել է վերոնշյալ հաստատությունում, որի մասին կցանկանայի մի փոքր պատմել:

Պեկինի Շաոլինի դպրոցում օրը սկսվում է առավոտյան 6-ից, եւ եթե այդ ժամանակ քնած ենք, ապա կարթնանաք, քանի որ մոտ հազար սաներ ոչ միայն վազում են դպրոց, այլ վազում եւ բարձր ու սարսափելի մարտական կոչեր են աղաղակում:

Վազքը շարունակվում է մեկ ժամ:

Հետո երիտասարդները գնում են ճաշարան, որտեղ աղմուկ-աղաղակով սնվում են, անկեղծ ասած՝ աղքատիկ սնունդով, քանի որ դրա չափաբաժինների քանակն ու մսի գրեթե ամբողջական բացակայությունը չեն համապատասխանում մարտարվեստի ապագա աստղերի ծախսած էներգիային:

Բայց չինացիներն ավելի լավ գիտեն: Մարզիկների կյանքի պայմաններն ու աշխատանքային օրերը ծանր են, բայց դա չի խանգարում նրանց մշտապես ժպտալ ու աշխատել իրենց վրա:

Իսկական մարտիկների դարբնոցի ներկայացուցիչները մեկ սենյակում մի քանի հոգով են ապրում:

Երեխաներին դպրոց տանում են 3 տարեկանից:

Ուսումը, ի դեպ, շուրջ 20 հազար յուան արժե, ինչը հավասար է տարեկան մոտ 3 հազար դոլարի:

Նախաճաշից հետո մարզիկները գնում են զբաղվելու ոչ թե ֆիզկուլտուրայով, այլ սովորելու, այո-այո, դուք ճիշտ լսեցիք, դպրոցն ընթանում է չինական կրթության հստակ ծրագրով, այնպես որ՝ ամեն ինչ չի սկսվում եւ ավարտվում միայն մարտարվեստով:

Դասերն ավարտվում են մոտ ժամը 12-ին, իսկ հերոսները կրկին գնում են ճաշարան՝ ճաշելու (կեսօրին այնտեղ շատ կծու սիչուանյան ուտելիք են մատուցում), որից հետո՝ վազքով դահլիճ եւ դուրս: Մինչ երեկոյան 5-ը, յուրաքանչյուր երկու ժամը մեկ միմյանց փոխարինելով, զբաղվում են մարտարվեստի իրենց ոճով:

Ընթրելով ժամը 5-ին՝ շարունակում են զբաղվել սպորտով, իսկ նրանք, ովքեր պարապմունք չունեն, խաղում են բասկետբոլ, որը Չինաստանում շատ-շատ հանրաճանաչ է:

10:30-ին դպրոցը քնում է, իսկ հաստատությունում անջատվում է լույսը, բայց նույնիսկ գիշերը դրսում գտնվող հրապարակներում կարող են հայտնվել վարպետները, ովքեր մարզվում են նիզակով կամ թրով:

Ի դեպ, կցանկանայի նշել ահա թե ինչ. կյանքը Չինաստանում (իհարկե ոչ ծույլ զբոսաշրջիկների տեսանկյունից) շատ ծանր է, բաներ կան, որ որքան էլ տարօրինակ հնչեն, նույնիսկ Հայաստանում ավելի լավ են, քան Չինաստանում: Սակայն Չինաստանում առողջ կենսակերպով սկսում են ապրել շատ փոքր տարիքից եւ ամբողջ կյանքում՝ անկախ պայմաններից, սեռից կամ կյանքի ծանրությունից: Դուք կարող եք տեսնել ե՛ւ խոհարարի, ե՛ւ մաքրուհու, ե՛ւ տաքսու վարորդի, ովքեր առավոտյան մարմնամարզությամբ են զբաղվում պրոֆեսիոնալների հետ միասին: Ոչ ոք չի էլ մտածում ծիծաղել նրանց վրա: Հակառակը, չինացիների համար տարօրինակ կլինի տեսնել 35-ամյա տաքսու վարորդի՝ մեծ փորով, ով փողոցի անկյունում կանգնած արեւածաղիկ է «վայելում», երբ կարող է այդ ժամանակը ծախսել իր մարմինը կարգի բերելու վրա:

Ամեն դեպքում, մի հնամենի ժողովուրդ (խոսքը մեր մասին է) սովորելու բան ունի մյուսից: Չէ՞ որ մշտական պարապմունքները նվազեցնում են ագրեսիան (իսկ դա միայն պաշտպանական մեխանիզմ է) եւ վստահություն հաղորդում սեփական ուժերին: Չինացիների համառությանը կարելի է միայն նախանձել եւ, ինչպես ասում է մակագրությունը, «Մեծությունը ձեռք է բերվում համառությամբ»:

Հավերժ ձեր՝ Թա Վեյ

Գլխավոր լուսանկարում Կայսերական պալատի աշտարակն է

Հետևեք NEWS.am STYLE-ին Facebook-ում, Twitter-ում և Instagram-ում