«Սրտի վալետ». նոր հումորային սիթքոմի մանրամասները. BACKSTAGE

Գեւորգ Մկրտչյանի եւ Քրիստինա Հովհաննիսյանի առաջին տանգոն

Գեևորգ Մկրտչյանը և Քրիստինա Հովհաննիսյանը պսակադրվեցին

Աներեւակայելի էմոցիաներ. Համասյանի համերգը Խուստուփ լեռան լանջին

Տիհանա Vibes. Ո՞րն է ամուսնության լավագույն տարիքը, եւ կարելի՞ է արդյոք դավաճանել

MOCT 5. Անդերգրաունդ կյանքը Հայաստանում

«Armflix»-ի «Տանդեմ» սերիալի առաջին 3 սերիաների ցուցադրությունը, կարմիր գորգն ու հայտնի հյուրերը (VIDEO)

Անդրեյ Մակարեւիչ. «Ինտերնետը շատ շուտ է հասել մարդկությանը»

Գուշակիր գույնը, ստացիր ծաղկեփունջ. մեկ օր՝ Մայիս Վարդանյանի հետ

Տիհանա Vibes Դավիթ Մանոյանի հետ. Իվետա Մուկուչյանի հետ տեսահոլովակի, Կասպերի եւ այլ թեմաների մասին

Տիհանա Vibes. ZatikArtFest-ի գույներն ու մարդիկ

Տիհանա vibes. Թվում է՝ պարզ հարցեր են, պարզվում է՝ ոչ այնքան

Միխայիլ Շուֆուտինսկին ժամանեց Հայաստան

Տիհանա Vibes. Ընկերները, սեքսը, շաուրման. իսկ ձեզ ի՞նչն է երջանկացնում

Ի՞նչ ակնկալիքներ ունեն երեւանցիները «Եվրատեսիլում» Լադանիվայի մասնակցությունից

«Օսկար 2024». Լավագույնները, «ամենամերկը», հմայիչ Քենն ու մյուս հիշարժան պահերը

Տիհանա Vibes. Իսկ դուք պատրա՞ստ եք ձեր կնոջ համար այսպիսի «քննություն» հանձնել

«Մենչի վերջը» ստենդափի պրեմիերան, հայտնի հյուրերն ու գլխավոր «մեսիջը»

Իմ պատմությունը. «Ես նա եմ, ով կամ եւ գտնվում եմ այնտեղ, ուր պետք է լինեմ»

23:09, 24 հուլիսի

NEWS.am STYLE-ի խմբագրությունն ընթերցողներից բազմիցս նամակներ էր ստանում, ովքեր առաջարկում էին բացել նոր խորագիր, որտեղ յուրաքանչյուր ցանկացող անորոշ հասցեատերերի շրջանակին ուղղված կարճ էսսեի, նամակի միջոցով կարող է ինքնարտահայտվել, ներկայացնել կյանքի մասին փիլիսոփայական մտորումները եւ այլն:

Կայքի խմբագրությունը հիշեցնում է, որ այսուհետ ձեզանից յուրաքանչյուրը կարող է մեզ ուղարկել սեփական պատմությունը [email protected] հասցեով (կարելի է նաեւ լուսանկարներով), իսկ մենք անպայման այն կտեղադրենք մեր կայքում՝ ցանկության դեպքում պահպանելով անանունությունը: Ամենից պատկերավոր, հուզիչ կամ արձագանք ստացած շարադրանքը խմբագրության կողմից մրցանակ կստանա:

Ահա վերջերս ստացված նամակներից մեկը:

«Ուղիղ մեկ տարվա դադարից հետո առաջին պատվածքը, որ հասցրեցի տրամաբանական ավարտին, «Եվա» վերնագիրն է կրում: Ակտիվորեն սպասում են Ձեր արձագանքներին, դժգոհություններին եւ դիտողություններին: Ցանկացած կարծիք կընդունեմ մեծ սիրով:

«Եվա»

Կրկին նույն լուսինն է իր հին տեղում կախված եւ ճիշտ նույն աստղերի դասավորությունն է, ինչ երեք օր առաջ էր: Երկու լուսնային փուլ էր անցել արդեն, սակայն երկնքում ոչ մի փոփոխություն չէր նկատվում: Նույնիսկ օտար քաղաքի երկնքում էր ամեն ինչ ճիշտ այնպես դասավորված, ինչպես իմ քաղաքում էր: Երբեմն ինձ թվում է, որ երկնքում ոչինչ երբեք չի փոխվում: Միշտ նույն արեգակն է փայլում, նույն լուսինն իր բոլոր փուլերի ժամանակ միեւնույն ձեւն է ունենում, բոլոր աստղերը միշտ պարտաճանաչ իրենց դիրքերում են լինում: Տիեզերքն անսահման ու անծայրածիր է, եւ չնայած դրան, երկրի բոլոր անկյուններում գիշերային երկինքը միշտ նույնն է լինում: Երեւի շատ աստղագետներ կփորձեին ինձ հակառակն ապացուցել: Բայց ինչպես Էյնշթեյնն է մի անգամ ասել` «երեւակայությունն ավելի կարեւոր է, քան փաստերը»:

Այո, շուրջ երկու ամիս էր՝ ամեն գիշեր փողոցում նստած նայում էի աստղազարդ երկնքին եւ ժամանակս անցկացնելու համար հաշվում աստղերն ու ուսումնասիրում լուսնին բոլոր փուլերում: Եվ ուղիղ երկու ամիս առաջ էր, երբ ես հայտնվեցի փողոցում:

Զավակներին սխալների համար ծնողները միշտ նախատում են, բայց որոշ ժամանակ անց բոլորն էլ ներում են իրենց որդիներին: Ես էլ մարդ եմ (եթե, իհարկե, դեռ կարելի է ինձ այդպես կոչել), եւ ես էլ անսխալական չեմ: Բայց եթե նույնիսկ հանցագործներին ներում եւ կրկին սիրով ընդունում են իրենց ծնողները, ապա ինձ իմ ծնողներն այլեւս ընդունել չկարողացան:

Մտածում եմ, քայլում, շարունակում գրել եւ նորից նայում երկնքին: Ինչքան գեղեցիկ է ամեն ինչ, ինչքան պարզ ու մաքուր:

Տարիներ շարունակ կանգնել եմ փողոցում` բաց երկնքի տակ, բայց երբեք չեմ նայել վերեւ, երբեք չեմ նկատել փայլող աստղերն ու նրանց գեղեցկությունը: Փոխարենը միշտ փնտրել եմ այդ գեղեցկությունն այստեղ` ներքում: Չիմանալով ու չմտածելով անգամ, որ ներքեւում ոչինչ գեղեցիկ չէ արդեն: Իսկ ես մինչ այդ բազում գեղեցիկ տղամարդկանց եմ հանդիպել, ովքեր իրենց ձեռքին ունեին ամուսնական գեղեցիկ մատանի: Չէ, մատանին չէր գեղեցիկ, այլ նրանց ձեռքերը եւ այն օրը, երբ նրանք նույն մատանին դրել են իրենց կնոջ ձեռքին: Ու շատ անգամ աշխատանքից  ձեռքերի վրա հայտնված խոշոր երակներն էին գեղեցիկ: Իհարկե, կմտածեք՝ գժվել եմ, բայց չէ, ուղղակի չգիտեք ինձ: Տղամարդու՝ երակներով պատված գեղեցիկ ձեռքերն իմ թուլությունն են: Դրանք, որ ինձ պինդ գրկելուց հետո վերջում հանձնում են իմ վաստակած գումարը:

Դե հետո էլ ինչպե՞ս ինձ ներեն իմ ծնողները: Իսկ մ՞իթե ներում կա իմ նմաններին: Ես, որ երբեք ոչնչի կարիք չեմ ունեցել եւ շատերի նման գումարի համար չեմ վարել նման կյանք, այսօր մեղադրում եմ ծնողներիս ու իմ շրջապատին, որ մնացել եմ մենակ ու փողոցում: Մ՞իթե փողոցը չէր այն տեղը, որին ես արժանի էի: Մ՞իթե կարծել եմ, որ գեղեցիկ ձեռքով մի երիտասարդ էլ մի օր իմ ձեռքին ոսկե մատանի կդնի: Իհարկե չէ: Ես նա եմ, ով կամ եւ գտնվում եմ այնտեղ, որտեղ պետք է լինեմ: Բայց միայն մի բան է փոխվել: Այն, որ ես միայնակ չեմ:

Երկու ամիս առաջ էր, ինձ վատ էի զգում եւ սրտումս ծակոց զգացի: Կարծես ներսից ինչ-որ մեկն ինձ ճնշում էր: Մայրիկիս հետ գնացինք ստուգվելու եւ պարզվեց, որ ես շուտով մայր եմ դառնալու: Այդ ամենից հետո էլ ծնողներս իմ մասին ամեն ինչ իմացան եւ ինձ իմ աղջկա հետ դուրս շպրտեցին:

Հիմա էլ իմ մեջ ոչինչ չի փոխվել: Հիմա էլ սիրտս ամեն օր ծակոց է զգում: Նույնիսկ տեղափոխվեցի ուրիշ քաղաք, բայց այստեղ էլի ես եմ ու էլի չեմ փոխվել…

Բոլոր երեխաներն էլ զգում են իրենց մայրիկի հույզերը, երբ արդեն ծնված են լինում: Չնայած ասում են՝ երեխաներն իրենց մոր հուզմունքը, ուրախությունը զգում են նաեւ դեռեւս չծնված: Բայց գրեթե մեծ մասն անտեղյակ է լինում, թե հատկապես ինչ է զգացել իրենց մայրը, երբ ինքը դեռ ծնված չի եղել:

Բայց իմ աղջիկը կարող է նաեւ կարդալ իմ մտքերն ու իմանալ, թե ես ոնց եմ սպասել իրեն: Իհարկե, ինձ հետաքրքիր է նաեւ իմ աղջկա հետագա ճակատագիրը, բայց շատ ավելի լավ կլինի, եթե նա ինձնից թաքուն կարդա եւ իմանա, որ իր մայրն իրեն կրելու ժամանակ եղել է ընդամենը փողոց մաքրող: Այո, թող այդպես իմանա:

Խնդրում եմ Ձեզ, բարի՛ մարդիկ, երբ ծնվի իմ հրաշք աղջիկը, նրան անպայման կհանձնեք մանկատուն եւ այս նամակները`բացառությամբ նրանց, որոնք ես կայրեմ, կդնեք նրա հետ: Ուզում եմ, որ երբ աղջիկս մեծանա ու հասուն մարդ դառնա, կարդա այն:

Ու նաեւ մտածում եմ, որ աղջկաս կոչեմ երկնային անուններով` Լուսինե, Աստղիկ կամ Արեւիկ: Բայց քանի որ աղջիկս է իմ կյանքի միակ իմաստը, խնդրում եմ, որ նրա անունը դնեք Եվա, որ նշանակում է կյանք:

Քեզ սիրող ու սիրով սպասող մայր` Վեներա

21.07.2013թ.»


Հետևեք NEWS.am STYLE-ին Facebook-ում, Twitter-ում և Instagram-ում





TV SHOWS PHOTO VIDEO


@NEWSam_STYLE

  • Արխիվ
Որոնել