Տիհանա Vibes. Dasein-ը սիրո եւ տարբերվող մարդկանց մասին է

«Սրտի վալետ». նոր հումորային սիթքոմի մանրամասները. BACKSTAGE

Գեւորգ Մկրտչյանի եւ Քրիստինա Հովհաննիսյանի առաջին տանգոն

Գեևորգ Մկրտչյանը և Քրիստինա Հովհաննիսյանը պսակադրվեցին

Աներեւակայելի էմոցիաներ. Համասյանի համերգը Խուստուփ լեռան լանջին

Տիհանա Vibes. Ո՞րն է ամուսնության լավագույն տարիքը, եւ կարելի՞ է արդյոք դավաճանել

MOCT 5. Անդերգրաունդ կյանքը Հայաստանում

«Armflix»-ի «Տանդեմ» սերիալի առաջին 3 սերիաների ցուցադրությունը, կարմիր գորգն ու հայտնի հյուրերը (VIDEO)

Անդրեյ Մակարեւիչ. «Ինտերնետը շատ շուտ է հասել մարդկությանը»

Գուշակիր գույնը, ստացիր ծաղկեփունջ. մեկ օր՝ Մայիս Վարդանյանի հետ

Տիհանա Vibes Դավիթ Մանոյանի հետ. Իվետա Մուկուչյանի հետ տեսահոլովակի, Կասպերի եւ այլ թեմաների մասին

Տիհանա Vibes. ZatikArtFest-ի գույներն ու մարդիկ

Տիհանա vibes. Թվում է՝ պարզ հարցեր են, պարզվում է՝ ոչ այնքան

Միխայիլ Շուֆուտինսկին ժամանեց Հայաստան

Տիհանա Vibes. Ընկերները, սեքսը, շաուրման. իսկ ձեզ ի՞նչն է երջանկացնում

Ի՞նչ ակնկալիքներ ունեն երեւանցիները «Եվրատեսիլում» Լադանիվայի մասնակցությունից

«Օսկար 2024». Լավագույնները, «ամենամերկը», հմայիչ Քենն ու մյուս հիշարժան պահերը

Տիհանա Vibes. Իսկ դուք պատրա՞ստ եք ձեր կնոջ համար այսպիսի «քննություն» հանձնել

Բրիտանական Harpers. հայկական գինեգործությանը դժվարին պայքար է սպասվում համաշխարհային ասպարեզում հաստատվելու համար

14:43, 19 դեկտեմբերի

Գինեգործությունը Հայաստանում ծաղկում է, սակայն համաշխարհային ասպարեզում նրան ինքնահաստատվելու դժվարին պայքար է սպասվում, գրում է Յակոպո Մացզեոն բրիտանական Harpers հրատարակության համար իր հոդվածում։

«Վայոց ձորն այն մարզն է, որտեղ պետք է անպայման այցելի յուրաքանչյուր գինեգործ. ոլորապտույտ ճանապարհները բարձրանում են դեպի տարածաշրջան՝ ի հայտ բերելով ալիքավոր բլուրների գոբելենը և բարձր գագաթները, որոնք հասնում են 1800 մետր բարձրության, խաղողի այգիների հովանոցները՝ պատված ժայռոտ սարերով՝ ծածկված հողեղեն մոխրագույն երանգներով և խլացված շագանակագույն երանգներով:

Հենց այս ապշեցուցիչ գեղեցիկ տարածաշրջանում հնագետները մեկ տասնամյակ առաջ հայտնաբերեցին բացառիկ լավ պահպանված գինեգործարան՝ ապացուցելով, որ մարդիկ այստեղ գինի էին պատրաստում դեռևս 6100 տարի առաջ:

Չնայած գինու այս հարուստ ժառանգությանը, Հայաստանը դեռևս համեմատաբար անհայտ է բրիտանական գինեգործության համար, հատկապես՝ համեմատած հարևան Վրաստանի հետ։ Բայց սա պատահական չէ։ Խորհրդային իշխանության տարիներին գինու արտադրությունը տեղափոխվեց Վրաստան, իսկ կոնյակի արտադրությունը մնաց Հայաստանին։ Մինչև 1990-ականներին երկիրը ԽՍՀՄ-ից անկախություն ձեռք բերեց, նա կորցրել էր իր պատմական գինեգործության փորձը:

Այնուամենայնիվ, վերջին տարիներին Հայաստանի գինեգործության ոլորտը զգալի վերածնունդ է ապրել՝ շնորհիվ իր մեծ սփյուռքի հավաքական ջանքերի, նշանակալի ներդրումների և հայրենասիրական ոգևորության. մի խումբ, որը զգալիորեն գերազանցում է իր սահմաններում ապրող հայ բնակչությանը:

2016 թվականից ի վեր գինու արտադրությունն աճել է ավելի քան 68%-ով՝ հասնելով տպավորիչ 12641 հլ-ի 2022 թվականին։ Ոլորտում այժմ գրանցված է 161 գինեգործական ընկերություն, ցուցանիշ, որը շարունակում է աճել, վերջին երկու տարում խաղին միացել են գրեթե 100 ձեռներեցներ:

Արտադրության այս ուշագրավ աճը զուգորդվում է գինու ներքին սպառման զգալի աճով, որը վեց տարում աճել է տպավորիչ 110%-ով, թեև մեկ շնչի հաշվով տարեկան 2 լիտրով: Նույն ժամանակահատվածում արտահանումը նույնպես զգալիորեն աճել է՝ 150% ծավալով և գրեթե 200% արժեքով` 4,7 մլն ֆունտից հասնելով ուշագրավ 13,8 մլն ֆունտի:

Այս առաջընթացի մեջ, անկասկած, առանցքային դեր է խաղում հայկական գինեգործության ոլորտի դինամիկ բնույթը։ Իրոք, թեև զրոյից վերագործարկումը կարող էր որոշակի հակահարվածներ առաջացնել, այն նաև ոլորտին տվել է հեռանկարային մոտեցում, որն առավել հաճախ կապված է Նոր աշխարհի տարածաշրջանների հետ: Թերևս որոշակի կարգավորիչ վակուումի շնորհիվ Հայաստանը հնարավորություն է ստացել գործել փորձարարության դաշտում, միջավայր, որտեղ գինու հնարավորություններն անսահման են թվում:

«Նոա» գինեգործական գործարանի վառ երիտասարդ գինեգործ Պավել Վարդանյանը հիանալի կերպով արտացոլում է այս վերաբերմունքը. «Ղեկավարությունն ինձ մղում է փորձերի»,- ասում է նա։ «Եթե դու նկարիչ ես, մարդիկ երբեք չեն կարող խլել քո վրձինը քեզնից, որովհետև եթե չշարունակես փորձարկել, ավելի լավը չես դառնա»:

Երկիրն ունի վիթխարի պոտենցիալ ունեցող խաղողի նշանավոր սորտեր՝ դրոշակակիր կարմիր Արենի և սպիտակ Ոսկեհատ կամ Teinturier (կարմիր մսով խաղող) Հաղթանակ, բայց մեկնաբանությունները շատ տարբեր են: Արենիի համեղ, նուրբ բուրավետ, վառ, գունատ բույրերը, օրինակ, նստում են ավելի արդյունահանվող, հզոր կարմիրների կողքին՝ նկատելի կաղնու բնավորությամբ և ավելի պարզ, մաքուր, մրգային նոտաներով: Արտահանման մրցակցային շուկաներում, ինչպիսին է Մեծ Բրիտանիան, ոճական նման տարասեռությունը կարող է լուրջ խնդիրներ ստեղծել թե՛ մասնագետներին, թե՛ սպառողներին հստակ տարածաշրջանային պատկերացում հաղորդելու համար:

Լրացուցիչ խնդիրներ են առաջանում Հայաստանում ստեղծված աշխարհաքաղաքական նուրբ իրավիճակի պատճառով։ Երկիրը դեպի ծով ելք չունի. չորս սահմաններից երկուսն այս պահին փակ են։ Հաշվի առնելով հայկական գինու կախվածությունը ամեն ինչի ներկրումից, բացի խաղողից, դա ուղղակիորեն ազդում է գինու գներն ավելի բարձր մակարդակի հասցնելու վրա:

Ներկա աշխարհաքաղաքական իրավիճակը նաև ուղղակի խոչընդոտներ է ստեղծում Հայաստանում գինեգործության զարգացման համար։ Արցախը (Լեռնային Ղարաբաղ) հայկական պղնձագործական արդյունաբերության տունն էր, որն ուներ նաև բազմաթիվ գինեգործական գործարաններ, որոնք անհետացան, երբ այս տարվա սեպտեմբերին Ադրբեջանը վերահսկողության տակ առավ այդ տարածքը: Հայկական բարձրորակ տակառների մատակարարումները վերջանում են, իսկ եվրոպականները զգալիորեն թանկանում են։ Որոշ գինեգործներ հույս ունեն, որ հՏավուշի մարզը ի վերջո կարող է փոխարինել Արցախին՝ որպես փայտի և տակառի աղբյուր, բայց դա ժամանակ կպահանջի:

Չնայած մարտահրավերներին, հայկական գինեգործությունը մշակութային վերականգնման դրական նշաններ է ցույց տալիս, ինչը կարևոր գործընթաց է միջազգային շուկաներում նրա հեղինակությունը հաստատելու համար։

Խորհրդային իշխանության տասնամյակների ժառանգությունն իր ազդեցությունն է թողել կարասի (ավանդական կավե անոթների) պատրաստման արհեստի վրա՝ ոչ մի արհեստավորի թողնելով դրանք պատրաստելու համար անհրաժեշտ փորձը: Սակայն ակտիվ գինեգործարանների անհատական ջանքերը, ինչպիսիք են Զորահն ու Տուշպան, նշանակալի ներդրում ունեն այս ժառանգության պահպանման գործում: Միևնույն ժամանակ, այնպիսի արտադրողներ, ինչպիսիք են Ոսկեվազը և Գևորգյանը, ուսումնասիրում են խաղողի չորացման պատմական տեխնիկան, որը հիշեցնում է իտալական Amarone-ն:

Զարգանում են նաև այլ դրական իրադարձություններ, այդ թվում՝ Հայաստանի դեռևս խիստ մասնատված 13,000 հեկտար խաղողի այգիների աստիճանական համախմբումը, նրա նախանձելի տեղական ամպելոգրաֆիկ հարստության (մոտ 350 սորտեր) ավելի լավ պատկերացումը, գինու զբոսաշրջության արագ ընդլայնման ոլորտը և երկրի աշխարհագրական նշանակության համակարգ ստեղծելու ջանքերը։

Ժամանակի ընթացքում այս դրական հետագիծը կարող է բարելավել երկրի հեղինակությունը և բարձրացնել գինիների մասին միջազգային իրազեկությունը, սակայն առայժմ նորարարական ոգու, ընդհանուր ուշագրավ գինու որակի և հարուստ մշակութային ժառանգության համադրությունը, անշուշտ, ներկայացնում է Հայաստանի ամենամեծ ուժը»:


Հետևեք NEWS.am STYLE-ին Facebook-ում, Twitter-ում և Instagram-ում





  • Այս թեմայով

TV SHOWS PHOTO VIDEO


@NEWSam_STYLE

  • Արխիվ
Որոնել