MOCT 5. Անդերգրաունդ կյանքը Հայաստանում

«Armflix»-ի «Տանդեմ» սերիալի առաջին 3 սերիաների ցուցադրությունը, կարմիր գորգն ու հայտնի հյուրերը (VIDEO)

Անդրեյ Մակարեւիչ. «Ինտերնետը շատ շուտ է հասել մարդկությանը»

Գուշակիր գույնը, ստացիր ծաղկեփունջ. մեկ օր՝ Մայիս Վարդանյանի հետ

Տիհանա Vibes Դավիթ Մանոյանի հետ. Իվետա Մուկուչյանի հետ տեսահոլովակի, Կասպերի եւ այլ թեմաների մասին

Տիհանա Vibes. ZatikArtFest-ի գույներն ու մարդիկ

Տիհանա vibes. Թվում է՝ պարզ հարցեր են, պարզվում է՝ ոչ այնքան

Միխայիլ Շուֆուտինսկին ժամանեց Հայաստան

Տիհանա Vibes. Ընկերները, սեքսը, շաուրման. իսկ ձեզ ի՞նչն է երջանկացնում

Ի՞նչ ակնկալիքներ ունեն երեւանցիները «Եվրատեսիլում» Լադանիվայի մասնակցությունից

«Օսկար 2024». Լավագույնները, «ամենամերկը», հմայիչ Քենն ու մյուս հիշարժան պահերը

Տիհանա Vibes. Իսկ դուք պատրա՞ստ եք ձեր կնոջ համար այսպիսի «քննություն» հանձնել

«Մենչի վերջը» ստենդափի պրեմիերան, հայտնի հյուրերն ու գլխավոր «մեսիջը»

Տիհանա Vibes. մի քանի շոթ ու դեսից–դենից զրույց Վաչե Երիցյանի հետ

POP NEWS. Շաբաթվա իրադարձությունները` մեկ տողով

«Բարի օր»՝ տաքսիստ Հենդոյի հետ. Մհեր Մխիթարյանի հայտնի կերպարի մասին ֆիլմի պրեմիերան ու կարմիր գորգը

Տիհանա Vibes. Ո՞վ է Նեմրայում ամենաcute-ն ու ամենաsexy-ն

Տիհանա Vibes Արսեն Գրիգորյանի հետ. Ընկերուհի չունեմ, ժամանակ չունեմ

Իմ պատմությունը. «Ուզում եմ գոռալ, ճչալ, ոռնալ...»

20:14, 27 մայիսի

NEWS.am STYLE-ի խմբագրությունն ընթերցողներից բազմիցս նամակներ էր ստանում, ովքեր առաջարկում էին բացել նոր խորագիր, որտեղ յուրաքանչյուր ցանկացող անորոշ հասցեատերերի շրջանակին ուղղված կարճ էսսեի, նամակի միջոցով կարող է ինքնարտահայտվել, ներկայացնել կյանքի մասին փիլիսոփայական մտորումները եւ այլն:

Կայքի խմբագրությունն անսաց այդ բազմաթիվ խնդրանքներին եւ սկսեց աշխատել նոր խորագրի ստեղծման ուղղությամբ, որը որոշվեց վերնագրել «Իմ պատմությունը»: Այսուհետ ձեզանից յուրաքանչյուրը կարող է մեզ ուղարկել սեփական պատմությունը [email protected] հասցեով (կարելի է նաեւ լուսանկարներով), իսկ մենք անպայման այն կտեղադրենք մեր կայքում՝ ցանկության դեպքում պահպանելով անանունությունը: Ամենից պատկերավոր, հուզիչ կամ արձագանք ստացած շարադրանքը խմբագրության կողմից մրցանակ կստանա:

«Ասում են՝ ժամանակը բուժում է բոլոր վերքերը: Ըստ իս, դա մոլորություն է, որին ես չեմ հավատում, քանի որ հոգու վերքը ոչ միայն երբեք չի բուժվում, այլեւ անվերջ բորբոքվում է եւ չսպիացող վերքի նման արնահոսում ու մրմռում: Եթե ժամանակին այն բոցկլտացող կրակի նման վառվում էր ու այրում ներսս, ապա հիմա հանգած օջախի նման մխում է եւ խեղդամահ անում ինձ: Դրան գումարվում է նաեւ կարոտը, որը խեղճացնում է, ծնկի բերում եւ թեւաթափ անում ինձ:

Մյուս կողմից էլ գիտակցությունս անընդհատ ստիպում է սթափվել, քանի որ պատասխանատու եմ երեխաներիս համար եւ իրավունք չունեմ թուլանալու՝ էլ  ավելի չխորացնելու նրանց ցավն ու վիշտը: Բայց ուժերս կամաց-կամաց լքում են ինձ, որովհետեւ շատ դժվար է միայնակ դիմակայել ցավին, վշտին, տառապանքին: Որովհետեւ անզորությունից ուզում եմ գոռալ, ճչալ, ոռնալ, ուզում եմ մատներով քանդել քո վրայի հողը, ուզում եմ ի լուր աշխարհի հայտարարել, որ չեմ կարող ապրել առանց քեզ, որ սիրում եմ քեզ, որ կյանքս անիմաստ է առանց քեզ, որ հավերժություն դարձած քո կյանքով դու դավաճանեցիր մեզ, որի համար երբեք չեմ ների քեզ: Չեմ ների, որ կյանքս ակամայից բաժանվեց երկու փուլի՝ «մինչեւ» եւ «հետո», որտեղ «մինչեւ»-ը թեեւ ծանր էր ու դժվար, բայց, միաժամանակ, երջանիկ եւ ուրախ էր: Անհոգ չէր, բայց  իմաստալից էր: Իսկ «հետո»-ն դարձավ անտանելի, որովհետեւ մնացի մենակ՝ մասնատված, կիսատ մնացած կյանքով, որովհետեւ հիմա շնչում եմ միայն մեկ  թոքով, սրտիս փականներից միայն երկուսն են գործում, ուղեղիս միայն մի կիսագունդն է մտածում:

Այսքանից հետո, ինչպե՞ս է, որ ժամանակը կարող է բուժել կամ ամոքել վերքը, եթե տարիների ընթացքում այն ավելի է խորանում ու անասելի ցավ պատճառում:

Ալլա Ա.

Հ.Գ. Շնորհակալություն, որ արտահայտվելու հնարավորություն ընձեռեցիք ինձ, քանի որ այս յոթ տարիների ընթացքում առաջին անգամ բարձրաձայն մտածեցի»:


Հետևեք NEWS.am STYLE-ին Facebook-ում, Twitter-ում և Instagram-ում







@NEWSam_STYLE

  • Արխիվ
Որոնել