Սամի Նասերին Հայաստանում տվեց EV Rally-ի մեկնարկը

Լիալուսին, անձրեւ ու շատ աստղեր. Երեւանում կայացավ Full Moon Fest-ը

Երևանյան ջազի հմայքը Լևոն Մալխասյանի հետ

Ավելի քան 10 տարի կրթելով սերունդներ. «Հայասի» պարային համույթը պատրաստվում է մեծ համերգի

Այլմոլորակայինների հանելուկը՝ հայերի հավատալիքներն ու կասկածները

Եգոր Գլումով. Այժմ սեփական հիմարությունը ցույց տալու ավելի շատ հնարավորություններ կան

Սոսո Պավլիաշվիլի. Արհեստական բանականությունը նեռի նմանակն է

Սոսո Պավլիաշվիլիի 60-ամյակը Հայաստանում. տոնական երեկո աստղերի հետ

Stylish Faces. Հնարքներ՝ Հայկ Freestyle-ից. «Ռեկորդ եմ ուզում գրանցել Գինեսում»

Սոսո Պավլիաշվիլին իր 60-ամյակը նշելու առթիվ ժամանել է Երեւան (ՈւՂԻՂ)

Լալա Մնացականյանի հոգեհանգստի արարողությունը՝ Կոնդի Սուրբ Հովհաննես եկեղեցում (ՈւՂԻՂ)

«Կապ» մշակույթի և մարդկանց միջև

Հումորը հաղթահարելու մեխանիզմներից մեկն է, որը եթե չանես կգժվես. Նարեկ Մարգարյան

Համլետ. նոր հայացք դասական դրամային

Այնքան ճշմարտություններ ասվեցին այդ օրը, որ ծրագիրը փակեցին. Արթուր Բախտամյան

Գունավոր մարդիկ, բարձր տրամադրություն. Գույների փառատոնը՝ Երեւանում

Football Fest. մրցույթներ, չելենջներ ու մարտահրավերներ

Երևանում պաշտոնապես բացվեց Armflix-ի գրասենյակը

«Ախմախ բան է հայտնի լինելը». Տիգրան Մանսուրյանն իր մանկության, անցած ուղու եւ կարիերայի մասին

21:10, 25 հունիսի

«Ախմախ բան է հայտնի լինելը». ասում է անվանի կոմպոզիտոր Տիգրան Մանսուրյանը: Այսօր` հունիսի 25-ին, Եղիշե Չարենցի անունը կրող գրականության եւ արվեստի թանգարանում ՀՀԿ ԵԿԱ կողմից իրականացվող` «Անվանի մարդկանց հետ հանդիպումներ» նախագծի շրջանակներում կազմակերպված հանդիպման ժամանակ կոմպոզիտորը խոսեցը իր մանկության, անցած ուղու եւ կարիերայի մասին:

 

Մանկության մասին

76 տարեկան եմ: Երբ առաջ մտածում էի այդ թվի մասին, մտածում էի` շատ է, սակայն հիմա մտածում եմ, որ 80-ն անգամ քիչ է: Նախանձելի օր եմ ծնվել` հունվարի 27-ին, Մոցարտի ծննդյան օրը: Ծնողներս 1915 թվականի արդյունքում որբանոցում հայտնված որբեր են, որոնք, սակայն, հավատարիմ են եղել հայոց լեզվին ու պատմությանը: Իմ մանկության վրա մեծ ազդեցություն է թողել ֆրանսիական կաթոլիկ դպրոցն ու Միջերկրական ծովը:

Ինը տարեկան էի, երբ ընտանիքով տեղափոխվեցինք Հայաստան, եւ ընդունվեցի դպրոց: Երբ ծանոթացա մեսրոպյան գրերի հետ, սկսեցի բանաստեղծություններ գրել: Դա տեւեց մինչեւ 30 տարեկանը, դրանից հետո ամբողջությամբ ոչնչացրեցի բանաստեղծություններս:

Երաժշտության մասին

13-14 տարեկանում սկսեցի ուսումնասիրել երաժշտությունը: Ամեն ինչ ինքնուրույն եմ արել: Չեմ ունեցել ո'չ ուսուցիչ, ոչ քննադատող, ոչ էլ` գովերգող: Իմ սերն է եղել դեպի երաժշտությունը, եւ ուրիշ ոչ մի բան: Արանքում ոչինչ չի եղել: Մոլեգին ուժով եւ սիրով կապվել եմ երաժշտության հետ:

Այն ժամանակ շատ քիչ էին երաժշտության մասին գրքերը, սակայն ես մի փոքրիկ բառարան ունեի, որը միշտ գրպանումս էի պահում, եւ այնքան էի հանել-դրել, որ քրքրվել էր: Հետո ես նույն բառարանի երկրորդ օրինակը գնեցի, դա էլ մաշվեց, իսկ երբ գնեցի երրորդը` արդեն ընդունվեցի Գյումրիի երաժշտական ուսումնարան, որն ավարտելուց հետո չորս տարի սովորեցի Ռոմանոս Մելիքյանի անվան երաժշտական ուսումնարանում, ապա 5 տարի` Կոնսերվատորիայում:

Կարիերայի մասին

1967 թվականին ավարտեցի ասպիրանտուրան եւ սկսեցի երաժշտություն գրել ֆիլմերի համար: Դա ինձ համար մեծագույն դպրոց եղավ, սակայն 1984 թվականին ես գրեցի վերջին երաժշտությունը` ֆիլմի համար: Բոլորովին դժվար չէ ֆիլմի համար գրելը, հակառակը` շատ հեշտ է, սակայն ես հասկացա, որ ավելի շատ անելիքներ ունեմ:

Արժեհամակարգի ձեւավորման մասին

Ինձ վրա մեծ ազդեցություն են թողել Մարտիրոս Սարյանը եւ Եղիշե Չարենցը: Կոնսերվատորիայում սովորում էի Սարյանի որդու դասարանում եւ հաճախ էի լինում նրանց տանը, զրուցում էինք Մարտիրոս Սարյանի հետ տարբեր թեմաներից:

Գրքամոլ եմ եղել: Կապված եմ Չարենցի գրքերի հետ: Չի եղել մի ճանապարհրոդություն, որ ես գնամ առանց Չարենցի գրքի: Մինչեւ օրս ես կարդում եմ եւ նոր բացահայտումներ անում: Ապշում եմ` ինչպես մինչեւ այդ չէի նկատել այդ տողերը: Դա է մեծ պոեզիան:

Շուշան Շատիկյան


Հետևեք NEWS.am STYLE-ին Facebook-ում, Twitter-ում և Instagram-ում





  • Այս թեմայով



@NEWSam_STYLE

  • Արխիվ
Որոնել