• «Էթնո ջազ» խորագրով համերգը`նվիրված Սերգեյ Փարաջանովի 100-ամյա հոբելյանին (ֆոտո)

  Մայիսի 2-ին Արամ Խաչատրյան համերգասրահում տեղի ունեցավ «Էթնո ջազ» խորագրով համերգը․․․

• Ջազի միջազգային օրը՝ Երեւանում

  Ապրիլի 30-ին՝ Ջազի միջազգային օրը՝ ժամը 16:00-22:30-ը, Գաֆէսճեան քանդակների պուրակում (Կասկադ համալիր) տեղի կունենա ջազային համերգ․․․

• Երեւանյան բուրգեր-ուղեցույց. փնտրում ենք կատարյալ համը

  Վերջին տարիներին բուրգերները դարձել են Երեւանի խոհարարական մշակույթի անբաժանելի մասը՝ առաջարկելով հյութալի ու լայն տեսականի՝ համային նախասիրությունների մեծ ընտրությամբ…

• Տիհանա Vibes. Ո՞րն է ամուսնության լավագույն տարիքը, եւ կարելի՞ է արդյոք դավաճանել

  Մենք փորձել ենք այս անգամ բացահայտել, թե որն է ամուսնանալու լավագույն տարիքը եւ ինչպես են մարդիկ վերաբերվում դավաճանություններին․․․

• Գուշակիր գույնը, ստացիր ծաղկեփունջ. մեկ օր՝ Մայիս Վարդանյանի հետ

  Երբ ուզում եմ ջերմություն եւ ժպիտ, դիտում եմ բլոգեր Մայիս Վարդանյանի տեսանյութերը․․․

• «Հայերը պետք է հասկանան՝ մենք փոքր ազգ ենք. պետք է միասին լինենք: Երբ միասնական ենք, մեզ չեն կարող կոտրել». Սաթի Սպիվակովա

  Բեմից իջնելուն պես հայտնի հաղորդավարուհին սիրով հանդիպեց հանդիսատեսի հետ, լուսանկարվեց ու նաեւ պատասխանեց լրագրողներին հետաքրքրող հարցերին…

• Yerevan Cocktail Week՝ գարնան գլխավոր խնջույքը

  Yerevan Cocktail Week-ը լավ հարթակ է տաղանդավոր բարմենների համար, ասում է Yerevan Cocktail Week-ի հիմնադիր եւ կազմակերպիչ, աշխարհահռչակ բարմեն եւ միքսոլոգ Գեղամ Ղազարյանը…

• «Հասկացա, որ պատկանում եմ այս վայրին». հնդիկ գրող Արջուն Կրիշնա Լալը Հայաստանում իր արկածների մասին պատմող գիրք է գրել

  Հնդիկ գործարար, ժամանակակից գրող, Penguin Harper-Collins-ի հեղինակ Արջուն Կրիշնա Լալը Հայաստանում իր արկածների մասին պատմող գիրք է գրել՝ «Կյանք, Սեր, Գինի»…

Ճոճանակները հորինել են, որ երեխաները կարողանան մեծանալ: Յուրաքանչյուր բակում ճոճանակ կա, հետեւաբար՝ յուրաքանչյուր բակում երեխաները մեծանում են: 

Մշտապես նրանցից մեկը տարիքով ավելի մեծ է եւ լրջմիտ: Տանից դուրս է գալիս եւ վերադառնում առանց պատշգամբից հնչող մայրիկի բղավոցի: Նրանցից մեկը մշտապես գիտի՝ ինչու է դուրս եկել: Մշտապես զգաստ է: Նրանք կան բոլոր բակերում, յուրաքանչյուր բակում նրանք սերնդեսերունդ փոխվում են: Այս՝ տարիքով ավագները, ճոճանակների նման են՝ նրանց եւս հորինել են, որ մեծանալը հեշտ լինի:

Մինչեւ 2017-ի զեյթունյան բակը, ես մեծացել եմ անթիվ քանակով ճոճանակների վրա: Հանկարծ ձանձրալի դարձավ, եւ 24 տարեկան դարձա: 4-րդ մուտքից Գոռի հետ Վոնեգուտի մասին զրուցելիս ես անցա իմ 24-ամյա կյանքի բոլոր ատյաններով: Հաջորդ կես էջը դրանցից մեկի մասին է, ավելի ճիշտ՝ N քաղաքի բակերից մեկի բնակչի: Այս քաղաքում ճոճանակները քիչ էին, եւ ժամանակն այնքան արագ չէր թռչում, ինչպես այն կցանկանար: Ես այդ ժամանակ 5 տարեկան էի, բնակիչը՝ մոտ 70: Նա ապրում էր 9-հարկանիի ամենավերեւի հարկում: Փոքրիկները նրան վամպիր էին անվանում, իսկ մայրիկները, դրանից օգտվելով, նրանց ցերեկային քնի էին ուղարկում: Ճշմարտությունն այն է, որ ես երբեք փոքրիկ չեմ եղել, եւ ինձ ցերեկային քնի են ուղարկել առանց համոզելու:
Նա փողոց էր դուրս գալիս միայն երեկոյան, բայց նաեւ առավոտյան, եւ հողի վրայից հավաքում էր ծխախոտի կոթունները, ինչը մարդկանց հատուկ չէ. ես չգիտեի նրան մարդկանց որ կարգի մեջ մտցնեմ: Այս հարցը պատահաբար լուծեցին տղամարդիկ, որոնք կենսական կարեւորության նարդի էին խաղում: Նրանք բնակչին Նոյ անվանակոչեցին եւ նրան տվեցին իրենց կոթունները: Նա հնազանդ վերցրեց, շնորհակալություն հայտնեց եւ իր տուն բարձրացավ: Այդ օրից ես ավելին գիտեի, քան իմ հասկակիցները: Ես ինձ շատ մեծ էի զգում: Այ, եթե իմանայի նաեւ, թե Նոյն ինչու է այդ կոթունները հավաքում:

- Նա ցանկանում է տապան կառուցել եւ հեռանալ,- ասաց Ռիտան, որի հետ ձեւական ընկերություն էի անում:

Բոլորը գիտեին, որ 9-հարկանին շուտով քանդելու էին: Գիտեին եւ «Նոյ» էին ծխում: Երբ մենք N քաղաքից հեռանում էինք, ես Նոյին հանդիպեցի: Նա ժպտաց, եւ ես ցանկացա, որ նրան հաջողվի փրկվել:

Այդ շենքի տեղում հիմա նորն է կառուցվել, կողքին ճոճանակներ են եւ աղբամաններ, որտեղ, եթե ջանաս, կարող ես նետել ծխախոտի կոթունները: Հիմա այնտեղ ժամանակն արագ է սլանում, քան երբ ես 5 տարեկան էի: Եվ ամեն ինչի պատճառը ճոճանակներն են, նաեւ այն, որ ցերեկը քնելու չենք գնում:
Յուրաքանչյուր բակ իր Նոյն ունի, որն ամբողջ կյանքում տապան է կառուցում եւ ասում, որ կհեռանա: Տապանները վաղուց նորաձեւ չեն, իսկ գազանները շարունակում են լողալ հոսանքի ուղղությամբ:

- Ես արդեն 39 ճոճանակ եմ,- ասում է Գոռը,- հնարավոր է՝ նույնիսկ որեւէ մեկի համար մի տապանի չափ ծխել եմ:

Վեներա Ավետիսյան

Հետևեք NEWS.am STYLE-ին Facebook-ում, Twitter-ում և Instagram-ում