Անցած անգամ ես՝ Լիանաս, այցելել էի Կոնդ եւ համոզվեցի, որ կիսավեր ու քայքայված շինություններ կան ոչ միայն Մումբայում կամ Ռիոյում, այլեւ Երեւանում:
Ես վստահ եմ, որ Կոնդի կյանքի անտանելի պայմաններն ազդել են ոչ միայն ինձ վրա, այլ նաեւ, հաստատ իրենց փոքրիկ հետքն են թողեց յուրաքանչյուր ընթերցողի հոգում:
Մենք շարունակում ենք մեր փոքրիկ ճանապարհորդություններն այն համայնքներով, որոնք չնայած ոչնչի փորձում են պահպանել այդ հին, սակայն հաճելի մթնոլորտը: Այդ իսկ պատճառով էլ մենք այստեղ ենք՝ Սարի Թաղում:
Այս վայրը գտնվում է քաղաքի կենտրոնից քիչ հեռու, չնայած բարձրանալով այստեղ, չեք էլ կարող պատկերացնել, թե որքան մոտ եք «քաղաքակրթությանն» ու կյանքի ընդունված եւ նորմալ պայմաններին:
Կիսավեր տներն ուղղակիորեն կորում են նեղլիկ փողոցներում: Այս վայրն ավելի շատ հիշեցնում է փողոցների փոքրիկ լաբիրինթ՝ փոքրիկ տնակներով, որոնք վաղուց ապրել են իրենց կյանքը:
Թափանցելով փողոցների խորքն ինձ մոտ առաջացավ մեկ հարց. «Որքա՞ն վաղուց է այստեղ ասֆալտ արվել»: Եվ այս հարցի պատասխանը ես ստացա անմիջապես:
Ութը տարվա ընթացքում որոշ բնակիչներ 16 անգամ դիմում են ներկայացրել քաղաքապետարան՝ իրենց համայնքում ասֆալտը վերանորոգելու համար, սակայն, անօգուտ, նշեց Սարի Թաղի բնակիչներից մեկը:
Նրա խոսքերով, իրնց դիմումները քաղաքապետարանը մերժել է, ավելացնելով, որ իրենց համայնքի ճանապարհների վերանորոգումը շատ թանկ հաճույք է:
Սակայն, այդ ամենը դեռ ոչինչ: Բայց ինձ բախտ վիճակվեց իմանալ, նաեւ, որ դպրոցահասակ երեխաները դպրոց են գնում աղբակույտերի միջով, լքված տների կողքով, քանդքնդված փողոցնորով ու մութ խաչմերուկներով: Այս ամենն էլ այն պարզ պատճառով, որ դպրոց տանող այլ ճամապարհ չկա:
Հ.Գ. Խմբագրությունն իր կողմից ցանկանում է հավելել, որ եթե հին կառավարությունը ուշադրություն չէր դարձնում Սարի Թաղին ու Կոնդին, ապա դա մեծ սխալ էր: Այս համայնքները կարելի է կարգի բերել, ինչպես վրացիները կարգի բերեցին Հավլաբարը՝ այն դարձնելով Թբիլիսիի զբոսաշրջիկների մաենաշատ այցելած վայրը: Քանի որ, արդեն Երեւանի կենտրոնում հին Երեւանից գրեթե ոչինչ չի մնացել, ապա Կոնդն ու Սարի Թաղն արժանի են ուշադրության եւ տուրիզմով զբաղվող պատկան մարմինները ցանկալի է չշարունակեն իրենց գործունեությունը միայն Հյուսիսային Պողոտայում փառատոններ ու համերգներ կազմակերպելով, այլ նաեւ իրենց ներուժը օգտագործեն, որպեսզի վերականգնեն գոնե քաղաքի այս երկու համայնքները, որտեղ մարդիկ կկարողանան ապրել 21-րդ դարին համապատասխան, իսկ զբոսաշրջիկներն էլ կզգան ողջ սերն ու ջերմությունը, որը կա այդ համայնքների բնակիչների մոտ:
Հատուկ «շնորհակալություն» Երեւանի քաղաքապետարանին այս երկու համայնքներին հատկացրած «ուշադրության» համար…
Հեղինակներ՝ Լիանա Խուդոյան եւ Պարույր Սինիավկսի
Հետևեք NEWS.am STYLE-ին Facebook-ում, Twitter-ում և Instagram-ում
20:36, 17 օգոստոսի
Սրբուկի համերգը չեղարկվել է18:21, 17 օգոստոսի
«Աշխարհի անարդարության ամենածանր դրսեւորումը երեխաների մահն է»․ Արեւիկ Ուդումյան17:31, 17 օգոստոսի
«Մեր համերգը հետաձգվում է»․ Միքայել Ոսկանյան16:12, 17 օգոստոսի
«Սա բոլորիս ցավն է»․ Նաիրա Մովսիսյան15:06, 17 օգոստոսի
«Լինում են դեպքեր, երբ հազարավոր բառերի փոխարեն անհրաժեշտ է ուղղակի լռել»․ Մանո Գրիգորյան14:00, 17 օգոստոսի
«Թուրքի ձեռքը քեզ չհասավ, աղետի դեմ անզոր եղար, Վաչո ջան»․ Արտավազդ Եղոյանը՝ «Սուրմալու»-ի պայթյունից զոհված 22-ամյա եղբոր թոռան մասին13:17, 17 օգոստոսի
«Շնորհակալություն դեպքի վայրում օր ու գիշեր աշխատող մեր եղբայրներին ու քույրերին»․ Գրիգ Գեւորգյան12:36, 17 օգոստոսի
«Սիմֆոնիկ Երեւան» միջազգային երաժշտական փառատոնի համերգները չեղարկվել են12:12, 17 օգոստոսի
«Լռության մեջ կարող են միայն սովորել նորից լսել, հասկանալ, վերլուծել»․ Նազենի Հովհաննիսյան11:24, 17 օգոստոսի
«Աշխարհի վրա չկա մի չար մարդ, որը չի պատժվել․․․ բոլորը պատասխան են տալու Տիրոջը»․ Անահիտ Շահբազյան10:50, 17 օգոստոսի
«Հիշատակդ վառ, փոքրիկ»․ Ժաննա Լեւինան հարգել է Երեւանում տեղի ունեցած պայթյունի զոհերի հիշատակը23:38, 16 օգոստոսի
Մարգարիտա Պոզոյանը չեղարկել է Հայաստանում կայանալիք համերգները